ไปเที่ยวญี่ปุ่นมาค่ะ ไปถึงกำแพงหิมะ และกลับเข้าโตเกียววันศุกร์ตอนเย็น พักโรงแรมแถว ๆ Shinjuku เดินหาอะไรกินกัน ไปเจอร้าน ๆ หนึ่ง ผ่านแว๊บ ๆ เขียนป้ายภาษาไทย นิ !!!
จ้องมองให้ใกล้ เออออ ภาษาไทยจริง ๆ ด้วย
ยืนด้วยราการอาหารอยู่สักพัก พนักเดินออกมาต้อนรับ คำถามแรกเลย
เราถามว่า สูบบุหรี่ไหม? (คือต้องบอกก่อนว่า เข้าใจว่าเป็นวันศุกร์ และเกือบทุกร้านสูบบุหรี่ แต่ก็ถาม) เรามากัน 6 คน
เขาหายไปสักพัก เขาก็มาบอกว่า เขาจัดที่ให้ไม่สูบบุหรี่ ได้แค่ 4 ที่ ด้านบนชั้น 2 > เขาเลยแนะนำว่า ซื้อกลับไปกินไหม
พอดีเพื่อน ๆ เดินหายไปไหนไม่รู้ คงเดินดูร้านอื่น ๆ ก็เลยบอกเขา โอเครไม่เป็นไร
สรุป เดินกลับมาร้านเดิม เพราะโอเค ที่สุดแถวนั้น ให้เด็ก ๆ กินกัน 4 คน ส่วนป้า ก็เอากลับโรงแรม เพราะไม่ช๊อปต่อ เด็ก ๆ 4 คนกำลังเดินขึ้น ชั้น 2 เห็นที่ว่าง 2 ที่ ป้านั่งตรงนี่ก็ได้ เราก็ถามนั่งได้ไหม ทางร้านบอกนั่งได้
ได้ข้าวหน้าปลาไหลมากินสมอยากค่ะ ไม่สนใจโต๊ะข้าง ๆ กินค่ะ กินไม่พูดไม่จา
สักพักพนักงานเดินมา คุยกับโต๊ะข้าง ๆ จับใจความว่า ขอร้องไม่ให้สูบบุหรี่ บลา ๆ ~.. ~ (เอาแล้วไง งานเข้า ไม่ได้มีเจตนาน๊าาา) ผู้หญิงเหมือนว่าซองบุหรี่กับไฟเชคลง ผู้ชายมองมาที่โต๊ะ เราเงยไปสบตาพอดี รีบก้มหน้ากินต่อ คิดในใจหมดสะทีซิวะ ให้เยอะไปน๊าาา กินไม่หมด !!!! ผ่านไป 5 นาที เหมือน 5 ชม พวกเขาก็ลงออกไป เออออออ สบายใจ
ยังกินไม่หมด ลูกค้าชายหญิง เดินเขามานั่ง จะสูบบุหรี่ พนักเดินมาบอกอีก ลูกค้าก็มองมาที่โต๊ะ >> เห็นที่จะนั่งต่อไปไม่ได้แล้ว ยัดเข้าปาก ยัด ๆ ไม่เคี้ยว กลืน ๆ (คิดใจนี่ถ้าไม่รักษาหน้าตาประเทศชาติ อ่านรีวิวมา ว่าต้องกินให้หมดนะ กินทิ้งกินขว้างไม่ดี เลิกกินไปแล้ว 5555)
เช็คบิลกลับโรงแรม Line บอกเด็ก ๆ ข้างบน กลับแล้วนะ ตามสบายเลย
กลับถึงเมืองไทย ตามหาร้าน จากรูปถ่ายเบอร์โทรศัพท์
เขาไม่รู้ แต่เขาทำให้เราประทับใจมาก เราไปนั่งตรงที่เขาสูบบุหรี่ได้ แต่เราไม่รู้ ทำไมไม่ได้กลิ่น คงเป็นเพราะยังไม่ดึก นักดื่มนักสูบยังไม่มากัน
ปล ขอบคุณชาวบูล ทุดคนที่แนะนำเรื่องเที่ยวญี่ปุ่น เที่ยวไม่ง้อไกด์ ไปไม่ง้อทัวร์ จากรีวิวเพื่อน ๆ ที่ขโมยข้อมูล เป็นครั้งแรกทริปใหญ่ 10 วันที่เที่ยวกันเอง กราบแทบตัก จากใจจริง
ความรู้สึกดี และดีมาก ๆ ขอบคุณชาวบูลทุกคน
จ้องมองให้ใกล้ เออออ ภาษาไทยจริง ๆ ด้วย
ยืนด้วยราการอาหารอยู่สักพัก พนักเดินออกมาต้อนรับ คำถามแรกเลย
เราถามว่า สูบบุหรี่ไหม? (คือต้องบอกก่อนว่า เข้าใจว่าเป็นวันศุกร์ และเกือบทุกร้านสูบบุหรี่ แต่ก็ถาม) เรามากัน 6 คน
เขาหายไปสักพัก เขาก็มาบอกว่า เขาจัดที่ให้ไม่สูบบุหรี่ ได้แค่ 4 ที่ ด้านบนชั้น 2 > เขาเลยแนะนำว่า ซื้อกลับไปกินไหม
พอดีเพื่อน ๆ เดินหายไปไหนไม่รู้ คงเดินดูร้านอื่น ๆ ก็เลยบอกเขา โอเครไม่เป็นไร
สรุป เดินกลับมาร้านเดิม เพราะโอเค ที่สุดแถวนั้น ให้เด็ก ๆ กินกัน 4 คน ส่วนป้า ก็เอากลับโรงแรม เพราะไม่ช๊อปต่อ เด็ก ๆ 4 คนกำลังเดินขึ้น ชั้น 2 เห็นที่ว่าง 2 ที่ ป้านั่งตรงนี่ก็ได้ เราก็ถามนั่งได้ไหม ทางร้านบอกนั่งได้
ได้ข้าวหน้าปลาไหลมากินสมอยากค่ะ ไม่สนใจโต๊ะข้าง ๆ กินค่ะ กินไม่พูดไม่จา
สักพักพนักงานเดินมา คุยกับโต๊ะข้าง ๆ จับใจความว่า ขอร้องไม่ให้สูบบุหรี่ บลา ๆ ~.. ~ (เอาแล้วไง งานเข้า ไม่ได้มีเจตนาน๊าาา) ผู้หญิงเหมือนว่าซองบุหรี่กับไฟเชคลง ผู้ชายมองมาที่โต๊ะ เราเงยไปสบตาพอดี รีบก้มหน้ากินต่อ คิดในใจหมดสะทีซิวะ ให้เยอะไปน๊าาา กินไม่หมด !!!! ผ่านไป 5 นาที เหมือน 5 ชม พวกเขาก็ลงออกไป เออออออ สบายใจ
ยังกินไม่หมด ลูกค้าชายหญิง เดินเขามานั่ง จะสูบบุหรี่ พนักเดินมาบอกอีก ลูกค้าก็มองมาที่โต๊ะ >> เห็นที่จะนั่งต่อไปไม่ได้แล้ว ยัดเข้าปาก ยัด ๆ ไม่เคี้ยว กลืน ๆ (คิดใจนี่ถ้าไม่รักษาหน้าตาประเทศชาติ อ่านรีวิวมา ว่าต้องกินให้หมดนะ กินทิ้งกินขว้างไม่ดี เลิกกินไปแล้ว 5555)
เช็คบิลกลับโรงแรม Line บอกเด็ก ๆ ข้างบน กลับแล้วนะ ตามสบายเลย
กลับถึงเมืองไทย ตามหาร้าน จากรูปถ่ายเบอร์โทรศัพท์
เขาไม่รู้ แต่เขาทำให้เราประทับใจมาก เราไปนั่งตรงที่เขาสูบบุหรี่ได้ แต่เราไม่รู้ ทำไมไม่ได้กลิ่น คงเป็นเพราะยังไม่ดึก นักดื่มนักสูบยังไม่มากัน
ปล ขอบคุณชาวบูล ทุดคนที่แนะนำเรื่องเที่ยวญี่ปุ่น เที่ยวไม่ง้อไกด์ ไปไม่ง้อทัวร์ จากรีวิวเพื่อน ๆ ที่ขโมยข้อมูล เป็นครั้งแรกทริปใหญ่ 10 วันที่เที่ยวกันเอง กราบแทบตัก จากใจจริง