เรื่องมันมีอยู่ว่า.... เราซื้อของขวัญวาเลนไทน์ให้แฟนเรา และตกลงกันว่า มันจะเป็นของเราสองคน เราจะช่วยกันดูแล แต่แฟนเราเอาไปยกให้แม่แฟน โดยตอนแรกอ้างกับเราว่าฝาก แต่พอเราขอคืน บอกว่าให้ไม่ได้ เพราะยกให้แม่แล้ว
แล้วเราบอกว่า เราตั้งใจให้แฟน ถ้าไม่เอา เราขอคืนเถ่อะ เราให้แฟน ไม่ได้ให้คนอื่น
แต่แฟนตอบว่า นั่นคือแม่เค้า ไม่ใช่คนอื่น
และไม่ยอมทวงคืนมา เพราะกลัวแม่เสียความรู้สึก...เราให้แฟนแล้ว แฟนจะเอาไปให้ใครก็ได้ และแฟนยกให้แม่แล้ว เป็นของแม่ไปแล้ว เราไม่มีสิทธิ์ และถ้าแม่แฟนจะเอาไปยกให้คนอื่นอีก ก็ต้องตามใจแม่แฟน
ฟังแล้วเราโกรธ เราเสียความรู้สึก เราผิดมั้ย ???
เราพยามเข้าใจ แต่เราก็ยังน้อยใจมากที่เป็นแบบนี้ค่ะ
สำหรับเรา แฟนกันคือเราสองคน เราตั้งใจซื้อให้เค้า ถ้าคนรับไม่ใช่เค้า าำหรับเราก็คือคนอื่น อีกอย่าง แม่แฟนก็ไม่เคยดีกับเราเลย ด่าแม่เราทั้งที่ไม่เคยเจอแม่เราด้วยซ้ำ เราก็ไม่อยากยกให้จริงๆ ของชิ้นนั้นเราก็ได้มาความลำบาก ด้วยน้ำพักน้ำแรงของเรา ทำไมแฟนเราไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย.... หรือจริงๆแล้ว ความรู้สึกเรามันไม่ถูกต้องจริงๆ ?
แฟนเราเอาของขวัญที่เราให้ในวาเลนไทน์ ไปให้แม่...
แล้วเราบอกว่า เราตั้งใจให้แฟน ถ้าไม่เอา เราขอคืนเถ่อะ เราให้แฟน ไม่ได้ให้คนอื่น
แต่แฟนตอบว่า นั่นคือแม่เค้า ไม่ใช่คนอื่น
และไม่ยอมทวงคืนมา เพราะกลัวแม่เสียความรู้สึก...เราให้แฟนแล้ว แฟนจะเอาไปให้ใครก็ได้ และแฟนยกให้แม่แล้ว เป็นของแม่ไปแล้ว เราไม่มีสิทธิ์ และถ้าแม่แฟนจะเอาไปยกให้คนอื่นอีก ก็ต้องตามใจแม่แฟน
ฟังแล้วเราโกรธ เราเสียความรู้สึก เราผิดมั้ย ???
เราพยามเข้าใจ แต่เราก็ยังน้อยใจมากที่เป็นแบบนี้ค่ะ
สำหรับเรา แฟนกันคือเราสองคน เราตั้งใจซื้อให้เค้า ถ้าคนรับไม่ใช่เค้า าำหรับเราก็คือคนอื่น อีกอย่าง แม่แฟนก็ไม่เคยดีกับเราเลย ด่าแม่เราทั้งที่ไม่เคยเจอแม่เราด้วยซ้ำ เราก็ไม่อยากยกให้จริงๆ ของชิ้นนั้นเราก็ได้มาความลำบาก ด้วยน้ำพักน้ำแรงของเรา ทำไมแฟนเราไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย.... หรือจริงๆแล้ว ความรู้สึกเรามันไม่ถูกต้องจริงๆ ?