ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะเราเป็นเลสนะ เรื่องของเรามีอยู่ว่าเราคบกับเพื่อนคนหนึ่งตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ขอตั้งนามแฝงแฟนเราว่าเอนะ  ตอนนี้เราจะทั้งคู่อยู่มหาลัยแล้ว แต่อยู่คนละมหาลัยกัน เรื่องมีอยู่ว่าตลอดเวลาที่เราคบกันเราทั้งคู่ไม่อยากให้พ่อแม่รู้เพราะไม่อยากให้ท่านเสียใจ ท่านเข้าใจมาตลอดว่าเราสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันเราไปมาหาสู่กันตลอด เราไปนอนบ้านเขาเขามานอนบ้านเราพ่อแม่ไม่รู้เลยว่าเราไม่ใช่เพื่อนกัน ก่อนที่เราจะคบกันเราเคยคุยกันเรื่องนี้ ตอนนั้นเราทั้งคู่ไม่ได้คิดอะไรมา แค่รู้ว่าเรารักกันก็แล้ว ตอนนี้เราทั้งคู่โตขึ้นเราเริ่มมองเรื่องอนาคตเอบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่ามั้ย เอไม่อยากโกหกพ่อแม่ เอเป็นคนที่รักครอบครัวมาก เราก็ทำใจนะเพราะรู้ว่ายังไงพ่อแม่เอไม่ยอมรับแน่นอนถ้ารู้ว่าลูกสาวเป็นเลสเบี้ยน ทุกครั้งที่เอพูดเรื่องนี้กับเรา เราเสียใจทุกครั้ง เอพยายามที่จะไม่ยอมรับตัวเองแต่เอทำไมได้ เพราะทุกครั้งที่เราทั้งคู่ได้เจอกันและอยู่กัน2ต่อ2เมื่อไหร่ สิ่งที่เอพูดกับการกระทำไม่ใช่เพื่อนเลย เราทำแบบคนรักทั่วไป เรารู้นะว่าเอรักเราแคร์เรามาก เค้าบอกเราเสมอ ตอนนี้เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่เอมีงานหนักที่มหาลัยเราค่อยให้กำลังใจและช่วยงาน ช่วยติวกันทางโทรศัพท์ตลอด ลืมบอกไปเรากับเอเรียนคณะเดียวเอกเดียวกันแต่คนละมหาลัย(เรียนศึกษาศาสตร์) เราเจ็บทุกครั้งที่ทำไมคน2คนรักกัน ไม่ทำความเดือดร้อนให้สังคม ถึงไม่สามารถรักกันได้ อยากขอกำลังใจ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรานะ