เราทำงานที่เดียวกับเพื่อนของเขา และเขาทำงานอยู่ที่เดียวกับเพื่อนของเรา เราเคยคุยกันผ่านๆ เขาเป็นคนหน้าตาดี ผิวขาว จนผู้หญิงหน้าปลวกอย่างเรายังต้องอาย 55+  จนช่วงปลายเดือนที่แล้ว เราและเขาต้องไปดูงานต่างจังหวัด ตอนแรกเรานั่งคนละที่ เค้านั่งข้างทอม ตอนนั้นแอบคิดในใจว่า อยากให้เขาได้นั่งข้างเราจัง แต่ไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เราคิดมันจะกลายเป็นความจริงในเวลาต่อมา ช่วงนั้นเราสังเกตว่าเค้าไม่ค่อยคุยกับทอมเลย (ทั้ง 2 ไม่ได้โกรธอะไรกันนะคะ) นั่งกดมือถือบ้าง นั่งหลับบ้าง  เรานั่งข้างเพื่อนของทอมคนนี้ ซักพักพอแวะปั๊มทำธุระส่วนตัว เพื่อนทอมที่นั่งข้างเราขอไปนั่งข้างทอมคนนั้น และเขาก็เพิ่งขึ้นมาจากการทำธุระส่วนตัว เขาทำหน้า งง นิดหน่อยว่าใครมานั่งที่เขา จนเพื่อนของทอมคนนั้นบอกว่า เขาจะคุยเรื่องงานกับทอม อยากให้เขามานั่งข้างเราแทน เราก็รู้อย่างนั้นก็อึ้งไปพักนึง คิดในใจว่า แล้วเราจะเอาอะไรไปคุยกับเขาดีนะ สงสัยได้หลับตลอดทางแน่ ปรากฏว่าเขาชวนเราคุยเรื่องเพื่อนของเราทั้ง 2 คน  เรื่องงานบ้าง เรื่องเรียนต่อบ้าง และหลายๆ เรื่อง บางทีเราก็เงียบไป เขาก็ใช้แขนสะกิดแขนเรา คุยกันตลอดทริปเลย แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกรำคาญเขานะ เพราะเขาคุยดี พอตอนวันจะกลับเขาขอเฟสบุ๊คเรา เราก็เลยให้ไป พอตอนต้องแยกย้ายกลับบ้าน เขาก็ยังถามอีกว่ากลับยังไง รู้สึกประทับใจเขามากค่ะ ที่เขาใส่ใจเราทั้งๆ ที่เพิ่งรู้จักไม่นาน แอบเสียดายที่มีแฟนแล้ว 55+  ช่วงเรากลับบ้าน ทอมคนนั้นก็แปลกใจว่าทำไม ผู้ชายคนนั้นถึงชอบคุยกับผู้หญิงมากกว่าคุยกับทอม เราเองก็สงสัยเหมือนกัน เคยเข้าใจว่า ผู้ชายน่าจะชอบคุยกับทอมมากกว่าเพราะบุคลิกใกล้เคียงกัน แปลกใจจริงๆ ค่ะ ใครรู้ช่วยตอบหน่อยค่ะ