ตอนที่ 4 คฤหาสน์ตระกูล ชเว

ทำไมคุณแม่ถึงต้องให้ฉันนั่งรถมากับ ชเว แทวอนด้วยนะอึดอัดจะตายอยู่ละ แม่ต้องการจะทำอะไรของแม่กันแน่ ฮื่อ~ ทั้งรถเติมไปด้วยความเงียบจนถึงคฤหาสน์หรูนอกเมืองของตระกูล ชเว

คฤหาสน์นี้ ที่ที่ฉันไม่เคยคิดจะกลับมาเลยด้วยเหยียบด้วยซ้ำ ''คุณแม่คะ'' เสียงของฉันเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า
''ว่าไงจ้ะ ลูกไม่สบายหรือเปล่า''
''เปล่าคะ หนูขอไปเดินเล่นหน่อยนะคะ''
ฉันเดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมายฉันได้แต่คิดอะไรไปเรื่อยๆ ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้นะ คุณพ่อคะพี่คะหนูสัญญานะคะว่าหนูจะเอาตัวคนร้ายมาลงโทษให้ได้ หนูต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนฆ่าคุณพ่อ "เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น" ลี ซอฮยอน
ยอโบเซโย๊ะ
'' ย๊า เธออยู่ไหน ''
ฉันออกมาธุระกับคุณแม่น่ะ มีอะไรหรือเปล่า
''มีสิ ก็วันนี้ฉันจัดงานปาร์ตี้ที่ ที่คู่หมั้นฉันกลับมาจากเมืองนอกเธอต้องมานะมาให้ได้ เจอกันที่ NB โอเคนะ ''
เดี๋ยว.. ฉันพูดหรือยังว่าฉันจะไป
''โห ถ้าเจ้าแม่แห่งงานปาร์ตี้ไม่มางานก็ก๋อยสิ เธอต้องมาให้ได้เข้าใจม๊ะ ''
คิดดูก่อนได้ไหม..
''ไม่ต้องคิดแล้ว เธอต้องมานะ''
อืม!โอเค..ได้ BN ใช่ไหม
'' ใช่แล้ว แค่นี้นะ บัยย ~ ''
ฮือ ~ ฉันเบื่อกับการตัดบทสนทนาแบบนี้จริงๆ ฉันมองไปรอบๆ คฤหาสน์ล่ะแล้วสายตาของฉันก็ไปสะดุดกับผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งตรงหน้าต่างและมองลงมาที่ฉันเหมือนกันคนคนนั้น ชเว แทวอน งั้นหรอ

''คุณหนูคะคุณแม่ให้มาตามคะ''
'' อ่อ คะ '' ฉันมองขึ้นไปอีกครั้งแต่เขาก็ไม่อยู่ซะแล้ว คนหรือผีกันแน่หายตัวไวซะขนาดนี้ ฮือ ~ ฉันค่อยๆเดินขึ้นบันไดของคฤหาสน์ เพื่อขึ้นไปชั้นสองของคฤหาสน์น ''อ่อ มินยอนมาแล้ว ''
'' มินยอนจ้ะ สวัสดีคุณลุงสิลูก ''
''สวัสดีคะ''
''นั่งลงก่อนๆ มินของลุงโตเป็นสาวแล้วสวยขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย..ลุงเกือบจำไม่ได้ที่ลุงได้ยินที่เขาพูดกันก็ไม่ผิดเลย''
''ได้ยินว่าอะไรหรอค่ะ ลูกดังขนาดเลยหรอมินยอน''
''ก็หนูมิน เขาเป็นนางฟ้าของเกาหลีไง''
''ที่แม่ได้ยินคู่หมั้นของซอฮยอนเรียกหนูตอนนั้น''
''หนูมินของลุงนี่เก่งจริงๆเลยนะลุงได้ข่าวมาว่าฮอตที่สุดในโรงเรียนเลยนะ เรียนก็เก่งกีฬาก็เก่ง ช่วยงานคุณแม่อีก''
'' ^^' ขอบคุณคะ เอ่อ..คุณแม่คะ คืนนี้ยัยซอจะจัดงานปาร์ตี้ต้อนรับคู่หมั้นกลับมาจากเมืองนอก บางทีหนูต้องกลับดึกหน่อยนะคะ '' จะได้กลับไหมยังไม่รู้เลย อาจได้กลัยพรุ่งนี้แน่ๆ
''อย่าดึกมากนะลูก''
''ค่ะ''
''อีก 3 วันหนูก็เป็นคนสำคัญของงานที่ลุงจะจัดขึ้นเหมือนกันนะเชิญเพื่อนของหนูมาด้วยนะ''
''งานอะไรหรอคะ ''
''งานที่เจ้าแทของลุงมันกลับมาจากเมืองนอกยังไงละ'' แล้วมันสำคัญกับหนูตรงไหนคะเนี่ย ==''
''ค่ะ ^^' ''
''งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีคะ''
ฮือ ~ ฉันเดินลงมาจากชั้นสองแล้วคิดอะไรไปเรื่อยจนที่สุด '' โอ๊! '' จริงๆเลยนี่มันวันซวยอะไรของฉันวะเนี่ย ''ขอโทษคะคุณหนูดิฉันไม่ได้ตั้งใจขอโทษค่ะ ''ไม่เป็นไรหลอก แค่นี้เองฉันผิดเองละเดินใจลอยไปหน่อย กลับไปทำงานได้แล้วไม่ต้องห่วง'' ซวยไม่มีที่ติเลยวันนี้อย่าซวยไปกว่านี้เลยฉันจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย
''เสื้อคุณหนูไปโดนอะไรมาหรือครับ''
''ไม่มีอะไรหลอก เอ่อ..ไม่ต้องไปส่งฉันอยู่บ้านนะไปส่งฉันที่คอนโดแล้วกัน''
'' ครับ ''

แนะนำตัวละคร 👉🏻 http://m.ppantip.com/topic/33592612?
เรื่องย่อ 👉🏻 http://m.ppantip.com/topic/33592821?
ตอนที่ 1 👉🏻 http://m.ppantip.com/topic/33593453?
ตอนที่ 2 👉🏻 http://m.ppantip.com/topic/33597827?
ตอนที่ 3 👉🏻 http://m.ppantip.com/topic/33599262?

ปล เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งมันอาจจะเขียนไม่ดีเท่าไรแต่เราก็จะปรับปรุงให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ขอบคุณคำติชมทุกเม้นน้ะ เราจะปรับปรุงดีขึ้นเรื่อยๆแต่สมองเราอาจไปช้าหน่อยน้ะความคิดเด็ก ม.6 มีแค่นี้จริง ๆ อิอิ