เด็กน้อยเอ๋ยที่เราสอนเจ้า
สิ่งชั่วร้ายที่เราปกปิดเจ้า
คือโลกอุดมคติที่เราอยากให้เจ้าเป็น

ความจริงตอนนี้โลกช่างโหดร้าย
แต่เป็นที่ตัวคนเอง
ที่ทำให้มันโหดร้าย

และเจ้า
จะกล้าแข็งขืนยืนหยัด
เพื่อสู้กับกระแสของทั้งโลกหรือ

กับสิ่งที่เจ้าเป็นเด็กน้อย
เจ้าเกิดมาพร้อมความดีงาม
เจ้าเกิดมาพร้อมความหวัง

เราจะเตรียมเจ้าให้พร้อม
กับความดีงามและความรัก
เราจะให้เจ้ารับสัมผัสนี้และแบ่งปัน

แต่เราก็ยังหวั่น
เมื่อเรากำเนิดเจ้ามา
วันใดเล่าที่พ่อแม่จะเลิกลาพักได้

เมื่อได้เห็นเมตตาของเจ้า
ถูกตอบแทน
ด้วยความเห็นแก่ตัว

เมื่อรอยยิ้มอันงดงามของเจ้า
ถูกตอบแทน
ด้วยการทรยศและหักหลัง

เมื่อความหวังดี
ถูกมองว่าโง่เขลา
และเจ้าจะโดนเอาเปรียบ

โอ้..น้ำตาเธอจะหลังรินไหม กับโลกใบนี้
หัวใจเธอจะบอบช้ำเพียงใด
เธอจะลุกขึ้นยืนหยัดไหม

หรือเธอจะเปลี่ยนไป
อย่างช้าๆ
เหมือนผู้ที่มาก่อนเธอ

เด็กน้อยเอ๋ยเจ้าจะส่งมอบความวิปลาสนี้
แก่โลกหรือเจ้าจะหยุดมันไว้
ในมืออันเล็กๆ ที่ไหลซึมไปด้วยเลือดของเจ้า

เราขอเกินไปไหม ที่ให้เจ้าเกิดมา
กับภาระหน้าที่นี้ ไม่เป็นไรดอก
หากหัวใจเจ้าบอบช้ำเกินไปนัก ก็จงทิ้งภาระนี้เสีย

เราไม่ว่าดอกที่เจ้าอ่อนแอ
เราก็พ่ายแพ้ต่อโลกนี้เช่นกัน
จึงไม่มีสิทธ์เลยที่จะขอให้เจ้าทำ

เพียงอย่างเดียวเราจะขอ
จงส่งต่อความหวัง
ในใจคนรุ่นหลัง อย่างที่เราสั่งสอนเจ้ามา

แล้วความงดงามที่เคยได้สัมผัส
ซักวันมันจะเป็นจริงในโลกภายนอก
ไม่ใช่เพียงในอ้อมกอดเราอีกต่อไป