เรามีความสงสัยว่าเริ่มตั้งครรภ์เมื่อช่วงกลางเดือน มี.ค. ที่ผ่านมาค่ะ
ก่อนหน้านั้นไม่ได้ใส่ในเรื่องประจำเดือนเท่าไรนัก จำได้แค่ว่า เราจะต้องซื้อผ้าอนามัยไว้ทุกต้นเดือน
(เป็นการซื้อของเข้าบ้านตามปกติ พร้อมๆ กับซื้อของใช้อื่น ๆ) และจะได้ใช้ก็ประมาณกลางเดือน
แต่ประจำเดือนของเรามักจะเลื่อน หากว่าเดือนนั้น เรามีเรื่องเครียดหรือเรื่องให้คิด เลื่อนไปประมาณ 1 อาทิตย์
เดือนมกราคม จำได้ว่าประจำเดือนมาประมาณวันที่ 20 และเป็นอยู่ประมาณ 2 - 3 วัน
ส่วนเดือนกุมภาพันธ์ ประจำเดือนไม่มาเลย เราก็เข้าใจว่าคงปัญหาจากความเครียดเหมือนเดิม
จนประมาณกลางเดือน มี.ค. เรามีความรู้สึกว่าหน้าท้องมันโตขึ้นผิดปกติ เลยทำให้นึกย้อนไปว่า
เดือนกุมภาพันธ์ ประจำเดือนเราขาดนี่หว่า เลยไปซื้อตัวเทสมาทดสอบ ผลคือ 2 ขีดค่ะ
แต่ก็ยังไม่แน่ใจกันพลาด ก็ซื้อมาทดสอบในวันถัดมาอีก ผลก็ยังเหมือนเดิม
คือ เรากะว่าจะลดน้ำหนักก่อนแล้วค่อยปล่อยท้องค่ะ แต่เผอิญตรวจพบว่าท้องก็เลยค่อนข้างตกใจนิด
แต่ก็ดีใจไปด้วย บอกแฟน แฟนก็ตื่นเต้นมาก เมื่อรู้ว่าจะได้เป็นพ่อ
แต่เราก็มีความกังวลตรงที่ว่า ก่อนหน้าที่จะรู้ว่าท้อง เราทานอาหารตามสั่งประจำ ซึ่งมันเลี่ยงไม่ได้เรื่อง "ผงชูรส"
เราก็กลัวว่าเด็กจะไม่แข็งแรง ตรงนี้ค่อนข้างกังวล ช่วงนี้เราเลยทำอาหารมาทาานเอง เพราะจะได้เลี่ยงผงชูรส
วันที่ 22 มี.ค. เราไปตรวจครรภ์พร้อมพี่สาว หมอซักถามเกี่ยวกับประจำเดือนซึ่งเราก็จำได้ไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ก็เลยบอกไปว่าจำไม่ได้ หมอก็ให้นอนราบแล้วคลำหน้าท้อง แล้วแจ้งว่าคลำแล้วพบว่ามีก้อนอยู่ทางด้านขวา
หมอเลยประมาณให้ว่า ท้องเล็กขนาดนี้ อายุครรภ์น่าจะไม่เกิน 10 สัปดาห์ (น้ำหนักตัว 73 กก.)
เราก็เลยฝากท้องที่นั่นเลย กะว่าจะได้มาพักที่บ้านด้วยเวลาที่คลอดน้อง หมอก็มียามาให้ทาน แต่เราเป็นคนทานยาเม็ดไม่ค่อยได้
พอทานเข้าไปมันเกิดอาการเหมือนจะติดคอ ก็เลยไม่ค่อยได้ทานเท่าไหร่
วันที่ 5 เม.ย. เราไปตรวจอีกครั้ง คราวนี้หมอให้ขึ้นขาหยั่งเพื่อตรวจขนาดของมดลูก
แล้วแจ้งว่า มดลูกมีขนาดเล็ก จากนั้นขึ้นเตียงเพื่อคลำท้องอีกครั้ง คราวนี้ไม่พบค่ะ
หมอแจ้งว่าอาจจะเป็นความหนาของไขมันหน้าท้อง แต่เราก็กังวลใจ (น้ำหนัก 74 กก.)
อายุครรภ์ไม่น่าเกิน 12 สัปดาห์ ช่วงสัปดาห์นี้เรามีอาการแพ้มาก
ตั้งแต่เวียนหัว อ่อนเพลีย หิวบ่อย พะอืดพะอมทั้งวันค่ะ แต่อาเจียน 2 วัน ครั้งช่วงกลางคืน
วันที่ 19 เม.ย. นึกอยากจะทานก๋วยเตี๋ยวเป็ดค่ะ เลยให้แฟนพาไป ไม่รู้สึกเหม็น
แต่พะอืดพะอม (ซึ่งเป็นอาการทุกวันอยู่แล้วค่ะ) พอตอนเย็นไปซื้อกับข้าว เดินผ่านร้านขายข้าวขาหมู
รู้สึกวิงเวียนหนักขึ้น บอกแฟนว่าขอกลับบ้านก่อน พอเปิดประตูบ้าน วิ่งเข้าห้องน้ำเท่านั้น อาเจียนออกมาหมดเลยค่ะ
เราก็เลยนอนพัก ตื่นขึ้นมาอีกที ตี 3 ค่ะ พอลืมตาเท่านั้นแหละ เกิดอาการบ้านหมุน ทรงตัวไม่ได้ พยายามลุกขึ้นมา
เข้าห้องน้ำ อาเจียนค่ะ เป็นน้ำสีเหลือง ๆ นิดหน่อย แต่รู้สึกขมๆ ค่ะ
หลังจากนี้ก็พยายามจะทาน แต่ไม่สามารถทานอะไรได้ ได้กลิ่นก็ปวดหัว เวียนหัวตลอด คราวนี้อาเจียนออกมาเป็นคล้ายๆ ฟองน้ำลายค่ะ
ไม่มีอะไรออกมาเลย คิดว่าเพราะเราไม่ได้ทานอะไรเข้าไปก็เลยเป็นแบบนี้ ช่วงบ่าย ๆ ก็ ทานชมพู่ เพราะเห็นว่าผลไม้น่าจะไม่มีปัญหา
ทานเสร็จไม่ถึง 10 นาที ก็ไปอาเจียนเอาชมพู่ออกมาอีก เราเครียดมากค่ะ ร้องไห้ด้วย กลัวลูกจะมีปัญหาถ้ายังทานอะไรไม่ได้
ไลน์ไปถามหมอ เล่าอาการให้ฟัง หมอบอกว่าผิดปกติ ควรจะรีบมาหา แฟนก็ไปทำงาน อยู่คนเดียว ฟุ้งซ่าน โทรไปร้องไห้กะคนนั้น คนนี้
พอวันอังคาร อาการบ้านหมุน ไม่มีค่ะ มีแต่พะอืด พะอม เหมือนเดิม สามารถทานได้ ทานข้าว ทานผลไม้ และวันต่อ ๆ มาอาการก็เป็นปกติค่ะ
แค่พะอืดพะอม คล้ายๆ จะอาเจียน แต่ไม่อาเจียน 2-3 วัน อาเจียนครั้งค่ะ ช่วงค่ำ ๆ
วันที่ 26 เม.ย. เราไปหาหมอ หมอบอกให้เราไปอัลตร้าซาวน์ แต่เราลืม ก็เลยไม่ได้ไป หมอเลยคลำท้อง ซึ่ง ไม่เจออีก
(น้ำหนัก 73 กก.) คราวนี้เริ่มเครียดอีก
พบหมอครั้งที่ 1 22 มี.ค. -- น้ำหนัก 73 อายุครรภ์ ไม่เกิน 10 สัปดาห์
พบหมอครั้งที่ 2 5 เม.ย. -- น้ำหนัก 74 อายุครรภ์ ไม่เกิน 12 สัปดาห์
พบหมอครั้งที่ 3 26 เม.ย. -- น้ำหนัก 73 อายุครรภ์ ไม่เกิน 15 สัปดาห์
น้ำหนักไม่ขึ้น อาการแพ้น้อยลง เรากลัวว่าน้องจะไม่อยู่กะเรา ตอนนี้เครียดมากค่ะ
อยากขอคำแนะนำจากคุณแม่ค่ะ เรื่องการทานอาหาร
ประมาณอาทิตย์นี้เราจะไปอัลตร้าซาวน์ค่ะ
รบกวนขอข้อมูลการตั้งครรภ์จากคุณแม่หน่อยค่ะ
ก่อนหน้านั้นไม่ได้ใส่ในเรื่องประจำเดือนเท่าไรนัก จำได้แค่ว่า เราจะต้องซื้อผ้าอนามัยไว้ทุกต้นเดือน
(เป็นการซื้อของเข้าบ้านตามปกติ พร้อมๆ กับซื้อของใช้อื่น ๆ) และจะได้ใช้ก็ประมาณกลางเดือน
แต่ประจำเดือนของเรามักจะเลื่อน หากว่าเดือนนั้น เรามีเรื่องเครียดหรือเรื่องให้คิด เลื่อนไปประมาณ 1 อาทิตย์
เดือนมกราคม จำได้ว่าประจำเดือนมาประมาณวันที่ 20 และเป็นอยู่ประมาณ 2 - 3 วัน
ส่วนเดือนกุมภาพันธ์ ประจำเดือนไม่มาเลย เราก็เข้าใจว่าคงปัญหาจากความเครียดเหมือนเดิม
จนประมาณกลางเดือน มี.ค. เรามีความรู้สึกว่าหน้าท้องมันโตขึ้นผิดปกติ เลยทำให้นึกย้อนไปว่า
เดือนกุมภาพันธ์ ประจำเดือนเราขาดนี่หว่า เลยไปซื้อตัวเทสมาทดสอบ ผลคือ 2 ขีดค่ะ
แต่ก็ยังไม่แน่ใจกันพลาด ก็ซื้อมาทดสอบในวันถัดมาอีก ผลก็ยังเหมือนเดิม
คือ เรากะว่าจะลดน้ำหนักก่อนแล้วค่อยปล่อยท้องค่ะ แต่เผอิญตรวจพบว่าท้องก็เลยค่อนข้างตกใจนิด
แต่ก็ดีใจไปด้วย บอกแฟน แฟนก็ตื่นเต้นมาก เมื่อรู้ว่าจะได้เป็นพ่อ
แต่เราก็มีความกังวลตรงที่ว่า ก่อนหน้าที่จะรู้ว่าท้อง เราทานอาหารตามสั่งประจำ ซึ่งมันเลี่ยงไม่ได้เรื่อง "ผงชูรส"
เราก็กลัวว่าเด็กจะไม่แข็งแรง ตรงนี้ค่อนข้างกังวล ช่วงนี้เราเลยทำอาหารมาทาานเอง เพราะจะได้เลี่ยงผงชูรส
วันที่ 22 มี.ค. เราไปตรวจครรภ์พร้อมพี่สาว หมอซักถามเกี่ยวกับประจำเดือนซึ่งเราก็จำได้ไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ก็เลยบอกไปว่าจำไม่ได้ หมอก็ให้นอนราบแล้วคลำหน้าท้อง แล้วแจ้งว่าคลำแล้วพบว่ามีก้อนอยู่ทางด้านขวา
หมอเลยประมาณให้ว่า ท้องเล็กขนาดนี้ อายุครรภ์น่าจะไม่เกิน 10 สัปดาห์ (น้ำหนักตัว 73 กก.)
เราก็เลยฝากท้องที่นั่นเลย กะว่าจะได้มาพักที่บ้านด้วยเวลาที่คลอดน้อง หมอก็มียามาให้ทาน แต่เราเป็นคนทานยาเม็ดไม่ค่อยได้
พอทานเข้าไปมันเกิดอาการเหมือนจะติดคอ ก็เลยไม่ค่อยได้ทานเท่าไหร่
วันที่ 5 เม.ย. เราไปตรวจอีกครั้ง คราวนี้หมอให้ขึ้นขาหยั่งเพื่อตรวจขนาดของมดลูก
แล้วแจ้งว่า มดลูกมีขนาดเล็ก จากนั้นขึ้นเตียงเพื่อคลำท้องอีกครั้ง คราวนี้ไม่พบค่ะ
หมอแจ้งว่าอาจจะเป็นความหนาของไขมันหน้าท้อง แต่เราก็กังวลใจ (น้ำหนัก 74 กก.)
อายุครรภ์ไม่น่าเกิน 12 สัปดาห์ ช่วงสัปดาห์นี้เรามีอาการแพ้มาก
ตั้งแต่เวียนหัว อ่อนเพลีย หิวบ่อย พะอืดพะอมทั้งวันค่ะ แต่อาเจียน 2 วัน ครั้งช่วงกลางคืน
วันที่ 19 เม.ย. นึกอยากจะทานก๋วยเตี๋ยวเป็ดค่ะ เลยให้แฟนพาไป ไม่รู้สึกเหม็น
แต่พะอืดพะอม (ซึ่งเป็นอาการทุกวันอยู่แล้วค่ะ) พอตอนเย็นไปซื้อกับข้าว เดินผ่านร้านขายข้าวขาหมู
รู้สึกวิงเวียนหนักขึ้น บอกแฟนว่าขอกลับบ้านก่อน พอเปิดประตูบ้าน วิ่งเข้าห้องน้ำเท่านั้น อาเจียนออกมาหมดเลยค่ะ
เราก็เลยนอนพัก ตื่นขึ้นมาอีกที ตี 3 ค่ะ พอลืมตาเท่านั้นแหละ เกิดอาการบ้านหมุน ทรงตัวไม่ได้ พยายามลุกขึ้นมา
เข้าห้องน้ำ อาเจียนค่ะ เป็นน้ำสีเหลือง ๆ นิดหน่อย แต่รู้สึกขมๆ ค่ะ
หลังจากนี้ก็พยายามจะทาน แต่ไม่สามารถทานอะไรได้ ได้กลิ่นก็ปวดหัว เวียนหัวตลอด คราวนี้อาเจียนออกมาเป็นคล้ายๆ ฟองน้ำลายค่ะ
ไม่มีอะไรออกมาเลย คิดว่าเพราะเราไม่ได้ทานอะไรเข้าไปก็เลยเป็นแบบนี้ ช่วงบ่าย ๆ ก็ ทานชมพู่ เพราะเห็นว่าผลไม้น่าจะไม่มีปัญหา
ทานเสร็จไม่ถึง 10 นาที ก็ไปอาเจียนเอาชมพู่ออกมาอีก เราเครียดมากค่ะ ร้องไห้ด้วย กลัวลูกจะมีปัญหาถ้ายังทานอะไรไม่ได้
ไลน์ไปถามหมอ เล่าอาการให้ฟัง หมอบอกว่าผิดปกติ ควรจะรีบมาหา แฟนก็ไปทำงาน อยู่คนเดียว ฟุ้งซ่าน โทรไปร้องไห้กะคนนั้น คนนี้
พอวันอังคาร อาการบ้านหมุน ไม่มีค่ะ มีแต่พะอืด พะอม เหมือนเดิม สามารถทานได้ ทานข้าว ทานผลไม้ และวันต่อ ๆ มาอาการก็เป็นปกติค่ะ
แค่พะอืดพะอม คล้ายๆ จะอาเจียน แต่ไม่อาเจียน 2-3 วัน อาเจียนครั้งค่ะ ช่วงค่ำ ๆ
วันที่ 26 เม.ย. เราไปหาหมอ หมอบอกให้เราไปอัลตร้าซาวน์ แต่เราลืม ก็เลยไม่ได้ไป หมอเลยคลำท้อง ซึ่ง ไม่เจออีก
(น้ำหนัก 73 กก.) คราวนี้เริ่มเครียดอีก
พบหมอครั้งที่ 1 22 มี.ค. -- น้ำหนัก 73 อายุครรภ์ ไม่เกิน 10 สัปดาห์
พบหมอครั้งที่ 2 5 เม.ย. -- น้ำหนัก 74 อายุครรภ์ ไม่เกิน 12 สัปดาห์
พบหมอครั้งที่ 3 26 เม.ย. -- น้ำหนัก 73 อายุครรภ์ ไม่เกิน 15 สัปดาห์
น้ำหนักไม่ขึ้น อาการแพ้น้อยลง เรากลัวว่าน้องจะไม่อยู่กะเรา ตอนนี้เครียดมากค่ะ
อยากขอคำแนะนำจากคุณแม่ค่ะ เรื่องการทานอาหาร
ประมาณอาทิตย์นี้เราจะไปอัลตร้าซาวน์ค่ะ