ผมก็อยากมี แต่คิดไปคิดมา ใครล่ะ?
ใครที่จะมาคุยกับเรา รู้ใจเรา อยู่เคียงข้างเรา นอกจากเพื่อน พ่อ เเละ แม่
โอเคถ้ามี แต่กว่าจะได้เเบบนั้นอะนะ ผมคิดว่าคนคนนั้นเค้าคงไม่คิดกับเรา เเบบเพื่อน หรือ พ่อเเม่ แน่นอน
แน่ๆเค้าคงต้องสนใจเเละรู้สึกชอบอยู่บ้าง เค้าถึงมีเวลาให้เรา ศึกษาเรา รู้ใจเรา เเละอยู่เคียงข้างเรา ว่ามะครับ

ถามตัวเราบ้าง

เราอ่ะ ..... พร้อมที่จะดูเเลเอาใจใส่เขาในเเบบที่เขาทำเพื่อเราได้ไหม
ถ้าทำไม่ได้ ก็อย่าพึ่งมีใครเลยดีกว่า ผมคิดเเบบนี้นะ เราจะเป็นฝ่ายได้รับอย่างเดียวเป็นไปไม่ได้ ดูเห็นเเก่ตัวเกินไป เเม้บางครั้งเราก็ควรทำเพื่อตัวเองบ้างอะนะ แต่เราไม่ได้มีค่าอะไรมากมายที่ทำให้คนอื่นต้องทำแบบนี้
ผมคิดถึงประเด็นนี้มาโดยตลอดเลย จนเเอบเข้าข้างตัวเองว่า ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาของเรา เรายังไม่อยากมีใคร เรายังไม่อยากมีเเฟน
จริงๆเเล้ว เพราะเรายังไม่เจอคนที่ใช่สำหรับตัวเราเองต่างหาก หรือเจอก็ไม่กล้าบอกเขา
ผมสรุปตัวเองเเบบนี้ เเละคิดว่าคงมีสักคนที่เป็นเหมือนๆกันกับผม
ที่อยากมีเเฟนเเต่ไม่อยากผูกมัด เเท้จริงเเล้วเรายังไม่เจอคนที่ใช่พอ คนที่เราจะรักเขามากพอ