คหสต.
  แฟนเราเป็นโรคนี้  แต่บังเอิญเราก็มีโรคประจำตัวที่มีบุตรยาก เราเลยคุยกันที่จะไม่มีบุตร เพราะ
  1.ถ้ามีโอกาสบุตรเป็นด้วยก็มีเพราะถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้
  2.ถ้ามีบุตรตัวเราเองคงเกิดความเครียดแล้วไม่รู้เราจะทนต่อระดับความเครียดได้แค่ไหนกว่าบุตรจะโต
  3.สังคมปัจจุบันน่ากลัว
   แต่เนื่องจากตัวเราก็ป่วยและสุดท้ายเราเองก็ไม่สามารถมีบุตรได้ปัญหาเรื่องกลัวของโรคไบโพล่าเลยหมดไป
   เราอยู่กัน 2 คนแต่งงานมาเกือบ 20 ปีเราดูแลซึ่งกันและกัน เรารักซึ่งกันและกัน เราเป็นเพื่อน พี่ น้องนอกจากสามีภรรยา และบางครั้งเราก็เหมือนลูก (อิอิ แก่ทำตัวเด็ก) สามีเราก็ไม่คิดจะมีคนอื่นเพื่อมีบุตรเพราะเค้าบอกว่า ถ้ามีเค้าคงเครียด  อยู่อย่างนี้ก็ดีถ้าเหงาก็คุยคิดถึงหลาน
  มีบุตรหรือไม่มีนั้น มีข้อดีข้อเสียที่แตกต่างกันออกไป  อยู่ที่เราเลือกจะมองล่ะ  ถ้าไม่มีแล้วคิดถึงแต่ข้อเสียกลัวไม่มีใครดูแลตอนแก่ก็เหมือนเรานั่งเครียดเรื่องอนาคต  แต่ถ้าเราคิดว่าไม่มีเราก็สบายอยากทำอยากไปไหนก็ได้ไม่ต้องกังวลอะไร เราก็สบายใจค่ะ
  ถ้าแก่เราคิดกันว่าถึงเวลานั้นเป็นสังคมผู้สูงอายุ เราเชื่อแน่ไม่ใช่เราแค่ 2 คนที่จะไม่มีบุตร  สวัสดิการจากรัฐ  ที่ดูแลผู้สูงอายุเอกชนย่อมมากขึ้น  เราคงไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีใครดูแล
  สำหรับตัวโรคไบโพล่านั้นคิดจะมีหรือไม่มีบุตร เราว่าต้องมีเหตุผลหลายอย่างประกอบ เช่นมีญาติพี่น้องช่วยดูแลหรือไม่  อาการของโรคอยู่ในระดับได้  และที่สำตัญทนต่อความเครียดได้แค่ไหน  เพราะแต่ละคนเหตุผลและปัจจัยประกอบแตกต่างกันค่ะ
  เราขอให้คุณหายจากโรคหรืออาการดีขึ้น  อย่าลืมพบแพทย์ทานยาอย่างสม่ำเสมอ  และยอมรับปลหากเลือกทางใดก็ตามค่ะ