สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่อง การยอมแพ้วิชาคณิตศาสตร์ครับ (ไม่รู้จะไม่เหมาะสมหรือเปล่า)
          เริ่มตั้งแต่ประวัติการเรียนกันเลยนะครับ
..............ผมเริ่มเรียนพิเศษ (ขอไม่ระบุชื่อสถาบันนะครับ) แต่ ป.2 ครับ โดยเริ่มเรียนตั้งแต่ ระดับ B1 ครับ (ผมบอกให้ว่าคือระดับ ป.2 นี่เอง) ผมเริ่มเรียนเกินชั้นเรียนตั้งแต่ ป.3 ครับ ตอนขึ้น ป.3 เรียนเทียบได้กับชั้น ป.5 (เรื่อง การบวกลบเศษส่วน) ใช่แล้วครับ นี่คือชั้นที่ผมเรียนอยู่นั่นเอง และได้สร้างผลงานดีเด่นคือ  สอบ center-1 ที่ 1 ของจังหวัดชลบุรีครับ และได้สร้างชื่อเสียงให้กับ ร.ร. อีกหลายอย่าง เช่น
center-1 ป.4 อันดับ 1 ของภาคตะวันออก ฯลฯ
และตอนนี้ ผมจะเล่าเกี่ยวกับการยอมแพ้แล้วนะครับ.........
ครั้งแรก..........ตอนนั้นผมเรียนอยู่ชั้น ป.4 ครับ และเรียนได้เทียบเท่ากับชั้น ม.3 ครับ (ทฤษฎีบทพีทาโกรัส และเรขาคณิตอื่นๆ) ผมเจอเรื่องวงกลมเข้าไป จอดเลยครับ แต่ผมก็ผ่านอุปสรรคครั้งนั้นมาได้
ครั้งที่สอง..........ตอนนี้แหละครับ....ผมเรียนอยู่ชั้น ป.6 ครับ และผมได้เรียนเทียบเท่ากับ ม.ปลาย (แคลคูลัส) ผมเรียนเรื่อง เส้นสัมผัส ค่าสูงสุดสัมพัทธ์ ค่าต่ำสุดสัมพัทธ์ ค่าสูงสุด ค่าต่ำสุด ครับ ผมยังผ่านอุปสรรคนั้นไม่ได้เลย เพราะผม สมองทึบ ครับ 555555555