REVIEW สี่เส้า (การัณยภาส ขำสิน,2558)
- ชมก่อนนะว่าเห็นความตั้งใจของตัวผู้กำกับการัณยภาส ขำสินมากๆ คือเข้าใจเลยแหละว่าหนังตั้งใจจริงๆ ทั้งการดีไซน์หาโลเคชั่น - การยัดเยียดบท - การเค้นอารมณ์นักแสดง คือทุกอย่างมัน "พยายาม" มากเกินไป มากจนล้น จนเราเข้าใจว่ากำลังดูโฆษณาความยาวเทียบเท่าหนังหนึ่งเรื่อง!!!
- พอหนังมันล้น มันเลยเหมือนยัดทุกอย่างในชีวิตที่ผู้กำกับอยากทำเพื่อสนองนี้ดตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นความรักในหนังรักจีน เพลงจีน อารมณ์หนังดราม่าเค้นน้ำตา ประหนึ่งพี่แกเคยดูหนังเศร้าเรื่องไหนมาก็ยัดเข้ามาหมด (คิดว่าจางอี้โหมวคงเป็นผกก ในดวงใจแน่ๆ) แต่ปัญหาคือ คำพูดคำจาตัวละครมันประดิษฐ์จนไม่เป็นภาษามนุษย์ จนเราอุทานออกมาว่า นี่ชีวิตพวกแกวันๆเอาแต่คุยด้วยประโยคว่า "ความรักแม้ตามองไม่เห็น แต่ใช้ใจมอง" กันด้วยอีหรอบนี้กันทั้งเรื่อง
- เหมือนพอผู้กำกับจะเค้นความเศร้าคนดู เลยขนมาทุกอย่างตั้งแต่ อีเพื่อนพระเอกอกหักเพราะคนรักไปชอบพระเอก ต่อมาอีเพื่อนพระเอกโดนบังคับแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก สักพักพระเอกตาบอด อีนางเอกก็ยังรักพระเอกอยู่ เพื่อนพระเอกเลยอิจฉาทุกวิถีทางจนกลายเป็นโศกนาฎกรรมดราม่า ที่เราดูแล้วควรจะ #ร้องไห้หนักมาก แต่กลายเป็น #ขำหนักมาก ว่าตกลงนี่นั่งดูหนังตลกอยู่เหรอ
- เวฟ – คู เปย จง น่าจะเป็นคนที่เล่นถึงอารมณ์ที่สุดในเรื่อง ในขณะเดียวกันตัวละครนี้ก็ทำให้ตอนจบของหนังกลายเป็นฉากที่เหวอสุดๆในเรื่องอีกเช่นกัน (เป็นส่วนที่ดีที่สุดของมัน) แต่ก็ดูจะทรมานเกินไปถ้าจะต้องชื่นชมความดีของมันด้วยการทนดู 90 กว่านาทีของมันเพื่อนำไปสู่ 1 นาทีสุดท้ายที่พาคนดูไปอีกมิติหนึ่งเลย 555555
- กมล ( เต้ย พงศกร) ตาบอด แต่พี่แกสามารถระบายอารมณ์ด้วยการกวาดของบนโต๊ะได้อย่างแม่นยำและพูดประโยคที่ว่า "ตาบอดแล้วคงมองไม่เห็นอะไรอีกแล้ว......" ค่ะ ...........
- อาฉิง (ฟาง ธนันต์ธรญ์) มาพร้อมกับประโยคที่ว่า "หนูพร้อมจะดูแลกมลไปตลอดชีวิตค่ะ" ............ เธอประกอบอาชีพครูในชนบท มีภาระต้องดูแลยาย ในบ้านไม้เก่าๆ ....... ค่ะ แต่เธอพร้อมมากในการบูชาความรักและยอมดูแลคนรักที่ตาบอด ....... ค่ะ วิชาชีพครูบ้านนอกมันให้รายได้ดีจริงๆค่ะ ...... ค่ะ อีกครั้ง
- พอแล้วล่ะ หนังมันจะสนุกมากๆถ้าเธอดูหนังจำพวก The Classic - A Walk to Remember (หนังที่สร้างจากนิยายนิโคลัส สปาร์คทุกเรื่อง) - หนังจางอี้โหมวยุคคลาสสิค - หว่องการ์ไวไม่รวมนะจ๊ะ แล้วไปดูกันกับเพื่อนสนิทดูไปด่าไป รับรองว่าจะสนุกมากจ่ะ ^ ^
ตามไปอ่านรีวิวเรื่องอื่นได้ที่ > > >
https://www.facebook.com/EntertainmentBite
[CR] สี่เส้า ..... ควรจะ #ร้องไห้หนักมาก แต่กลายเป็นว่า #ขำหนักมาก เพราะอะไร
REVIEW สี่เส้า (การัณยภาส ขำสิน,2558)
- ชมก่อนนะว่าเห็นความตั้งใจของตัวผู้กำกับการัณยภาส ขำสินมากๆ คือเข้าใจเลยแหละว่าหนังตั้งใจจริงๆ ทั้งการดีไซน์หาโลเคชั่น - การยัดเยียดบท - การเค้นอารมณ์นักแสดง คือทุกอย่างมัน "พยายาม" มากเกินไป มากจนล้น จนเราเข้าใจว่ากำลังดูโฆษณาความยาวเทียบเท่าหนังหนึ่งเรื่อง!!!
- พอหนังมันล้น มันเลยเหมือนยัดทุกอย่างในชีวิตที่ผู้กำกับอยากทำเพื่อสนองนี้ดตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นความรักในหนังรักจีน เพลงจีน อารมณ์หนังดราม่าเค้นน้ำตา ประหนึ่งพี่แกเคยดูหนังเศร้าเรื่องไหนมาก็ยัดเข้ามาหมด (คิดว่าจางอี้โหมวคงเป็นผกก ในดวงใจแน่ๆ) แต่ปัญหาคือ คำพูดคำจาตัวละครมันประดิษฐ์จนไม่เป็นภาษามนุษย์ จนเราอุทานออกมาว่า นี่ชีวิตพวกแกวันๆเอาแต่คุยด้วยประโยคว่า "ความรักแม้ตามองไม่เห็น แต่ใช้ใจมอง" กันด้วยอีหรอบนี้กันทั้งเรื่อง
- เหมือนพอผู้กำกับจะเค้นความเศร้าคนดู เลยขนมาทุกอย่างตั้งแต่ อีเพื่อนพระเอกอกหักเพราะคนรักไปชอบพระเอก ต่อมาอีเพื่อนพระเอกโดนบังคับแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก สักพักพระเอกตาบอด อีนางเอกก็ยังรักพระเอกอยู่ เพื่อนพระเอกเลยอิจฉาทุกวิถีทางจนกลายเป็นโศกนาฎกรรมดราม่า ที่เราดูแล้วควรจะ #ร้องไห้หนักมาก แต่กลายเป็น #ขำหนักมาก ว่าตกลงนี่นั่งดูหนังตลกอยู่เหรอ
- เวฟ – คู เปย จง น่าจะเป็นคนที่เล่นถึงอารมณ์ที่สุดในเรื่อง ในขณะเดียวกันตัวละครนี้ก็ทำให้ตอนจบของหนังกลายเป็นฉากที่เหวอสุดๆในเรื่องอีกเช่นกัน (เป็นส่วนที่ดีที่สุดของมัน) แต่ก็ดูจะทรมานเกินไปถ้าจะต้องชื่นชมความดีของมันด้วยการทนดู 90 กว่านาทีของมันเพื่อนำไปสู่ 1 นาทีสุดท้ายที่พาคนดูไปอีกมิติหนึ่งเลย 555555
- กมล ( เต้ย พงศกร) ตาบอด แต่พี่แกสามารถระบายอารมณ์ด้วยการกวาดของบนโต๊ะได้อย่างแม่นยำและพูดประโยคที่ว่า "ตาบอดแล้วคงมองไม่เห็นอะไรอีกแล้ว......" ค่ะ ...........
- อาฉิง (ฟาง ธนันต์ธรญ์) มาพร้อมกับประโยคที่ว่า "หนูพร้อมจะดูแลกมลไปตลอดชีวิตค่ะ" ............ เธอประกอบอาชีพครูในชนบท มีภาระต้องดูแลยาย ในบ้านไม้เก่าๆ ....... ค่ะ แต่เธอพร้อมมากในการบูชาความรักและยอมดูแลคนรักที่ตาบอด ....... ค่ะ วิชาชีพครูบ้านนอกมันให้รายได้ดีจริงๆค่ะ ...... ค่ะ อีกครั้ง
- พอแล้วล่ะ หนังมันจะสนุกมากๆถ้าเธอดูหนังจำพวก The Classic - A Walk to Remember (หนังที่สร้างจากนิยายนิโคลัส สปาร์คทุกเรื่อง) - หนังจางอี้โหมวยุคคลาสสิค - หว่องการ์ไวไม่รวมนะจ๊ะ แล้วไปดูกันกับเพื่อนสนิทดูไปด่าไป รับรองว่าจะสนุกมากจ่ะ ^ ^
ตามไปอ่านรีวิวเรื่องอื่นได้ที่ > > > https://www.facebook.com/EntertainmentBite