เกิดมาเพิ่งจะเคยเป็น อายุอานามก็ปาเข้าไปแล้วตั้งเท่าไหร่ ทำไมเรื่องงี่เง่าแบบนี้ถึงมาเกิดขึ้นกับเราได้นะ ขอเล่าเลยละกัน


มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ได้คุยกับเพื่อนคนหนึ่งในเฟซบุ๊ค คุยกันทุกวันได้ประมาณครึ่งเดือน รู้สึกดีมาก
เขาทำให้เรายิ้มได้ กลายเป็นคนอารมณ์ดีโดยไม่มีเหตุผล   

                มาเมื่อวานนี้เอง แบบว่างจังนะ วันหยุดนิ่ ส่องเฟซเพื่อนซะเลย เลื่อนดู เลื่อนดู เรื่อยๆ เรื่อยๆ
ปกติดี มีแต่ชีวิตประจำวัน แต่ก็มีเพ้อนิดๆ ย้อนหลังได้อีกซักเดือนหนึ่ง นั่นไง!!!  สเตตัสนี้โหดมากๆสำหรับเราเลย
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันนะ ทำไมเขาคอมเม้นท์กันได้หวานจับใจขนาดนี้  

เลื่อนมาอีกสเตตัส มีรูปด้วย!!!! รูปเพื่อนเรา แต่มีข้อความบนรูปว่ารักเธอคนนั้น โอ๊ยยยยยยย เหมือนโดนเข็มทิ่มลงที่ใจ
เจ็บอย่างที่ไม่ค่อยได้เจ็บแบบนี้มานานแล้ว ก๊อบรูปซะ รอดึกๆให้ทักมาก่อนจะลองแหย่ดู  
ในที่สุดก็แชทมา ถามคำเราตอบคำ สุดท้ายก็ส่งรูปนั้นให้ดูเลย เพื่อนก็บอกว่ารูปเก่าแล้ว มันก็ผ่านมาแล้ว
เราร้องไห้ด้วย ทำไมบ่อน้ำตาถึงได้ทรยศตัวเองขนาดนี้ บอกเขาไปว่า จะปิดเฟซ จะไม่เล่นเฟซแล้วนะ  
เขาก็บอกจะคุยทางไลน์แทน สุดท้ายเราก็ปิดเฟซบุ๊คเราจริงๆ ทั้งๆที่เป็นคนติดเฟซบุ๊คมาก แต่ก็ปิด ช่างทำได้


             ล่าสุดขณะที่เขียนกระทู้อยู่ยังไม่เสร็จเขาก็ไลน์มา ถามว่าบล๊อกเฟซทำไม่ เราก็บอกไม่ได้บล๊อก
แค่ปิด เบื่อ ไม่อยากเล่นแล้ว ขอโทษเรื่องเมื่อคืน แล้วเขาก็ไม่ได้ว่าไรต่อ งอนแน่ๆ ผู้ชายแสนงอน
แต่ก็สมควรนะ อยู่ดีๆก็ขุดรูปเก่ามาหาเรื่องทั้งๆที่ไม่ได้เป็นไรกันซักหน่อย ใจเขาจะคิดไงบ้างเราก็ไม่รู้
อาจจะยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ มิหนำซ้ำเรายังไปตอกย้ำความทรงจำเขาขึ้นมาอีกแน่ะ เราทำอะไรลงไป
คิดไปก็ปวดหัวในความงี่เง่าของตัวเองจริงๆ


เพื่อนๆช่วยลุ้นหน่อยนะ ว่าเราจะกลับมาคุยกันได้เหมือนเดิมหรือเปล่า สาธุ อย่าโกรธเลยนะ.....