สวัสดีค่ะ หลังจากที่นั่งอ่านของคนอื่นมานาน ในที่สุดก็ได้มีโอกาสมารีพอร์ทงานจับมือกับเขาบ้างค่ะ  ทั้งนี้ ต้องขอขอบคุณจขกท. กระทู้นี้ http://ppantip.com/topic/33177166 ด้วยนะคะ ถ้าไม่มีคุณเราคงจองบัตรไม่เป็นแหงมๆ  เราจองบัตรหลังจากเห็นกระทู้เลยล่ะค่ะ และที่เรารีบขนาดนั้นก็เพราะว่า... กลัวมี่จังแกรดค่ะ เลยอยากมาจับมือซักครั้งก่อนจะไม่มีโอกาส

เริ่มเลยนะคะ วันนี้งานจับมือของสาวๆจัดที่makuhari messeค่ะ เราซื้อแผ่นมาแปดแผ่น จับมือเจ็ดคนค่ะ  

บุ 3
สึจิยาสึ มิซากิ AKB48 Team 4
โกโต้ โมเอะ AKB48 Team K
ยูโมโตะ อามิ AKB48 Team K

บุ4
มิเนกิชิ มินามิ (สองใบ) AKB48 Team 4

บุ 5
ฟุรุฮาตะ นาโอะ SKE48 Team KII / AKB48 Team A
ชิโรมะ มิรุ NMB48 Team M

บุ6
อิชิดะ ฮารุกะ AKB48 Team K

เนื่องจากบุ3เริ่มตอนเที่ยง เรามาถึงสถานีก่อนเที่ยงประมาณสิบนาที  คิดจะตามฝูงชนไปเพราะคิดว่าจะไม่หลง แต่ ที่ ไหน ได้ มีอุปสรรคค่ะ... เราปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำอย่างแรง แถมห้องน้ำที่สถานีคนต่อแถวยาวมาก อ๊ากกก
สรุปตอนออกมาได้นี่คนแทบไม่มีแล้ว ก็เดินตามฝูงชนที่เบาบางไปอย่างงงๆค่ะ  ทีแรกนึกว่างานจัดที่ฮอล9-11  แต่พอเดินไปใกล้ๆ อ้าว ไม่มีคนเลยวะ  เลยถามคนที่เดินออกมา สรุปว่าจัดที่ฮอล1-8ค่ะ

เราสะเพร่าไปหน่อย เพราะปวดท้องจนเลยเวลาเริ่มจับมือ เลยลืมถ่ายรูปการเดินทางไปค่ะ เอาเป็นว่า ออกจากรถไฟสายKeiyo Line สถานีKaihimmakuhari แล้วเลี้ยวซ้ายลงบันได ลงเสร็จเลี้ยวขวาเดินย้อนไป จะเจอทางออก และห้างPlena เดินตามทางเดินที่มีหลังคาไป เลี้ยวขวาจะเจอถนน และเลี้ยวซ้ายค่ะ จากนี้จะเจอสะพาน ขึ้นสะพานไปเลยค่ะ ขึ้นไปแปปนึง บนสะพานจะมีทางตรงกับทางเลี้ยวขวา ให้เลี้ยวขวาไปค่ะ  และตรงไปเรื่อยๆจนสุดสะพาน ตรงหน้าจะเป็นฮอล9-11 เลี้ยวซ้ายเห็นอาคารใหญ่ๆ นั่นคือฮอล1-8่ค่ะ

เข้ามานี่อากาศเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า  ข้างนอกนี่หนาวมาก แถมยังฝนตกอีก อากาศนี่ยังกะกำลังสูดน้ำแข็งเข้าจมูก  แต่ข้างในนี่อุ่นมากค่ะ จนร้อนเลย
ทางเข้าจะเป็นที่ฮอล5ค่ะ พอเข้ามาลงบันไดแล้วก็เจอการตรวจร่างกายค่ะ  วางกระเป๋าบนตระกร้าและเดินไปหน้าแท่น  บนแท่นจะมีสัญลักษณ์ว่าให้ยืนตรงนี้ แต่จริงๆแล้วต้องไปยืนด้านหน้าสุดแท่นค่ะ  กางแขนออก แล้วหันหลังทำอีกรอบค่ะ

เสร็จแล้วก็ไปที่informationที่อยู่ทางด้านขวาของฮอลเพื่อปั๊มบัตร  ไปที่ช่องขวาสุด ยื่นบัตรทั้งหมดและพาสปอร์ตของเราให้สตาฟไปเลยค่ะ   ตอนแรกเรากลัวมากเพราะเราใช้ชื่อเป็นคาตาคานะ ซึ่งจะไม่ตรงกับชื่อในพาสปอร์ต คือชื่อเรามีตัวuเล็ก และตัวtsuเล็กที่เราพิมพ์ในช่องใส่ชื่อไม่ได้ และชื่อของเรายาวมากจนบัตรลงไม่หมด แต่ก็ผ่านมาได้ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ โล่งเลย

บุ 3 สึจิยาสึ มิซากิ



ตอนนี้เวลาประมาณ 12:15 เราพุ่งไปหามิซึกิคนแรกเลยค่ะ เพราะเห็นน้องเปิดตั้ง3บุกลัวคนยาว  แต่พอเราไปถึงในเลนหลายๆๆๆเลนแทบไม่มีคนเลยนะ  มีแต่คนยืนอออยู่ในเส้นหลังเหมือนเป็นเขตยืนรออ่ะค่ะ เราก็นึกว่าเค้าต่อแถวกัน  ที่ไหนได้ เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นแฟนๆที่รอบ๊ายบายน้องๆหลังจบบุนั่นเองค่า เพราะงั้นเห็นเลนโล่งๆก็เข้าไปได้เล้ย

มิซึกิจังน่ารักมากเลยค่ะ ยิ้มแย้มแจ่มใส แค่มือสัมผัสกันนี่กระตุกใจเราไปทั้งดวงเลยค่ะ ไม่ได้พูดเล่นนะ 555

เรา: มาครั้งแรกแหละ
มิซึกิ: เห เหรอคะ
เรา:มาจากไทยเลยนะ
มิซึกิ: เหหหห (ตกใจหนักกว่าเดิมมากๆ) แล้วชอบใครที่สุดเหรอคะ (จ้องตาแบบจริงจัง)
เรา: (จริงๆโอชิยูอามิ แต่จะให้ตอบไงล่ะ 555)  ชอบมิซึกิจังที่สุดเล้ยยยย
มิซึกิ: โอ้ ขอบคุณมากค่า  แล้วเจอกันน้าาาา
เรา: แล้วเจอกานน

ตอนนั้นในเลนมีเราคนเดียวละ น้องบ๊ายบายแล้วก็โบกมือให้ไม่หยุดเลยค่ะ เราเดินถอยหลังออกมาเลยจะได้มองน้องนานๆ น่ารักโลกละลายจริงๆ

บุ 3 โกโต้ โมเอะ



ถัดมาเรามาหาโมเอะคิวค่ะ มีคนนึงก่อนเราเหมือนเคย น้องตัวเล็ก น่ารักสมวัยมากเลยค่ะ

เรา:โมเอะจัง โมเอรรร้
โมเอะคิว: ขอบคุณค่า
เรา: มาครั้งแรกล่ะ
โมเอะคิว: เห มาจากไหนเหรอคะ(คงรู้ว่าหน้างี้ไม่ใช่ญี่ปุ่นแหงมๆ)
เรา: คนไทยล่ะ  มาจากไทยเลยนะ!
โมเอะคิว: โอออออ้ ขอบคุณมากค่า แล้วเจอกันน้าาา
เรา:แล้วเจอกันน้าาา

ในเลนเหลือเราคนเดียวอีกละ ถอยหลังมองเหมือนเดิม โบกมือไม่หยุดเลยค่าาา น่ารักที่สุด

บุ 3 ยูโมโตะ อามิ



คนสุดท้ายของบุ3 มายโอชิยูอามิ!  
ในเลนมีเราคนเดียว... โล่งจนใจแป้ว ฮือออ นี่เพิ่งเริ่มมาแปปเดียวเอง  ก่อนเข้านี่เราคิดไว้หมดเลยว่าจะพูดอะไรบ้าง บทพูดค่อนข้างจริงจังสำหรับยูอามิจังคนเดียว
สิ่งที่คิดว่าจะพูด  ยูอามิจังเป็นโอชิเมมของเรานะ คะแนนเลือกตั้งจะให้หมดเลย เรามองยูอามิจังตลอดเลยนะ
พอเข้าไป เฮ้ย ยูอามิจังน่ารักมาก ไว้ผมม้าแต่งตัวดูเรียบร้อย  สต่งสติเตลิดหมด ที่คิดไว้ก็ไม่ได้พูดหรอก(จริงๆตั้งแต่มิซึกิเรื่อยมาแล้วล่ะ ฮือ)

เรา: ยูอามิจางงงง
ยูอามิ: สวัสดีค่าาา
เรา: เราน่ะ เรา(ลิ้นพัน) ยูอามิจังเป็่นโอชิเมมของเรานะ
ยูอามิ: เหหหห ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
เรา: มาครั้งแรกเพื่อยูอามิจังเลยนะ
ยูอามิ: โห มาจากที่ไหนเหรอคะ
เรา: มาจากไทยล่ะ
ยูอามิ: เหหหห ขอบคุณมากค่าาาา แล้วเจอกันน้า
เรา:เจอกานนนนน

คราวนี้ดันมีคนต่อหลังเรามาค่ะ เลยอดมองหน้ายูอามิจังตอนเดินออกเลย ชิ แล้วแถมเสียดายบทพูดมาก มีบัตรอยู่ใบเดียวซะด้วย

สรุปบุ3 มิซึกิจังตกได้เด็ดสุดละ จ้องตาแล้วถามว่าชอบใครได้ไง แล้วจะให้ตอบยังไงล่ะ

จบบุ3ตอนเที่ยงครึ่ง อืม ไม่นารีบมาเลย ข้าวเที่ยงก็ไม่ได้กิน ออกไปได้มั้ยก็ไม่รู้ น่าจะได้  แต่ไปๆมาๆเราก็มายืนรออยู่เลนมี่จังร่วมครึ่งชั่วโมงซะแล้ว เริ่มจับมือบ่ายครึ่ง แต่เลนเปิดบ่ายโมง เราเป็นคนที่สองค่ะ จะใช้ใบนึงก่อน แล้วไปต่อแถวใหม่ ตอนบ่ายโมงสิบมีคนแค่สามคน น่าจะสบายๆ เสร็จแล้วจะได้ไปหาข้าวกิน รอบุ5ที่น่าจะโหด

บุ4 มิเนกิชิ มินามิ



บ่ายโมงครึ่งแล้ว มี่จังเข้าสายค่ะ ด้านขวาเราเป็นยูริอะและนาจังถัดไป น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ(ส่วนเลนซ้ายเป็นน้องskeที่ลืมดูชื่อ น่ารักเหมือนกันค่ะ) นาจังนี่มองยากหน่อยเลยดูไปนิดเดียว  ตอนฟังแฟนพูดนี่หน้าตาจริงจังดีจริงๆ  ส่วนยูริอะนี่ดูเพลินเลยค่า นี่เรามีบัตรมี่จังเพื่อดูยูริอะรึเปล่า ผ่านไปยี่สิบกว่าคนได้มั้งคะมี่จังถึงออกมา กอดคอมาพร้อมกับซากิจัง คือเหมือนซากิจังล็อคคอมี่จังออกมา เดินมาถึงเลนไม่พอ ยังมาล้วงมาจับกันให้เห็นจะๆอีก เรานี่อดขำไม่ได้เลยค่ะ
พอเริ่ม คนแรกเค้าจับซะสามใบ เลยได้มองมี่จังเพลินอยู่แปปนึง ซึ่งเรานี่ใจเต้นแรงมาก คือมี่จังเนี่ยเป็นรักแรกของเราในakb รักมากถึงขั้นตัดผมตามอ่ะ เวอร์มาก ขนาดคิดว่าตัวเองปันใจให้คนนู้นคนนี้ เจอมี่จังนี่ใจเต้นแรงจริงๆ
เราเข้าไปจับมือด้วยท่าทีที่สงบกว่าจับคนอื่น คงเพราะตื่นเต้นมากเลยพยายามข่มตัวไว้

มี่จัง: สวัสดีจ้ะ
เรา:อ๊ะ สวัสดีค่า มี่จัง เรามาครั้งแรกนะ
มี่จัง: เห งั้นเหรอ เธอชอบใครมากที่สุดอ่ะ
เรา: เอ๋ (ตอนแรกงงๆว่าถามว่าไง ) มินามิจัง
มี่จัง: ทาคามินะอ่านะ
เรา: เฮ่ย มี่จังดิ
มี่จัง: เอ๋ ชั้นเหรอ 55555 แล้วเจอกันนะ
เรา: บ๊ายบาย
จริงๆมี่จังอาจจะไม่ได้ถามงี้ก็ได้ แล้วตกใจทำไมหว่า 555
ว่าแต่ทำไมเราดันไปเรียกว่ามินามิจังฟะ ตั้งแต่ชอบมายังไม่เคยเรียกงี้เลย งงตัวเอง

พอเรามาต่อรอบสองคนเริ่มเยอะแล้วแต่ก็ไม่มาก ไม่ถึงครึ่งของยูริอะกะนาจัง ยิ่งนาจังนี่คนไม่ลดเลย ของเราแปปเดียวก็ได้เข้าอีกแล้ว ครั้งนี้ตั้งใจจะบอกว่า กัปตันทีมkใหม่พยายามเข้านะ สั้นๆ เพราะรู้ว่าคิดพูดยาวก็ไม่ได้พูดอยู่ดี

มี่จัง: อ๊ะ มาอีกแล้ว
เรา: (ยิ้ม) มี่จัง วันนี้ชั้นอ่ะ ดีใจที่สุดเลย (เขินบิด)
มี่จัง: ขอบคุณน้า นี่เธออายุเท่าไรอ่ะ
เรา: อ่ะ 22จ้า
มี่จัง: เอ งั้นก็เท่ากันเลยดิ
เรา: เอ... (คิดอยู่ว่ามี่จังเกิดปีไหน)
หมดเวลา!
เรา: อ๊ะ มี่จังบ๊ายบาย
มี่จัง: บ๊ายบาย

มี่จังบ๊ายบายได้สงบที่สุดในโลก 555 สรุปที่คิดว่าจะพูดสั้นๆก็ไม่ได้พูด อ๊ากกก ก็มันเขินอ่ะ เขินมากกกก แทบไม่กล้าจ้องตา