ขอเล่าถึงรายละเอียดที่บ้านผมก่อนละกัน
บ้านผมเป็นคนจีน แต่ความคิดค่อนข้างทันสมัยหน่อย คือไม่ได้เป็นแนวจีนจ๋าหัวโบราณจัดๆ ไม่ได้ซีเรียสเรื่องต้องมีลูกหลานสืบสกุลให้ได้อะไรแบบนั้น
อยู่กัน 6 คน มีพ่อ แม่ ลุง พี่ชาย น้องชาย แล้วก็ตัวผมเอง พี่ชายผมอายุ 30 ต้นๆ มีเมียมีลูกแล้ว น้องชายผมเรียนมหาลัยอยู่ ส่วนตัวผมอายุ 20 ปลายๆ ยังไม่เคยมีแฟนแม้แต่คนเดียว
ผมรู้ตัวว่าชอบผู้ชายตั้งแต่สมัย ม.ต้น เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชายมาแล้ว 3 คน (แบบใช้ปากอย่างเดียว) แต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน คือเป็นคนที่ผมชอบเค้าแต่เค้าไม่ได้ชอบผม และก็คนที่เค้าชอบผมแต่ผมไม่ได้ชอบเค้า คือแค่ยอมให้ลองกันเฉยๆ ชั่วคราว
ซึ่งนั่นเป็นตัวรับประกันได้ว่าผมชอบผู้ชายแน่ๆ ไม่ได้อยู่ในช่วงที่กำลังสับสนอย่างแน่นอน
ซึ่งที่บ้านผมไม่เคยมีใครรู้เรื่องนี้ ผมไม่เคยเอ่ยปากบอกใครทั้งนั้น มีเฉพาะเพื่อนๆ ผมที่รู้ เพราะผมเปิดเผยกับทุกคนยกเว้นคนในครอบครัวและญาติๆ และเนื่องจากบุคลิกผมดูเหมือนผู้ชายปกติดี จึงไม่เคยมีใครสงสัย
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ถ้าหากซักวันผมจะมีแฟนซักคน ผมไม่รู้จะบอกคนที่บ้านยังไง โดยเฉพาะพ่อและแม่ ผมกลัวเค้ารับไม่ได้ ปกติแล้วบ้านผมไม่ได้มีใครแสดงทีท่ารังเกียจเกย์หรือกะเทยนะ ออกแนวเฉยๆ กันมากกว่า แต่นั่นไม่ได้ตัวรับประกันว่าถ้าลูกหรือคนในบ้านเป็นเกย์แล้วเค้าจะรับได้เสมอไป
ผมเคยคิดว่าไว้มีแฟนแล้วคบกันยาวๆ จนตัดสินใจได้แล้วว่าจะอยู่ด้วยกันจริงๆ แล้วค่อยหาทางบอกทางบ้าน แต่เอาเข้าจริงๆ แล้วมันไม่ง่ายขนาดนั้นสำหรับสถานะของผมและที่บ้านที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
เพราะพ่อแม่ผมไม่ได้เลี้ยงลูกแบบปล่อยๆ เหมือนบ้านคนอื่น เค้าจะเอาใจใส่ลูกทุกคนอย่างมากๆ ไม่ให้เที่ยวกลางคืน ไปไหนกับใครก็ห้ามปิดบัง เค้าไม่เคยห้ามนะครับ แต่ต้องบอกเสมอว่าไปไหนกับใคร เพื่อนกลุ่มไหน ฯลฯ และเค้าก็ไม่เคยห้ามลูกไม่ให้มีแฟนครับ เพียงแต่ถ้าจะคบใคร จะไปเที่ยวไหนกัน เค้าก็ต้องรับรู้ แต่ไม่ได้ห้าม ก็แค่นั้น แต่ถ้าไม่ยอมบอก ปิดๆ บังๆ หรือโกหกนี่ เป็นเรื่องแน่นอนครับ...
มันก็เลยเป็นเรื่องยากที่ผมจะเริ่มคบใครซักคนโดยไม่ต้องบอกให้พ่อแม่ผมรู้ก่อน จะโกหกว่าไปกับเพื่อนก็ไม่ได้ครับ มันผิดปกติ เพราะว่าปกติชีวิตประจำวันผมเป็นพวกเด็กเนิร์ดครับ คือโลกส่วนตัวสูง ดูอนิเมะ ชอบเล่นเกม ไม่ค่อยมีสังคัม ปีนึงผมจะไปเที่ยวกับเพื่อนอย่างมากก็ไม่เกิน 4-5 ครั้ง ซึ่งการจะมีแฟนนั้นมันจะต้องเจอกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ อย่างน้อยก็เดือนละไม่ต่ำกว่า 2-3 ครั้ง คือถ้าปีนึงเจอกัน 4-5 ครั้งนี่ผมว่าคงไม่มีใครเค้าโอเคด้วยหรอก ยากส์
และนั่นก็ทำให้การโกหกว่าผมไปเที่ยวกับเพื่อนถี่ๆ แบบนั้นมันไม่เนียนแน่นอน มันผิดปกติจากนิสัยและไลฟ์สไตล์ของผมมากๆ อ่ะ และนั่นก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ผมไม่เคยมีแฟนเลย เพราะไม่เคยมีโอกาสเริ่มต้นกับใคร ผมกลัวจะมีปัญหา ก็เลยคิดแต่จะเป็นโสดมาตลอด ทั้งๆ ที่ในใจลึกๆ ผมก็อยากมีใครซักคน
ถามว่าพ่อแม่ผมเค้าอยากให้ผมมีแฟนไหม บอกตรงๆ เลย เค้ากลัวผมจะเป็นโสดตลอดชีวิตด้วยซ้ำ กลัวผมจะต้องอยู่คนเดียวตอนแก่ กลัวจะลำบาก แม่ผมชอบถามบ่อยๆ ว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนซะที ไม่เคยปิ๊งผู้หญิงคนไหนเลยเหรอ ผมโคตรอยากจะบอกความจริงเลยครับ แต่ไม่กล้า...
ก็ได้แต่ตอบปัดๆ ไปว่ายังไม่อยากมีแฟน ยังไม่พร้อม อยากลัลล้าแบบคนโสดอยู่ มันสบายดี บางทีแม่ผมก็เคยถามแบบทีเล่นทีจริงนะ ว่าเอ็งไม่เคยชอบไม่เคยมองผู้หญิงสวยๆ ไม่เคยถูกใจหรืออยากจีบใครบ้างเลยเหรอ หรือว่าเอ็งชอบผู้ชายวะ... ซึ่งผมคิดว่าเค้าถามเล่นๆ นะ คงไม่ได้สงสัยอะไรหรอก หรืออาจจะเคยสงสัยเล็กๆ แต่คงไม่คิดว่าจะเป็นจริงๆ
ผมอึดอัดครับ อยากบอกแต่ไม่กล้า กลัวจะทำใจลำบาก ทำตัวลำบาก ไม่กล้ามองหน้าใครในบ้าน ไม่ใช่เฉพาะพ่อแม่หรอก พี่ น้อง ลุง ญาติๆ คนอื่นผมก็กลัวที่จะต้องสู้หน้าเค้าเหมือนกัน ถ้าเค้ารู้ว่าผมเป็นเกย์ ผมไม่รู้ว่าพวกเค้าจะมองผมยังไง จะรู้สึกกับผมยังไง จะเปลี่ยนไปจากเดิมไหม มันไม่มีอะไรแน่นอน ใครก็ฟันธงให้ผมไม่ได้
ปัญหามันจะไม่เกิดเลยครับ ถ้าผมชอบผู้หญิง ทุกอย่างมันจะง่ายทันที อยากจีบใครก็จีบได้เลย อยากคบกันอยากไปไหนกันก็บอกพ่อแม่ตรงๆ เค้าก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเป็นผู้ชายนี่ผมไม่กล้าบอกครับ.....
ถ้าเค้ารู้ว่าผมชอบผู้ชายและเค้ารับได้ มันคงจะเหมือนยกภูเขาลูกใหญ่ออกจากอกเลยครับ ผมจะได้เริ่มต้นกับใครซักคนได้ซะที...
ไม่กล้าบอกพ่อแม่ว่าเป็นเกย์ จะมีแฟนก็ปิดบังไม่ได้ ชีวิตมันอึดอัดครับ ผมควรทำยังไงดี
บ้านผมเป็นคนจีน แต่ความคิดค่อนข้างทันสมัยหน่อย คือไม่ได้เป็นแนวจีนจ๋าหัวโบราณจัดๆ ไม่ได้ซีเรียสเรื่องต้องมีลูกหลานสืบสกุลให้ได้อะไรแบบนั้น
อยู่กัน 6 คน มีพ่อ แม่ ลุง พี่ชาย น้องชาย แล้วก็ตัวผมเอง พี่ชายผมอายุ 30 ต้นๆ มีเมียมีลูกแล้ว น้องชายผมเรียนมหาลัยอยู่ ส่วนตัวผมอายุ 20 ปลายๆ ยังไม่เคยมีแฟนแม้แต่คนเดียว
ผมรู้ตัวว่าชอบผู้ชายตั้งแต่สมัย ม.ต้น เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชายมาแล้ว 3 คน (แบบใช้ปากอย่างเดียว) แต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน คือเป็นคนที่ผมชอบเค้าแต่เค้าไม่ได้ชอบผม และก็คนที่เค้าชอบผมแต่ผมไม่ได้ชอบเค้า คือแค่ยอมให้ลองกันเฉยๆ ชั่วคราว
ซึ่งนั่นเป็นตัวรับประกันได้ว่าผมชอบผู้ชายแน่ๆ ไม่ได้อยู่ในช่วงที่กำลังสับสนอย่างแน่นอน
ซึ่งที่บ้านผมไม่เคยมีใครรู้เรื่องนี้ ผมไม่เคยเอ่ยปากบอกใครทั้งนั้น มีเฉพาะเพื่อนๆ ผมที่รู้ เพราะผมเปิดเผยกับทุกคนยกเว้นคนในครอบครัวและญาติๆ และเนื่องจากบุคลิกผมดูเหมือนผู้ชายปกติดี จึงไม่เคยมีใครสงสัย
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ถ้าหากซักวันผมจะมีแฟนซักคน ผมไม่รู้จะบอกคนที่บ้านยังไง โดยเฉพาะพ่อและแม่ ผมกลัวเค้ารับไม่ได้ ปกติแล้วบ้านผมไม่ได้มีใครแสดงทีท่ารังเกียจเกย์หรือกะเทยนะ ออกแนวเฉยๆ กันมากกว่า แต่นั่นไม่ได้ตัวรับประกันว่าถ้าลูกหรือคนในบ้านเป็นเกย์แล้วเค้าจะรับได้เสมอไป
ผมเคยคิดว่าไว้มีแฟนแล้วคบกันยาวๆ จนตัดสินใจได้แล้วว่าจะอยู่ด้วยกันจริงๆ แล้วค่อยหาทางบอกทางบ้าน แต่เอาเข้าจริงๆ แล้วมันไม่ง่ายขนาดนั้นสำหรับสถานะของผมและที่บ้านที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
เพราะพ่อแม่ผมไม่ได้เลี้ยงลูกแบบปล่อยๆ เหมือนบ้านคนอื่น เค้าจะเอาใจใส่ลูกทุกคนอย่างมากๆ ไม่ให้เที่ยวกลางคืน ไปไหนกับใครก็ห้ามปิดบัง เค้าไม่เคยห้ามนะครับ แต่ต้องบอกเสมอว่าไปไหนกับใคร เพื่อนกลุ่มไหน ฯลฯ และเค้าก็ไม่เคยห้ามลูกไม่ให้มีแฟนครับ เพียงแต่ถ้าจะคบใคร จะไปเที่ยวไหนกัน เค้าก็ต้องรับรู้ แต่ไม่ได้ห้าม ก็แค่นั้น แต่ถ้าไม่ยอมบอก ปิดๆ บังๆ หรือโกหกนี่ เป็นเรื่องแน่นอนครับ...
มันก็เลยเป็นเรื่องยากที่ผมจะเริ่มคบใครซักคนโดยไม่ต้องบอกให้พ่อแม่ผมรู้ก่อน จะโกหกว่าไปกับเพื่อนก็ไม่ได้ครับ มันผิดปกติ เพราะว่าปกติชีวิตประจำวันผมเป็นพวกเด็กเนิร์ดครับ คือโลกส่วนตัวสูง ดูอนิเมะ ชอบเล่นเกม ไม่ค่อยมีสังคัม ปีนึงผมจะไปเที่ยวกับเพื่อนอย่างมากก็ไม่เกิน 4-5 ครั้ง ซึ่งการจะมีแฟนนั้นมันจะต้องเจอกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ อย่างน้อยก็เดือนละไม่ต่ำกว่า 2-3 ครั้ง คือถ้าปีนึงเจอกัน 4-5 ครั้งนี่ผมว่าคงไม่มีใครเค้าโอเคด้วยหรอก ยากส์
และนั่นก็ทำให้การโกหกว่าผมไปเที่ยวกับเพื่อนถี่ๆ แบบนั้นมันไม่เนียนแน่นอน มันผิดปกติจากนิสัยและไลฟ์สไตล์ของผมมากๆ อ่ะ และนั่นก็เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ผมไม่เคยมีแฟนเลย เพราะไม่เคยมีโอกาสเริ่มต้นกับใคร ผมกลัวจะมีปัญหา ก็เลยคิดแต่จะเป็นโสดมาตลอด ทั้งๆ ที่ในใจลึกๆ ผมก็อยากมีใครซักคน
ถามว่าพ่อแม่ผมเค้าอยากให้ผมมีแฟนไหม บอกตรงๆ เลย เค้ากลัวผมจะเป็นโสดตลอดชีวิตด้วยซ้ำ กลัวผมจะต้องอยู่คนเดียวตอนแก่ กลัวจะลำบาก แม่ผมชอบถามบ่อยๆ ว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนซะที ไม่เคยปิ๊งผู้หญิงคนไหนเลยเหรอ ผมโคตรอยากจะบอกความจริงเลยครับ แต่ไม่กล้า...
ก็ได้แต่ตอบปัดๆ ไปว่ายังไม่อยากมีแฟน ยังไม่พร้อม อยากลัลล้าแบบคนโสดอยู่ มันสบายดี บางทีแม่ผมก็เคยถามแบบทีเล่นทีจริงนะ ว่าเอ็งไม่เคยชอบไม่เคยมองผู้หญิงสวยๆ ไม่เคยถูกใจหรืออยากจีบใครบ้างเลยเหรอ หรือว่าเอ็งชอบผู้ชายวะ... ซึ่งผมคิดว่าเค้าถามเล่นๆ นะ คงไม่ได้สงสัยอะไรหรอก หรืออาจจะเคยสงสัยเล็กๆ แต่คงไม่คิดว่าจะเป็นจริงๆ
ผมอึดอัดครับ อยากบอกแต่ไม่กล้า กลัวจะทำใจลำบาก ทำตัวลำบาก ไม่กล้ามองหน้าใครในบ้าน ไม่ใช่เฉพาะพ่อแม่หรอก พี่ น้อง ลุง ญาติๆ คนอื่นผมก็กลัวที่จะต้องสู้หน้าเค้าเหมือนกัน ถ้าเค้ารู้ว่าผมเป็นเกย์ ผมไม่รู้ว่าพวกเค้าจะมองผมยังไง จะรู้สึกกับผมยังไง จะเปลี่ยนไปจากเดิมไหม มันไม่มีอะไรแน่นอน ใครก็ฟันธงให้ผมไม่ได้
ปัญหามันจะไม่เกิดเลยครับ ถ้าผมชอบผู้หญิง ทุกอย่างมันจะง่ายทันที อยากจีบใครก็จีบได้เลย อยากคบกันอยากไปไหนกันก็บอกพ่อแม่ตรงๆ เค้าก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเป็นผู้ชายนี่ผมไม่กล้าบอกครับ.....
ถ้าเค้ารู้ว่าผมชอบผู้ชายและเค้ารับได้ มันคงจะเหมือนยกภูเขาลูกใหญ่ออกจากอกเลยครับ ผมจะได้เริ่มต้นกับใครซักคนได้ซะที...