สวัสดีฮะท่านผู้อ่าน หลายๆคนคงจะ งง เกี่ยวอะไรกับมือถือ แต่อ่านจบแล้วน่าจะเข้าใจครับ เกริ่นก่อนนะครับ ผมเป็นคนที่ติดมือถือมากกก
เรียกว่าเล่นทั้งวันเลยก็ได้ ผมเลยอยากจะลองทำอะไรที่มันแปลกใหม่ออกไปบ้าง มากกว่าเดินห้าง กดมือถือ ซึ่งความฝันของผมเนี่ย
" อยากไปลาวคับ !! "
เมื่อหลายปีก่อนผมได้ดูหนังเรื่อง สะบายดีหลวงพระบาง ทำให้ผม รู้สึกว่าอยากจะไปสัมผัสความงามริมโขงด้วยตัวเอง เอาล่ะสิ ด้วยความที่ผมติดมือถือมาก คิดซะว่ายังไงถ้าไปลาวก็คงต้องอัพรูปสวยๆ หรือ สเตตัสขึ้นเฟสบุ๊คบ้าง แล้วจะทำไงทีนี้ ผมเลยลองศึกษาจากใน Pantip ก็พบว่าสัญญานยังใช้ แต่ก็ต้องระวังเรื่อง Roaming ผมเลยตัดสินใจซื้อซิมใหม่แบบ 7 วัน ซึ่งใช้เน็ทละโทรได้บ้าง ( รู้สึกจะใช้ได้ 1.2 Gb นี่ละ) โอเคไม่มากไม่น้อยเกินไป เผื่อๆไว้ ว่าแล้วก็ขึ้นสายการบินแห่งหนึ่ง บินไปยังอุดร ( ถูกมาก 500 กว่าบาทเอง )
ถึงด่านหนองคายแล้วว นั่งรถทัวร์ (เหมือนรถเมล์ร้อนๆ บ้านเรา) ตกลงราคากัน 100 บาท ไทย พี่คนเก็บตั๋วบอกว่าไปส่งที่ขนส่งเวียงจันทน์เลย โอเค ลุย !
มาถึงแล้วอยู่ในฝั่งเขตลาว ใจก็ตุ่มๆต่อมๆ มาก็ไม่เคยมา ทำไงวะ คิดไรไม่ออกตั้งสเตตัสก่อนเลย (บริเวณด่านสัญญาณชัดแจ๋ว) ตรงนี้ไม่รู้ทำไง เห็นคนต่อคิวตรวจพาสปอร์ตกัน ก็ไปต่อคิวมั่ง นานพอดู พอถึงตาผมพี่หนักงานทำหน้างงๆแล้วยืนใบตรวจคนเข้าเมืองมาแล้วบอก " ไปกรอกใบมาก่อนเลยแล้วคิวใหม่ " เฮ่ย แถวยาวขนาดนี้ (เพิ่งเห็นทีหลังว่าแทรกคิวเพื่อไปเอาใบมากรอกก่อนได้) ทำไงดีละ กลัวก็กลัวขึ้นรถไม่ทัน กระเป๋าอยู่บนนั้น คนรู้จักสักคนก็ไม่มี ....กว่าจะเสร็จก็ใช้เวลาสักพักพอเดินออกมา สิ่งที่กลัวก็เกิดขึ้น !
รถทัวร์ครับ คุ้นๆเหมือนคันที่นั่งมา กำลังออกตัวไปนู่นล่ะ ผมนี่วิ่ง 4x100 ตามไป คือใจตอนนั้นก็กลัวคับ ข้าวของก็อยู่บนรถทั้งหมด
ขณะกำลังอึนอยู่นั้น
" ขึ้นมาสิน้องเดี๋ยวพี่ตามให้ " เสียงชายหนุ่มควบสามล้อดังขึ้นข้างๆหู
โอ้โห พี่นี่พระเอกขี่ม้าขาวจริงๆแว้บ นั้นผมก็คิดนะ จะโดนเก็บเท่าไรฟะ ... แต่ไม่มีทางเลือกละ ไปก็ไป
สรุปตามมาทันตรงสี่แยกคับ โดนไป 300 บาทไทยถ้วน ( คือโมโหมาก แต่ไปก็ไปคนเดียวไง )
พอมาถึงท่ารถ กำลังงงๆ ก็มีพี่คนนึงทักมาว่าเค้าก็อยู่ลาว แนะนำแหล่งที่พักให้ผมได้ เค้าเห็นจากสเตตัสผม
( ขอบคุณพี่เค้ามากจริงๆ ไม่ได้พี่เค้าผมคง งง อยู่อีกนาน )
พอมาถึงก็ได้ไปเดินเล่นชิลๆในเวียงจันทน์ โดยการเช่าจักรยานมาในราคา 20,000 !!! (กีบ) ว่าแล้วก็ไปชมกันคับ
มาถึงลาวละ ลองเช็คความพร้อมสัญญาณหน่อย อ่ะ ใช้ได้จริงๆด้วย งั้นเริ่มท่องเที่ยวกันได้เล้ย
ประตูชัย ได้อิทธิพลจากฝรั่งเศส แล้วไปต่อกันที่พระธาตุ
ริมโขง ที่เห็นข้างหลังนั่นคือบ้านเกิดเราเอ๊ง
ขี่ไปสักพักเหนื่อย นั่งพักที่ JOMA (คล้ายๆ สตาร์บัคบ้านเรา)
ผมใช้เวลาประมาณ 2 วันในการเก็บเกี่ยวความทรงจำดีๆ ในนครหลวงเวียงจันทน์ จากนั้นก็ต้องไปตามฝันแบบพี่อนันดา
ก็เลยจองตั๋วรถทัวร์ (กลางคืน) ในราคา 185,000 !! กีบ
(ถ่ายรูปไว้เผื่อตกรถอีก -*-)
ซึ่งเป็นรถนอนใช้เวลาเดินทาง 10 ชม โดยประมาณ หลังจากฝ่าด่านการนอนทรงตัวระดับโลก คือถ้าเผลอหลับผมตกเตียงคอหักแน่ ทางชันมากคับ หลวงพระบาง ..ซึ่งภาพแรกที่เห็น ผมก็หายเหนื่อยแล้วครับ : )
เริ่มแรกมาถึงตอนเช้าๆขึ้นเขาก่อนเลย ตอนที่ผมมาถึงยังไม่ค่อยมีคน
นั่งรถไป ตาดกวางศรี (สวยมั่กๆ)
เดินเที่ยวจนเย็น มาเดินชิลริมโขง !
คือมัน...สวยมาก
สโลววไลฟ์หาไม่ได้กับชีวิตในเมืองงง
ตลาดคนเดิน กลางเมืองเลย ปิดถนน
วันต่อมาก่อนกลับ เดินเล่นตลาดเช้าหน่อย
ส่งท้ายด้วยน้องเหมียวยิ้ม
โดยผมใช้เวลาอยู่ที่หลวงพระบางประมาณ สองวันแล้วจึงกลับมาเดินเล่นที่เวียงจันทน์อีกวันนึงแล้วก็กลับอุดร
แต่สิ่งหนึ่งนอกจากความทรงจำดีๆกับทริปอยู่กับตัวเอง ( อย่างเหงาๆ ) เป็นเวลา 7 วัน ที่ไม่น่าเชื่อคือผมใช้เน็ทยังไม่หมด....
ทั้งๆที่ปกติแล้วผมเป็นคนใช้เน็ตเยอะมากๆ ( 3-4 วันแรกของรอบบิลก็หมดแล้ว เล่นกระจาย ) อาจเป็นเพราะผมไม่ได้ใช้ตลอดเลย 2 วันที่อยู่หลวงพระบาง แต่สิ่งที่ได้กลับมาเมื่อเปิด Camera Roll ผมถึงกับอึ้ง รูปจำนวนมากหลายร้อยรูป กับความทรงจำมากมาย ซึ่งผมก็แอบขอบคุณโปรโมชั่นนี้อยู่เล็กๆนะ ที่ทำให้ผมต้องจำกัดตัวเอง ได้ได้เปิดโลกกว้างที่มันประเมินค่าไม่ได้สำหรับผม
ผมเแทบไม่เชื่อเลยว่าผมจะใช้เน็ท 1.2 Gb ได้พอใน 7 วัน แต่...... สุดท้ายผมก็ต้องพยายามใช้เน็ทให้หมดเพราะเสียดาย ( ฮา )
โดยการเอามาอัพขึ้นพันทิพให้เพื่อนๆอ่านนี่ละ !
อยากให้ทุกคนลองสักครั้งนะครับ ลองจำกัดข้อมูลในมือแต่พอดี (เน็ตมือถือน่ะแหละ ผมพูดให้ดูเท่ๆ อิอิ)
แล้วลองรับประสบการณ์ใหม่ๆ จากสายตาของคุณเอง
[CR] 7 วัน มันส์ๆ ตามฝันที่เมืองลาว ! (ของชีวิตคนติดมือถือ)
เรียกว่าเล่นทั้งวันเลยก็ได้ ผมเลยอยากจะลองทำอะไรที่มันแปลกใหม่ออกไปบ้าง มากกว่าเดินห้าง กดมือถือ ซึ่งความฝันของผมเนี่ย
" อยากไปลาวคับ !! "
เมื่อหลายปีก่อนผมได้ดูหนังเรื่อง สะบายดีหลวงพระบาง ทำให้ผม รู้สึกว่าอยากจะไปสัมผัสความงามริมโขงด้วยตัวเอง เอาล่ะสิ ด้วยความที่ผมติดมือถือมาก คิดซะว่ายังไงถ้าไปลาวก็คงต้องอัพรูปสวยๆ หรือ สเตตัสขึ้นเฟสบุ๊คบ้าง แล้วจะทำไงทีนี้ ผมเลยลองศึกษาจากใน Pantip ก็พบว่าสัญญานยังใช้ แต่ก็ต้องระวังเรื่อง Roaming ผมเลยตัดสินใจซื้อซิมใหม่แบบ 7 วัน ซึ่งใช้เน็ทละโทรได้บ้าง ( รู้สึกจะใช้ได้ 1.2 Gb นี่ละ) โอเคไม่มากไม่น้อยเกินไป เผื่อๆไว้ ว่าแล้วก็ขึ้นสายการบินแห่งหนึ่ง บินไปยังอุดร ( ถูกมาก 500 กว่าบาทเอง )
ถึงด่านหนองคายแล้วว นั่งรถทัวร์ (เหมือนรถเมล์ร้อนๆ บ้านเรา) ตกลงราคากัน 100 บาท ไทย พี่คนเก็บตั๋วบอกว่าไปส่งที่ขนส่งเวียงจันทน์เลย โอเค ลุย !
มาถึงแล้วอยู่ในฝั่งเขตลาว ใจก็ตุ่มๆต่อมๆ มาก็ไม่เคยมา ทำไงวะ คิดไรไม่ออกตั้งสเตตัสก่อนเลย (บริเวณด่านสัญญาณชัดแจ๋ว) ตรงนี้ไม่รู้ทำไง เห็นคนต่อคิวตรวจพาสปอร์ตกัน ก็ไปต่อคิวมั่ง นานพอดู พอถึงตาผมพี่หนักงานทำหน้างงๆแล้วยืนใบตรวจคนเข้าเมืองมาแล้วบอก " ไปกรอกใบมาก่อนเลยแล้วคิวใหม่ " เฮ่ย แถวยาวขนาดนี้ (เพิ่งเห็นทีหลังว่าแทรกคิวเพื่อไปเอาใบมากรอกก่อนได้) ทำไงดีละ กลัวก็กลัวขึ้นรถไม่ทัน กระเป๋าอยู่บนนั้น คนรู้จักสักคนก็ไม่มี ....กว่าจะเสร็จก็ใช้เวลาสักพักพอเดินออกมา สิ่งที่กลัวก็เกิดขึ้น !
รถทัวร์ครับ คุ้นๆเหมือนคันที่นั่งมา กำลังออกตัวไปนู่นล่ะ ผมนี่วิ่ง 4x100 ตามไป คือใจตอนนั้นก็กลัวคับ ข้าวของก็อยู่บนรถทั้งหมด
ขณะกำลังอึนอยู่นั้น
" ขึ้นมาสิน้องเดี๋ยวพี่ตามให้ " เสียงชายหนุ่มควบสามล้อดังขึ้นข้างๆหู
โอ้โห พี่นี่พระเอกขี่ม้าขาวจริงๆแว้บ นั้นผมก็คิดนะ จะโดนเก็บเท่าไรฟะ ... แต่ไม่มีทางเลือกละ ไปก็ไป
สรุปตามมาทันตรงสี่แยกคับ โดนไป 300 บาทไทยถ้วน ( คือโมโหมาก แต่ไปก็ไปคนเดียวไง )
พอมาถึงท่ารถ กำลังงงๆ ก็มีพี่คนนึงทักมาว่าเค้าก็อยู่ลาว แนะนำแหล่งที่พักให้ผมได้ เค้าเห็นจากสเตตัสผม
( ขอบคุณพี่เค้ามากจริงๆ ไม่ได้พี่เค้าผมคง งง อยู่อีกนาน )
พอมาถึงก็ได้ไปเดินเล่นชิลๆในเวียงจันทน์ โดยการเช่าจักรยานมาในราคา 20,000 !!! (กีบ) ว่าแล้วก็ไปชมกันคับ
มาถึงลาวละ ลองเช็คความพร้อมสัญญาณหน่อย อ่ะ ใช้ได้จริงๆด้วย งั้นเริ่มท่องเที่ยวกันได้เล้ย
ประตูชัย ได้อิทธิพลจากฝรั่งเศส แล้วไปต่อกันที่พระธาตุ
ริมโขง ที่เห็นข้างหลังนั่นคือบ้านเกิดเราเอ๊ง
ขี่ไปสักพักเหนื่อย นั่งพักที่ JOMA (คล้ายๆ สตาร์บัคบ้านเรา)
ผมใช้เวลาประมาณ 2 วันในการเก็บเกี่ยวความทรงจำดีๆ ในนครหลวงเวียงจันทน์ จากนั้นก็ต้องไปตามฝันแบบพี่อนันดา
ก็เลยจองตั๋วรถทัวร์ (กลางคืน) ในราคา 185,000 !! กีบ
(ถ่ายรูปไว้เผื่อตกรถอีก -*-)
ซึ่งเป็นรถนอนใช้เวลาเดินทาง 10 ชม โดยประมาณ หลังจากฝ่าด่านการนอนทรงตัวระดับโลก คือถ้าเผลอหลับผมตกเตียงคอหักแน่ ทางชันมากคับ หลวงพระบาง ..ซึ่งภาพแรกที่เห็น ผมก็หายเหนื่อยแล้วครับ : )
เริ่มแรกมาถึงตอนเช้าๆขึ้นเขาก่อนเลย ตอนที่ผมมาถึงยังไม่ค่อยมีคน
นั่งรถไป ตาดกวางศรี (สวยมั่กๆ)
เดินเที่ยวจนเย็น มาเดินชิลริมโขง ! คือมัน...สวยมาก
สโลววไลฟ์หาไม่ได้กับชีวิตในเมืองงง
ตลาดคนเดิน กลางเมืองเลย ปิดถนน
วันต่อมาก่อนกลับ เดินเล่นตลาดเช้าหน่อย
ส่งท้ายด้วยน้องเหมียวยิ้ม
โดยผมใช้เวลาอยู่ที่หลวงพระบางประมาณ สองวันแล้วจึงกลับมาเดินเล่นที่เวียงจันทน์อีกวันนึงแล้วก็กลับอุดร
แต่สิ่งหนึ่งนอกจากความทรงจำดีๆกับทริปอยู่กับตัวเอง ( อย่างเหงาๆ ) เป็นเวลา 7 วัน ที่ไม่น่าเชื่อคือผมใช้เน็ทยังไม่หมด....
ทั้งๆที่ปกติแล้วผมเป็นคนใช้เน็ตเยอะมากๆ ( 3-4 วันแรกของรอบบิลก็หมดแล้ว เล่นกระจาย ) อาจเป็นเพราะผมไม่ได้ใช้ตลอดเลย 2 วันที่อยู่หลวงพระบาง แต่สิ่งที่ได้กลับมาเมื่อเปิด Camera Roll ผมถึงกับอึ้ง รูปจำนวนมากหลายร้อยรูป กับความทรงจำมากมาย ซึ่งผมก็แอบขอบคุณโปรโมชั่นนี้อยู่เล็กๆนะ ที่ทำให้ผมต้องจำกัดตัวเอง ได้ได้เปิดโลกกว้างที่มันประเมินค่าไม่ได้สำหรับผม
ผมเแทบไม่เชื่อเลยว่าผมจะใช้เน็ท 1.2 Gb ได้พอใน 7 วัน แต่...... สุดท้ายผมก็ต้องพยายามใช้เน็ทให้หมดเพราะเสียดาย ( ฮา )
โดยการเอามาอัพขึ้นพันทิพให้เพื่อนๆอ่านนี่ละ !
อยากให้ทุกคนลองสักครั้งนะครับ ลองจำกัดข้อมูลในมือแต่พอดี (เน็ตมือถือน่ะแหละ ผมพูดให้ดูเท่ๆ อิอิ)
แล้วลองรับประสบการณ์ใหม่ๆ จากสายตาของคุณเอง