คำว่า "พอ"

สวัสดีเพื่อนๆทุกคน ผมมีเรื่องจะมาถามว่า คำว่า "พอ" มีที่สิ้นสุดหรือไม่ครับ (สำหรับบางคน)
เรื่องนี้เกิดมาได้สัก 2-3 เดือนมาแล้ว (มั่วแต่กลุ้มเรื่องน้องหมาจะทนความร้อนของปีนี้ไม่ไหว เลยเสาะหาวิธีแก้ร้อนให้น้องหมาอยู่ เม่ารักสัตว์  555)
เข้าเรื่องน่ะครับ เชื่อว่าส่วนมากแล้วที่บ้านเพื่อนๆ หลายๆคน ก็คงปลูกต้นมะม่วงที่บ้านบ้าง ได้กินมะม่วงสมใจอยาก ที่บ้านผมก็ปลูกเช่นกันครับ
เมื่อผลผลิตออกดอกผล ก็ถึงเวลาเก็บเกี่ยว เท่ ผมและที่บ้านก็ช่วยกันสอยมะม่วงที่บ้านซึ่งอยู่ริมรั้ว ห่างจากรั้วประมาณ 1.5-2 เมตรได้
ระหว่างสอย ก็ได้ยินข้างบ้าน (คู่สามี-ภรรยา) พูดว่า
ผช : ไม่สอยเก็บมะม่วงหรอ
ผญ : เก็บได้ไง เขากำลังสอยกันอยู่

ผมกับพ่อได้ยินก็ยิ้มๆ อมยิ้ม16
สักพัก ผช. ก็ตะโกนมาว่า "ไม่ใช่ว่ามีบ้านเดียวที่จะจ้างทนายได้น่ะ บ้านอื่นเขาก็จ้างได้เหมือนกัน"

ผมกับพ่อก็งง ประหลาดใจ แม่ก็ถามว่าอะไร พ่อก็บอกว่าช่างเถอะ ในใจผมคิดว่าเรื่องแค่นี้ถึงขั้นจ้างทนายเลยหรอ
วันรุ่งขึ้น พ่อก็เอามะม่วงใส่ถุงไปให้ข้างบ้านประมาณ 2 กิโลกว่าๆ (ปกติพ่อก็จะเอาไปแจกจ่ายระแวกบ้านทั้งหมด เพราะคิดว่ามีเยอะ กินไม่หมด ก็ทิ้งอยู่ดี)
ข้างบ้านก็รับแล้วยิ้มๆ แล้วถามว่ามะม่วงที่บ้านหรอ พ่อบอกว่า ใช่ เอามาแบ่งๆกันกิน ข้างบ้านก็ขอบคุณ

ยังไม่จบ.... 555
ผ่านมาได้สักประมาณ 1 สัปดาห์ น้องหมาที่บ้านก็เห่าอะไรไม่รู้ข้างบ้าน พ่อก็เลยเดินไปดู เจอสิ่งที่เห็นคือ.....

ผช. ข้างบ้านยืนอยู่บนกำแพง มือกำลังถือตะกร้อสอยมะม่วง มีมะม่วงวางอยู่บนหลังคาหลายลูก....เมื่อ ผช. เห็นพ่อ เขาก็เอาตะกร้อมาทำท่ากวาดรางน้ำ แล้วเขาบอกว่ามะม่วงมันตกบนหลังคา...พ่อได้แต่ยิ้ม ยิ้ม ปนหัวเราะ 555 ตกเย็นวันนั้นพ่อก็เลยสอยมะม่วงอีก...

วันรุ่งขึ้น..พ่อเอามะม่วงที่สอยเมื่อวานเลือกเฉพาะลูกสวยๆ ใหญ่ๆ (ลูกเล็กๆ ไม่สวย เก็บไว้กินเอง) ใส่ถุงไปให้ข้างบ้านอีก พ่อบอกกับผมว่ามะม่วงที่ให้ไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วคงหมดแล้วหล่ะ เขาคงอยากกินอีก ซึ่งเมื่อเขาออกมารับ (ผญ) เขาก็ยิ้มๆ บอกว่ามะม่วงอร่อยน่ะ ลูกเต่าน้อย

หลังจากนั้นพ่อก็ไปให้อีกชุด...
ผ่านไปได้ไม่นาน...มะม่วงที่พ่อเล็ง มั่นหมาย เล็งไว้ว่าจะเก็บ (หลายพวง พวงใหญ่ๆทั้งนั้น) มันตระกาลหายไป....
เต่าเอือม
พ่อเดินขึ้นบ้าน คราวนี้แบบมีอารมณ์ขึ้น เล็กน้อย...ผมกับแม่ก็เลยถามว่าเป็นอะไร...พ่อบอกว่ามันหายไปล่ะ....
ผมกับแม่ ก็งง Facepalm อะไรหาย พ่อบอกว่ามะม่วงที่จะเก็บ มันหายไปแล้ว ที่บ้านก็ปลอบใจ ว่ามันคงล่วงไปแล้วมั๊ง พ่อก็บอกว่าเป็นไปไม่ได้...เพี้ยนรมเสีย เยอะขนาดนั้น..
แม่ก็เลยบอกว่าเก็บแล้วเอาไปให้เขาอีก สงสัยเขาจะกินหมดแล้ว แล้วอยากกินอีก....เท่านี้แหล่ะ พ่อเริ่มมีน้ำเสียง 3-4 กก. อาทิตย์เดียวกินหมดแล้วหรอ
ไม่ต้องให้แล้วน่ะ....

หลายวันถัดมาถัดไป พ่อกับแม่ไปจ่ายตลาดตอนเช้า ขากลับเดินผ่านหน้าบ้านข้างบ้าน เจอ ผญ ถามว่ามะม่วงที่บ้านหมดเลยหรอ...(คงรู้ว่าต้นอื่นยังมีอีก ที่ไม่ใช่ต้นติดข้างบ้านนี้)

พ่อ-แม่ ได้แต่ยิ้ม แล้วเดินผ่านไป เม่าดี๊ด๊า

หลังจากนั้นก็เอาผลไม้ที่บ้าน (มะม่วงนานาพันธุ์ กล้วยหอมบ้าง กล้วยน้ำว้าบ้าง) เอาไปให้แถวบ้านหมด ยกเว้นข้างบ้านนี้บ้านเดียว เม่าเซย์โน
ผมก็เลยถามว่าไม่ให้ข้างบ้านนี้อีกล่ะ....พ่อ ตอบมาว่า คนแบบนี้ให้เท่าไหร่ก็ไม่พอ....

จบข่าว 5555

ขอบคุณที่ฟังผมบ่นๆ พร่ำพรึงต่างๆ มา ครับ

ปล. ไม่รู้ว่าจะต้องแท๊กห้องไหน ถ้าแท็กผิดต้องขออภัยมา ณ. ที่นี้น่ะครับ เพี้ยนเพลีย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่