เช้าวันหนึ่งของเมืองเล็ก ๆ ที่ดิฉันอยู่  การจราจรที่คับคั่งตามปรกติ   ขณะที่ดิฉันขับรถ ชะลอความเร็ว  เข้าวงเวียนไปแล้วครึ่งทาง  จู่ ๆ รถทางด้านซ้ายของวงเวียนก็ขับตัดหน้ามาอย่างรวดเร็ว ชนิดที่เหยียบเบรคกันตัวโก่ง  คันข้างหลังก็เบรคตาม  ขนาดปิดกระจกรถเพราะอากาศยังเย็นอยู่  ยังได้ยินเสียงคันข้างหลังเบรคเอี๊ยด หัวรถปัดไปทางด้านขวาเล็กน้อยเกือบจะชนขอบวงเวียนเลยนั่น

ดิฉันโกรธมาก  ถึงจะรีบอย่างไร  แต่ไม่เคยขับรถเกินกำหนดความเร็ว  เพราะที่อังกฤษนี่  ในเขตชุมชน  จะจำกัดไว้ที่ 30 ไมล์ต่อชม.  หากชุมชนไม่หนาแน่น ก็จะเป็น 40 ไมล์  50 ก็จะเป็นแถวออกนอก ๆ เขตชุมชุม หมู่บ้านมาแล้ว ไม่ค่อยมีคนอยู่อาศัย  แล้วนี่อะไร วงเวียนนะ  ไม่รอให้รถทางขวาไปก่อน แถมตัดหน้าเข้ามาแล้วขับเร่งเครื่องไปทางในเมืองนี่นะ

โอ้โห  ควันออกหู  ขับรถหวาดเสียวเกือบจะทำให้เกิดอุบัติเหตุ  แล้วยังหน้ามึนเร่งเครื่องไปอีกเนี่ยนะ  ตามเลยค่ะ  รีบขับรถตามไปเลย  กะว่าเดี๋ยวไปเจอวงเวียนเล็กข้างหน้าก่อนจะเข้าเขต 30 ไมล์จะขับไปปาดหน้าซักหน่อย ให้จอดแล้วลงมาคุยกัน  จะได้โทรแจ้งตำรวจด้วยว่าขับรถหวาดเสียว  ให้ตำรวจจัดการไปตามกฏหมาย  

พอไปเจอกันก่อนถึงวงเวียนเล็กน้อย  รถคันนั้นลดความเร็วลง พอทางบีบออกเป็นเลนเดียวสวนกันทั้งขาไปและกลับ  ดิฉันดูว่างแล้วรีบเร่งทางขวาสวนไปแล้วจอดขวางไว้เลยค่ะ  นึกแปลกใจเหมือนกันว่าเร่งมาขนาดนั้นแล้วตอนนี้มาช้าอืดขนาดนี้ทำไม  ไม่เข้าใจ  จอดแล้วรีบเอาโทรศัพท์มือถือออกมา   แต่ไม่ใช่รถดิฉันคันเดียวค่ะ  รถคันข้างหลังก็ตามมาติด ๆ  แต่ไปจอดถอยไปอีกนิดหนึ่งซึ่งเป็นที่กั้นไว้ให้สำหรับคนที่บ้านอยู่ริมถนนจอด  แล้วลุงคนนั้นก็วิ่งออกมาสมทบกับดิฉัน  ท่าทางโมโหเหมือนกัน  เพราะหากลุงมาเร็วกว่านี้นิดนึง  ก็คงได้ไปจอดชมวิวบนวงเวียนแล้วค่ะ