บ้านผมคนจีน นับถือเจ้าแม่กวนอิมกันทั้งบ้าน แต่ไหนแต่ไรมาก็ถูกสอนอยู่เสมอว่าห้ามกินเนื้อเพราะเราคือลูกหลานของเจ้าแม่กวนอิม
ท่านเคยต้องเกิดเป็นวัวเพื่อที่จะช่วยให้คนรอดพ้นจากความอดอยาก ตามความเชื่อสมัยก่อนเท่าที่ผมจำได้
อีกเหตุผลหนึ่งนั่นเพราะวัวถือเป็นสัตว์ใหญ่ มีจิตใจที่รับความรู้สึกเจ็บปวดได้มากกว่าสัตว์เล็ก แล้วเนื้อจะสาบกว่าเนื้อสัตว์อื่นๆ

เมื่อผมโตขึ้นจนตอนนี้เรียนมหาลัย ผมได้เจอสังคมใหม่ๆ เพื่อนใหม่ๆจากหลายๆที่ ทีนี้เวลาอยู่กันหลายคน แน่นอนว่าหนีไม่พ้นที่จะเลี่ยงพวกเมนูบุฟเฟ่ต์โคขุน หมูกะทะ ปิ้งย่าง ชาบู ต่างๆ ไปกันหลายครั้งบ่อยมาก เพื่อนๆจะชอบสั่งเนื้อกัน แล้วผมกินไม่ได้ เพื่อนผมก้อเข้าใจนะ มีการแยกกระทะกัน ผมก้อเกรงใจ เพราะถ้าเอากระทะใหม่ก้อต้องเสียเพิ่ม ทำให้ผมดูจะเป็นหลานเจ้าแม่กวนอิมที่แย่มากคนหนึ่งเลยมั้ง แต่ผมคิดว่าการที่เราอยู่ในสังคมร่วมกับผู้อื่นเราก็ต้องปรับตัวเข้าหาเขาบ้างอะครับ บางทีอะไรที่ยืดหยุ่นได้ก็หยวนๆบ้าง แล้วทีนี้อาจจะเกิดปัญหา เนื้อหมูตอนแล่มาบางทีก็สีสดไม่ต่างจากเนื้อวัวเลยด้วยซ้ำ แต่ผมมั่นใจว่าผมไม่พลาดเพราะมันพอแยกได้ตอนสุก เนื้อวัวจะดำกว่าเนื้อหมูนิดหน่อย

ผมก็เคยเผลอกินแทบนับครั้งได้ มีทั้งเพราะไม่รู้ แล้วมารู้ทีหลัง(กินแล้วค่อยถาม เพราะเนื้อสัมผัสมันแปลกๆ) แล้วก้อเคยโดนเพื่อนหลอกให้กิน ว่าเป็นหมูคุโรบุตะสูตรพิเศษของร้าน ผมกินเข้าไปแล้วมันไม่ใช่เว้ย(ไอ้คนที่หลอกก้อนั่งอมยิ้ม)5555

เหมือนจะเป็นประเด็นให้ผมต้องคิดตลอดเวลาที่กินบุฟเฟ่ต์  จนผมรู้สึกว่าผมเริ่มไม่ต่างอะไรกับพวกมุสลิมแล้วนะที่พวกเขาไม่ยอมกินหมูทั้งๆที่หมูกรอบอร่อยsasๆ ผมยังเสียดายปนสงสารพวกเขาเลยที่ไม่มีโอกาสได้กินของอร่อยๆแบบนี้5555 แต่เมื่อได้ย้อนกลับมามองตัวเอง เราก็นับถือเจ้าแม่ ทั้งตระกูลทั้งครอบครัวต่างก็นับถือทั้งหมด แต่เมื่อเราอยู่ในหมู่เพื่อนฝูงในโต๊ะอาหารเหมือนพวกเขาต้องปรับตัวเข้าหาผมมากกว่า ซึ่งก็ทำให้ผมรู้สึกไม่ดี คนที่อยากกินเนื้อบางคนที่นั่งใกล้ผมก็เลยต้องกินหมูกับผม

ในความรู้สึกที่ขัดกับความเชื่อส่วนบุคคลมันกลับทำให้ผมรู้สึกแปลกแยกไปเลยครับTT