เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งผ่านการแชท เจอกันแล้วไปไหนมาไหนด้วยกัน แรกๆก็คุยกันแบบเพื่อนเฮฮา ปรับทุกข์ เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ กวนตีนกันไปมาไม่ใช่ในลักษณะชู้สาวเลย แต่เราก็ยอมรับว่าเราชอบรูปร่างหน้าตาเขา แต่เราก็ไม่ได้หน้าตาดีเขาไม่ได้สนใจเราแบบนั้นเลย เราอยู่กันคนละจังหวัดแต่ก็ได้พบปะกันตลอดสัปดาห์ละครั้งประมาณนั้น คุยกันไปเริ่มสนิทกันมากขึ้นจนเรารู้สึกได้เพราะเหมือนเราเริ่มมีใจให้เขามากกว่าเพื่อน เราและเขาเล่าเรื่องของกันและกันให้ฟังทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องครอบครัว เพื่อน แฟนเก่า ปัญหาชีวิต ทุกเรื่องที่ผ่านมาขอพวกเราเลย จนเรารู้สึกว่าเขาคุยกับเพื่อนแบบนี้ทุกคนหรอ(เริ่มคิดไปไกล)
เราและเขาแต่ละคนไม่มีแฟนมาสัก2ปีแล้ว แต่ก็มีคนเข้ามาคุยมาคบแต่ยังไม่ถึงขั้นแฟนมาตลอด ที่เรายังไม่คบใครเพราะรู้สึกว่าที่เข้ามายังไม่ใช่แล้วเท่าที่เคยมีแฟนมารู้สึกว่าเราพยายามมาเกินไปแล้วเจ็บปวดมากกับความรักเหล่านั้น ส่วนเขาที่ไม่มีแฟนส่วนหนึ่งเพราะเรื่องทางบ้านเวลาจะคบใครแม่มักไม่ชอบผู้หญิงและผู้หญิงเร่งรัดเขาให้ยอมรับเป็นแฟนซึ่งเขาเห็นว่าตัวเขาเองยังไม่พร้อมทั้งหน้าที่การงานและเวลาที่คบกันน้อยไป เราสองคนเข้าใจกันเรื่องนี้
เขาเป็นคนหน้าตาดี ขาวตี๋สูง อัธยาศัยดี เราเห็นเขาคุยกับผู้หญิงหลายคนตั้งแต่แรกที่เรารู้จักเขาอยู่แล้วตอนแรกเราก็เฉยๆ แต่ด้วยความพอใจของเราทั้งคู่เราก็มีอะไรกันค่ะ เราทั้งสองคนไม่เคยเรียกร้องอะไรต่อกันhappyทั้งสองฝ่าย แต่พอถึงจุดนี้เราเริ่มมีหึงหวงเขาบ้างค่ะแต่ก็ยังไม่ได้แสดงออกอะไรเพราะว่า
เรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปค่ะ แต่เป็นในทางดี จากที่เห็นเคยคุยผู้หญิงหลายคนเริ่มลดลง คุยกับเราทุกวัน ทั้งไลน์ บางทีก็โทมาแล้วก็มีvideo call ทำให้เรายิ่งรู้สึกดีกับเขา มันยิ่งทำให้เราแปลกใจว่าเขาคิดเหมือนกันกับเรามั๊ย เราเริ่มมีงอนแต่ก่อนหน้านี้ไม่เคยงอแงเลย บางทีเราก็แกล้งงอนบอกให้เขาไปคุยกับคนอื่นเขาก็จะรีบง้อเราแล้วบอกว่าอยากคุยกับเรามากกว่า แล้วสังเกตได้ชัดเจนมากว่าเวลาเขาทำอะไรเขาจะบอกเราก่อนที่เราจะถามซึ่งตรงนี้เราฟินมากค่ะ แต่เขาไม่เคยบอกรักเรานะคะ แต่มีหลายอย่างที่ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาซึ่งมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนเรารู้สึกได้ บางทีเราถามเขาลอยๆว่าทำไมผู้ชายไม่ชอบบอกรัก เขาบอกว่าถ้ารักจริงๆจะกระทำให้รู้สึกมากกว่าว่ารัก แต่ถ้าหวังแค่ฟันจะบอกเป็นร้อยทีก็ได้ บางทีถึงรักมากก็ไม่อยากบอกเด่วผู้หญิงเหลิง แล้วถ้าผู้หญิงคนไหนพิเศษจิงๆก็น่าจะรู้สึกได้สิไม่เห็นต้องให้เขาบอกเลย แล้วเขาถามเรากลับชอบให้บอกหรือให้กระทำ จากที่เราคุยกันมันยิ่งทำให้เราคิดไปมากกว่าเพื่อนมากๆ บอกตรงๆว่าทำทุกอย่างเหมือนเป็นแฟนกัน แต่เวลาเรางอนเขาไปกับเพื่อนผู้หญิงเขาจะย้ำกับเราตลอดค่ะว่าเขายังไม่อยากมีแฟน ซึ่งเราก็เข้าใจเขาเพราะเราเองก็คิดว่าสถานะไม่สำคัญเท่าการกระทำ อีกอย่างเราเคยมีแฟนเราก็ยังไม่รู้สึกมีความสุขเท่านี้เลยค่ะ
ทุกวันนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่แล้วรู้สึกว่าเขายิ่งอยากเจอเรามากขึ้นทุกที เวลาไปไหนมาไหนกันไม่มีหลบๆซ้อนๆนะคะ เราเคยเจอเพื่อนเขาบ้าง พี่ชายเขาบ้างแต่ก็แนะนำกันว่าเพื่อนตลอดค่ะ เพราะเขาเพื่อนผู้หญิงเขาเยอะเราก็ไม่ได้คิดมากอะไรคนรู้จักเขาก็คงชิน บางทีเขาก็หลุดพูดออกมาว่าแต่ก่อนไม่คิดว่าเราจะเป็นคนแบบนี้แป๊บคงไม่เลิกคุยกัน หุ่นและรูปร่างหน้าตาเราเขาไม่สนใจเลย แบบเขาเคยคบแต่คนหน้าตาดีหุ่นนางแบบ (อืมนะกูควรพิจารณาตัวเองใช่ป่ะ) แต่เรากลับรู้สึกดีค่ะ หลังๆรู้สึกว่าเขาหวงๆเราบ้างเวลาเราไปเที่ยวถามว่าไปกับใคร(แต่ก่อนไม่เคยถาม) ตอนนี้ก็ผ่านมา5เดือนแล้วที่คบกันแบบนี้
หลังๆเรามีเล่าให้เพื่อนฟังเรื่องของเรากับเขา เรื่องจากมีคนมาจีบเราแล้วเราไม่สนใจเพื่อนเราเลยสงสัยว่าโสดทำไมไม่อยากมีแฟน เราเลยเล่าว่าตอนนี้เราเป็นแบบนี้อยู่ เพื่อนเราเลยบอกว่าแกต้องชัดเจนไปเลยสิถ้ารักกันชอบกันก็เป็นแฟนไปเลย แต่สำหรับเราคิดว่าตอนนี้มีความสุขดี สถานะที่ชัดเจนมันจะทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปรึป่าว
เรารู้สึกดีที่การกระทำของเขากับเราเหมือนแฟนกันแต่ไม่อยากตัดสินว่าเป็นแฟนหรือไม่เป็นด้วยคำพูด เราคิดผิดป่าวคะ สังคมไม่ยอมรับหรอ แล้วอย่างนี้จะรักกันจริงๆได้รึป่าว แบบไม่ต้องการสถานะอ่ะ
คบกันแบบไม่มีสถานะที่ชัดเจนจะทำให้รักกันจริงๆได้มั๊ย
เราและเขาแต่ละคนไม่มีแฟนมาสัก2ปีแล้ว แต่ก็มีคนเข้ามาคุยมาคบแต่ยังไม่ถึงขั้นแฟนมาตลอด ที่เรายังไม่คบใครเพราะรู้สึกว่าที่เข้ามายังไม่ใช่แล้วเท่าที่เคยมีแฟนมารู้สึกว่าเราพยายามมาเกินไปแล้วเจ็บปวดมากกับความรักเหล่านั้น ส่วนเขาที่ไม่มีแฟนส่วนหนึ่งเพราะเรื่องทางบ้านเวลาจะคบใครแม่มักไม่ชอบผู้หญิงและผู้หญิงเร่งรัดเขาให้ยอมรับเป็นแฟนซึ่งเขาเห็นว่าตัวเขาเองยังไม่พร้อมทั้งหน้าที่การงานและเวลาที่คบกันน้อยไป เราสองคนเข้าใจกันเรื่องนี้
เขาเป็นคนหน้าตาดี ขาวตี๋สูง อัธยาศัยดี เราเห็นเขาคุยกับผู้หญิงหลายคนตั้งแต่แรกที่เรารู้จักเขาอยู่แล้วตอนแรกเราก็เฉยๆ แต่ด้วยความพอใจของเราทั้งคู่เราก็มีอะไรกันค่ะ เราทั้งสองคนไม่เคยเรียกร้องอะไรต่อกันhappyทั้งสองฝ่าย แต่พอถึงจุดนี้เราเริ่มมีหึงหวงเขาบ้างค่ะแต่ก็ยังไม่ได้แสดงออกอะไรเพราะว่า
เรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปค่ะ แต่เป็นในทางดี จากที่เห็นเคยคุยผู้หญิงหลายคนเริ่มลดลง คุยกับเราทุกวัน ทั้งไลน์ บางทีก็โทมาแล้วก็มีvideo call ทำให้เรายิ่งรู้สึกดีกับเขา มันยิ่งทำให้เราแปลกใจว่าเขาคิดเหมือนกันกับเรามั๊ย เราเริ่มมีงอนแต่ก่อนหน้านี้ไม่เคยงอแงเลย บางทีเราก็แกล้งงอนบอกให้เขาไปคุยกับคนอื่นเขาก็จะรีบง้อเราแล้วบอกว่าอยากคุยกับเรามากกว่า แล้วสังเกตได้ชัดเจนมากว่าเวลาเขาทำอะไรเขาจะบอกเราก่อนที่เราจะถามซึ่งตรงนี้เราฟินมากค่ะ แต่เขาไม่เคยบอกรักเรานะคะ แต่มีหลายอย่างที่ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาซึ่งมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนเรารู้สึกได้ บางทีเราถามเขาลอยๆว่าทำไมผู้ชายไม่ชอบบอกรัก เขาบอกว่าถ้ารักจริงๆจะกระทำให้รู้สึกมากกว่าว่ารัก แต่ถ้าหวังแค่ฟันจะบอกเป็นร้อยทีก็ได้ บางทีถึงรักมากก็ไม่อยากบอกเด่วผู้หญิงเหลิง แล้วถ้าผู้หญิงคนไหนพิเศษจิงๆก็น่าจะรู้สึกได้สิไม่เห็นต้องให้เขาบอกเลย แล้วเขาถามเรากลับชอบให้บอกหรือให้กระทำ จากที่เราคุยกันมันยิ่งทำให้เราคิดไปมากกว่าเพื่อนมากๆ บอกตรงๆว่าทำทุกอย่างเหมือนเป็นแฟนกัน แต่เวลาเรางอนเขาไปกับเพื่อนผู้หญิงเขาจะย้ำกับเราตลอดค่ะว่าเขายังไม่อยากมีแฟน ซึ่งเราก็เข้าใจเขาเพราะเราเองก็คิดว่าสถานะไม่สำคัญเท่าการกระทำ อีกอย่างเราเคยมีแฟนเราก็ยังไม่รู้สึกมีความสุขเท่านี้เลยค่ะ
ทุกวันนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่แล้วรู้สึกว่าเขายิ่งอยากเจอเรามากขึ้นทุกที เวลาไปไหนมาไหนกันไม่มีหลบๆซ้อนๆนะคะ เราเคยเจอเพื่อนเขาบ้าง พี่ชายเขาบ้างแต่ก็แนะนำกันว่าเพื่อนตลอดค่ะ เพราะเขาเพื่อนผู้หญิงเขาเยอะเราก็ไม่ได้คิดมากอะไรคนรู้จักเขาก็คงชิน บางทีเขาก็หลุดพูดออกมาว่าแต่ก่อนไม่คิดว่าเราจะเป็นคนแบบนี้แป๊บคงไม่เลิกคุยกัน หุ่นและรูปร่างหน้าตาเราเขาไม่สนใจเลย แบบเขาเคยคบแต่คนหน้าตาดีหุ่นนางแบบ (อืมนะกูควรพิจารณาตัวเองใช่ป่ะ) แต่เรากลับรู้สึกดีค่ะ หลังๆรู้สึกว่าเขาหวงๆเราบ้างเวลาเราไปเที่ยวถามว่าไปกับใคร(แต่ก่อนไม่เคยถาม) ตอนนี้ก็ผ่านมา5เดือนแล้วที่คบกันแบบนี้
หลังๆเรามีเล่าให้เพื่อนฟังเรื่องของเรากับเขา เรื่องจากมีคนมาจีบเราแล้วเราไม่สนใจเพื่อนเราเลยสงสัยว่าโสดทำไมไม่อยากมีแฟน เราเลยเล่าว่าตอนนี้เราเป็นแบบนี้อยู่ เพื่อนเราเลยบอกว่าแกต้องชัดเจนไปเลยสิถ้ารักกันชอบกันก็เป็นแฟนไปเลย แต่สำหรับเราคิดว่าตอนนี้มีความสุขดี สถานะที่ชัดเจนมันจะทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปรึป่าว
เรารู้สึกดีที่การกระทำของเขากับเราเหมือนแฟนกันแต่ไม่อยากตัดสินว่าเป็นแฟนหรือไม่เป็นด้วยคำพูด เราคิดผิดป่าวคะ สังคมไม่ยอมรับหรอ แล้วอย่างนี้จะรักกันจริงๆได้รึป่าว แบบไม่ต้องการสถานะอ่ะ