เราคบกับแฟนคนนี้มาเกือบปีแล้วค่ะ  เราอายุห่างกัน6ปีเราทำงานแล้วแต่แฟนยังเรียนไม่จบป.ตรีด้วยซ้ำไป
แต่ก่อนหน้านี้เราคบกับผู้ชายคนนึงมาเกือบ7ปี ที่เลิกกันเพราะเค้าไปมีใหม่ หลังจากที่เลิกรากันไป เราก็มาคุยกับคนนี้ซึ่งตอนแรกๆ เราก็ไม่ได้คิดจริงจัง
เพราะว่าเราเองก็ไม่เคยคบคนที่อายุน้อยกว่า แต่มันมีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เราคิดว่าเราควรที่จะเปิดโอกาสให้ตัวเองสักครั้ง เพราะเค้าเองก็ดูจริงใจกับเราดี เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ และที่สำคัญดูเค้ามีความเป็นผู้ใหญ่เยอะกว่าอายุ  หลังจากที่เราคบกันมาเรื่อยๆ พี่ผู้ชายที่ทำงานรู้ว่าเราคบกับเด็กแกก็ชอบพูดจา ในเชิงเป็นห่วงเป็นใย ว่ามันจะดีหรา จะไปรอดหรา แต่ก่อนนั่งเก๋งสบายๆ ต้องมานั่งมอไซด์ตากแดดร้อนๆ พี่ว่าอายุแกขนาดเราทำไมไม่หาคนที่เค้ามีอนาคตกว่านี้ ดูแลเราได้ มีเงินให้ใช้  แกถามเราว่าสนใจมั้ยแกจะติดต่อคนรู้จักให้ แต่คนรู้จักแกแต่ละคนมีลูกมีเมียแล้วทั้งนั้น แต่รวยทุกคน!!
                
                เราโกรธแกทุกครั้งที่แกพูดแบบนี้ เราเข้าใจว่าแกหวังดีอยากให้เราสบาย แต่ทางที่แกแนะนำเรามา เราทำไม่ลงจริงๆ พูดง่ายๆเหมือนให้เราไปเป็นเมียน้อยคนมีเงิน นี่หรือที่บอกหวังดี ที่เราโกรธเพราะพี่สาว2คนมีปัญหาครอบครัวต้องหย่าร้างกัน เพราะปัญหาเมียน้อยนี่แหล่ะ มันเป็นสิ่งที่แม่เสียใจตลอดมา  แม่พร่ำสอนบอกตลอดมาว่าอย่าไปแย่งของๆใคร แม่บอกเราว่าคนที่เราคบจะจนจะรวยก็ช่างเค้าแต่ที่สำคัญขอให้เค้าเป็นคนดี แล้วรักเราก็พอ  คนดีหายากกว่าเงินทอง แล้วแฟนเราคนนี้ตั้งแต่คบกันมาเค้าช่วยเราเก็บเงินตลอด ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ยุ่งเรื่องผู้หญิง ทำงานด้วยเรียนด้วยคือเค้าดีสำหรับเรา  แต่ไม่หรูในสายตาของคนที่มองมา ว่าไม่มีอนาคต ว่าเลี้ยงเราไม่ได้ ทำไมต้องตัดสินคนแค่ภายนอกก็ไม่รู้ เงินทองเปลี่ยนความคิดคนได้ขนาดนั้นเลยหรือ เราเชื่อว่าถ้าเราช่วยกันสักวันเราต้องมีเหมือนคนอื่นๆ ถึงเราจะถูกคนอื่นมองว่าโง่ยังไงก็แล้วแต่แต่เราคิดว่าการมีแฟนเป็นคนดีเหมือนถูกล็อตเตอร์รางวัลที่1นั่นแหล่ะ5555