สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอายุ 25 ปี เข้าสู่วัยเบญเพสตามความเชื่อของอินเดียเชื่อว่าอายุ 25 ปี อายุที่คนเปลี่ยนแปลงจากวัยรุ่นสู่วัยหนุ่มใหญ่
แต่สำหรับคนไทยอาจจะมองว่านี่เป็นอายุของการขึ้นคาน (ตามคติผู้หญิง) หรือวัยแห่งความแซ่บ หอมกรุ่นดุจกาแฟที่คั่วและชงอย่างพิถีพิถัน (ตามคติท่านชาย) แต่สำหรับผมมันคือวัยที่ผมเพิ่งศึกษาเรื่องเพศ

ในวัยที่ผ่านมา ผมรู้สึกแปลกใจมาก ทำไมเพื่อนเราต้องคอยดูนมผู้หญิง แบบว่าผมดูไปก็ไม่รู้สึกอะไรเลย ทำไมต้องมีแฟน ทำไมต้องเฮ็ดการบ้าน
สำหรับตัวผมก็ไม่รู้สึกว่าการดูนมผู้หญิงแล้วมันจะรู้สึกแปลกหรือรู้สึกดีตรงไหน ส่วนเรื่องมีแฟนก็จีบๆ ไปบ้างกลัวโดนเพื่อนล้อ แต่ผมก็ไม่เคยพาแฟนมาเฮ็ดการบ้านนะครับ เพราะไม่รู้จะทำไปทำไมแบบว่าเหนื่อย จนแอบสงสัยว่าตัวเองเสื่อมสมรรถภาพหรือเปล่า หรือว่าแอบหรือเปล่า แต่ไม่รู้ใจตัวเอง และเราก็เริ่มคิดว่า "เฮ้ย!! ที่เราคบผู้หญิงนี่มันเป็นการคบบังหน้า คบเพื่อกันสังคมตำหนิใช่ไหม" แบบว่าสงสารผู้หญิงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่จีบๆ เลิกๆ
(ก็แรงจูงใจไม่เหมือนคนอื่นนีนา คนอื่นจีบเพื่อเฮ็ดการบ้าน แต่เราจีบไปงั้น)

แต่ไม่น่าเชื่อในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ผมเริ่มรู้สึกดีที่ได้มองนมสาว แบบรู้สึกว่าเออ มันก็สวยดี ทำให้เรารู้ว่าจริงๆ เราก็ไม่ได้เสื่อมสมรรถภาพและเราก็ไม่ได้แอบนะ เราแค่โตช้ากว่าคนอื่น (15 ปี นี่นะ) แต่ผมก็ยังไม่เคยเฮ็ดการบ้านกับแฟนอยู่ดีนะครับเพราะอารมณ์ยังไม่ถึงขั้นนั้น

เพื่อนๆ ว่าผมมีความรู้สึกแบบนี้ช้าเกินไปไหม