ผมพึ่งเลิกกับแฟนผมได้ประมาณ1เดือน ขอเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาอาจจะยาวซะหน่อย อยู่ๆแฟนผมก็มาบอกผมว่าเขา"ไม่ได้รักผมแล้ว"แต่ยังเป็นห่วงและผูกพันคบกันมา2ปีกว่าอยู่ด้วยกันทุกวัน ผมถามว่าทำไม? เขาตอบว่าผมไม่ดีแบบนั้นแบบนี้ ไม่ค่อยเอาอกเอาใจ ผมยอมรับว่าผมไม่ได้ดีอะไรมากมายแต่ผมซื่อสัตย์กับเขามาตลอดไม่เคยคิดจะนอกใจเลยสักครั้ง ผมถามอีกว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า? เขาก็บอกไม่มีๆ ผมอดใจไม่ได้เลยแอบดูโทรศัพท์เขาเจอเขาคุยกับฝรั่งเรียกกันว่าที่รัก ผมนี้ใจสลายเลยครับ ผมจับได้ต่อหน้าเขา เขาปฏิเสธว่าแค่คุยกัน เป็นแค่เพื่อนไม่ได้คิดอะไร(แต่ที่จริงแอบคุยกันทั้งๆที่นอนอยู่กับผมทุกวันราวๆ3เดือนด้วยความไว้ใจและรักมากเลยไม่ได้สงสัยอะไร) ผมขอร้องเขาว่าเลิกคุยกันฝรั่งคนนั้นได้ไหม ผมรักเขามากนะ เขาบอกว่างั้นเขาก็มีคนที่รักเขา2คน ฝรั่งก็รักเขาเหมือนกันตอนนี้เขาก็ยังไม่เลือกใคร
                     ผมตัดสินใจบอกเลิกครับ เขาจะไปอยู่หอกับเพื่อนผมบล็อกเฟสบล็อกเบอร์ คิดว่าจะทำใจได้สุดท้ายก็ต้องโทรไปง้อเขาให้เขากลับมา ตามไปหาที่ทำงาน แต่ไม่รู้จักหอเพื่อนเขา ทุกครั้งที่เจอผมจะขอร้องให้เขาให้โอกาสผม ผมร้องไห้แทบขาดใจต่อหน้าเขา จะลงไปกราบเท้าเขาด้วยซ้ำแบบว่าหมดศักดิ์ศรีไปเลย เขาก็บอกว่าตอนนี้เขาอยากอยู่คนเดียวเขามีความสุขที่ได้อยู่คนเดียว โอกาสมีแต่ให้ผม"รอ"ไปก่อน ผมเจ็บแบบนี้มาเรื่อยๆ เขาก็โทรมาหาผมบอกว่าเป็นห่วง ผมคิดว่าก็พอมีหวังอยู่บ้าง ใจก็ยังเชื่อว่าฝรั่งคนนั้นเป็นแค่เพื่อน ผมจำเฟสฝรั่งคนนั้นได้เลยถามว่ารู้จักแฟนเก่าผมไม? เขาบอกว่ารู้จักนั้นแหละแฟนเขา เจ็บเข้าไปอีกครับ ผมบอกว่าแฟนเก่าผมบอกว่าคุณเป็นแค่เพื่อน เขาบอกไม่เขาไม่รุ้สึกว่าเป็นเพื่อน เขารู้สึกเหมือนแฟนมากกว่า ผมก็ยังไม่ล้มเลิกความพยายาม
                     จนวันที่14เมษา ที่ผ่านมาผมไปขอร้องเขาอีกครั้งเขาบอกว่าตอนนี้เป็นได้แค่เพื่อนจะเอาไหม? ผมรับคำคำนี้ไม่ได้ครับ เขาบอกว่าถ้ารับไม่ได้ก็ตัดเขาไปซะแล้วเจอกันในอนาคต รอได้ก้รอ รอไม่ได้ก็ไม่เป็นไร โอเคผมบอกเขาว่าผมจะรอแต่ตอนนี้ขอตัดใจก่อนแล้วกัน ผมบล็อกเฟสบล็อกเบอร์เหมือนเดิม พอมาวันที่21เมษา ผมเห็นเขาขี่รถผ่านหน้ามหาลัย ผมคิดยังไงไม่รู้ขี่รถตามเขาไป ในหัวคิดว่าเขากำลังจะไปหอเพื่อน แต่พอไปถึงไม่ใช่ครับ ผมขี่รถตามเขาเข้าไปในบ้าน ผมถามเขาว่าที่นี้คือ? เขาบอกว่าบ้านฝรั่งคนนั้นที่เขาแอบคุยกัน มีอะไรกันแล้วใช่ไหม? เขาบอกว่าใช่ ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึก ณ เวลานั้นยังไง เลิกกับผมเดือนเดียว ไปอยู่กับฝรั่งเลยไวมากๆครับ ผมเสียใจสุดๆครับ ผมถามเขาว่าให้ผมรอทำไม?ไหนว่ามาอยู่หอเพื่อน? เขาสวนผมมาเลยแล้วผมบล็อกเฟสบล็อกเบอร์เขาทำไม? เวลาเขาต้องการใครเขาติดต่อผมไม่ได้เขาเลยเลือกฝรั่ง(ทั้งที่เขามีครีการ์ดกับกุญแจห้อง ผมไปปั้มให้กับมือ)แล้วเขาก็ลวงเอาครีการ์ดกับกุญแจห้องมาคืนผม ผมก็ขี่รถออกมาเลย ยังไม่จบนะครับ
                     มาถึงห้องเปิดเฟสมาฝรั่งเฟสมาด่าผมว่าตามมาบ้านของเราทำไม ยอมรับว่าผิดครับแต่ก็ได้เห็นกับตาแล้วผมก็ไม่ว่าอะไรครับ พอตกตอนเย็น แฟนเก่ามาหาผมที่ห้องโดยขอครีการ์ดจากลุงข้างล่างหอ(ที่แบบนี้มาหาผมได้) ผมถามเขาว่าต้องการอะไรอีก เขาบอกว่าอยากจะมาจากผมด้วยดี ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ ถ้าจากกันด้วยดีจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงผมและจะได้มีความสุขกับคนใหม่ ฝรั่งก็โทรตามเรื่อยๆ ผมเลยขอคุยกับเขา บอกว่าไม่ต้องกังวลผมกับแฟนเก่าแค่คุยกัน แล้วจบกันจริงๆแล้ว ยังไงก็ดูแลแฟนเก่าผมดีๆนะ ผมกับแฟนเก่าอายุ22 ส่วนฝรั่งอายุ 28 ผมโง่ไมครับที่ทำแบบนี้? โครตเสียใจเลยครับที่เห็นคนที่เรารักที่สุดไปมีความสุขกับคนอื่น ตอนนี้ตัดจริงๆละครับ แต่มันทรมานเหลือเกินทุกวินาที คิดถึงเขาอยู่ตลอกเวลา เห็นแต่ภาพความทรงจำเดิม ยิ่งภาพเห้นภาพเขากับฝรั่งคนนั้นยิ่งเจ็บสุดๆเลยครับ น้ำหนักลง10กิโล นอนแทบไม่ได้เลยครับ
จะทำยังไงดีครับ ผมทรมานมากครับตอนนี้? ขอโทษด้วยนะครับเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง