[เล่าประสบการณ์] Escape หมอชิต ในวันที่ฝนตก

เสาร์ที่แล้วเรากลับจากต่างจังหวัดไปถึงกทม.ประมาณ 4 โมงเย็น ในขณะที่ตอนนั้นฝนเริ่มจะซาแล้ว
แต่เราก็ยังออกจากหมอชิตไม่ได้เพราะแทบจะไม่แท็กซี่วิ่งเข้ามาเลย บวกกับกลุ่มคนที่อัดแน่นอยู่ในช่องต่อคิวขึ้นแท็กซี่
เรายอมรับว่าเรารีบร้อนเอง อยากจะออกจากหมอชิตเร็วๆ เลยไปนั่งดูลาดเลาแท็กซี่เหมาเผื่อว่า จะมีราคาในเกณฑ์ที่พอรับได้
(เรานี่แย่นะ รู้ว่าเขาโกง ก็เต็มใจให้โกง ซื้อความสบาย อย่าทำเป็นตัวอย่างนะคะเพื่อให้ เมืองไทยสดใสทุกซอกทุกมุม)

ณ ตรงนั้น มีแท็กซี่คนหนึ่งรูปร่างอ้วน สูงใหญ่ ยืนกินกาแฟอยู่ แล้วก็เรียกลูกค้าไปพลาง แท็กซี่มั้ยๆ
แล้วก็มีพี่ผู้หญิงคนนึงมากับแฟนเดินไปถามลุงว่า ไปสาทร 11 คิดเท่าไหร่
ตาลุงก็พูดประมาณว่า เลยเซนหลุยส์ไปใช่มั้ย เหมือนลองเชิงว่า ลูกค้ารู้ทางรึป่าว พี่ผู้หญิงก็นั้นก็ได้แต่เออๆออๆ เหมือนไม่แน่ใจ
ตาลุงคนนั้นคิดสักพักแล้วบอกว่า " 850 ละกัน " !!!
(แม่เจ้าาาา 850 ถ้าเดินทางปกตินี่ ทะลุออกไปสมุทรสงครามได้แล้วมั้ง)
แต่โชคดีที่พี่ผู้หญิงเค้าไม่ได้ตอบรับอะไร ส่วนเราก็ยังมองหาแท็กซี่คันอื่นอยู่ เผื่อจะโชคดี
สุดท้ายเราก็ไปเจอน้าผู้ชายคนนึง เราเดินเข้าไปถาม
เรา: ถ้าไป (แถวเกษตร นวมินทร์) ประมาณเท่าไหร่คะ?
น้าแท็กซี่: 450 บาท (!! เรานี่ น้ำตาจะไหล 450 เลยหรอ คิดในใจ)
เรา: แค่ 20 กว่าโล 450 เลยหรอ (เราเปิดแผนที่แล้วมันบอกประมาณ 25 กิโล ซึ่งเราก็ไม่รู้ระยะทางจริงๆหรอกว่าเท่าไหร่ แต่เรามั่นใจว่าไม่ถึงแน่นอน เพราะเคยไป)
น้าแท็กซี่ ก็พึมพัมๆ: ก็รถมันอยู่ในลานจอด (คือร่ะ แล้วไงฟะ เกี่ยวอะไรกับราคา 450 บาท? ค่าจอดไว้ในลานแพง?)
อยากให้เพื่อนๆพี่ๆ นึกสภาพ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ผอมๆแห้งๆ ตัวคนเดียวกับกระเป๋าใบโตๆ หนีบอีแตะ ไปต่อปากต่อคำ ร้องไห้ ในวงล้อมชายฉกรรจ์ ดีนะไม่โดนรุมกระทืบกลับมา มานึกตอนนี้ โฮยยย ฉันพูดจาอะไรเนี่ย ไม่ดูสถานการณ์เล๊ยย
สุดท้ายเลย "งั้นไม่เป็นไรค่ะ" เซย์บายออกมา

จากนั้นก็ตัดสินใจว่า งั้นแค่ออกไปต่อรถที่จตุจักรละกัน เราก็เดินไปถามตุ๊กๆ ว่าออกไปตรง mrt จตุจักรเท่าไหร่
คุณลุงตุ๊กๆ นึกๆ แล้วตอบกลับมาว่า 180 บาท เรานี่ โอ้โห ทำปากหวอใส่ตุ๊กๆเลยค่ะ
แล้วคุณลุงตุ๊กๆบอกว่า งั้นหาคนออกไปด้วยมั้ย จะได้หารกัน
เราก็ได้แต่มองรอบๆ คนอื่นๆที่ได้ยินเค้าก็ได้แต่มองตาปริบๆ เหมือนอยากจะบอกว่า เสียใจด้วยนะคะ คุณไม่ได้ไปต่อ ร้องไห้
แล้วเราก็ เซย์บายออกมาอีก จนสุดท้ายก็เดินไปหาวินมอ'ไซต์ ในขณะที่ฝนก็ยังลงอยู่เบาๆ
พี่วินบอกว่า 80 ละกัน พร้อมเดินไปที่มอไซต์ เราก็คิดในใจ อะ 80 ก็ยังไม่ถึงร้อยล่ะวะ
พอพี่วินควบขึ้นมอไซต์เท่านั้นแหละ นางบอกว่า เอาเป็น 100 นึงละกัน ต้องตากฝนด้วย !! พร้อมกับใจดียื่นเสื้อกันฝนมาให้เราด้วย
แต่เราปฏิเสธไปเพราะมันก็แป้ปเดียวนั่นแหละ เรามีกระเป๋าใบใหญ่อีกจะยุ่งยาก
พอขี่ออกไปถึงแถวๆ หน้าปั๊ม ฝั่งสวน มันมีน้ำขังสูงเชียวค่ะ ขังยาวด้วย นึกว่าขังลืม!
พี่วินใจกล้าค่ะ ขับลุย โชกกกกก !! นางสวมกางเกงขาสั้น เหมือนกางเกงตกปลา แต่เราสิ ยีนส์ขายาว (เปียกไปครึ่งแข้ง โชคดีรองเท้าแตะ)

สุดท้ายก็มาถึงจตุจักรอย่างทุลักทุเล
ที่เล่ามานี้ ไม่มีอะไรนอกจาก อยากจะระบายว่า ทำไมถึงหากินกันโหดร้ายจัง
เราเข้าใจนะว่า มีลูก มีเมีย มีครอบครัวต้องดูแล แต่มาเรียกค่าบริการขนาดนี้ โหดไปมั้ย ถึงเขาจะไม่ได้บังคับเราก็เถอะ
ได้แต่ถอนหายใจบอกว่า มันเป็นวิถีการหาเงินของเขา คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง
(เราผิดเองแหละที่รีบร้อนทั้งที่คนอื่นก็รอได้)
อยากจะเตือนใครที่ไม่เคยเข้ากรุงเทพด้วยค่ะ ว่าค่าบริการวิ่งในกรุงเทพถ้าเป็นแท็กซี่ปกติ ไม่มีทางถึง 500 บาทแน่นอน (จากประสบการณ์นะคะ เราขึ้นจากพระราม 3 ไปเซียร์รังสิต ยัง 300 กว่าบาท)

ปอลิง ยืมล็อกอินเพื่อนมาใช้ค่ะ ขอบคุณนางด้วย
ปอลิงสอง ใครมีประสบการณ์ escape ออกจากหมอชิต มาแบ่งปันกันบ้างนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่