นี่เป็นกระทู้แรก มีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ขอเริ่มเลยนะคับ ผมเป็นไอหนุ่มที่หน้าตาก็งั้นๆออกแนวขี้เหร่ด้วยซ้ำเม่าโศก การเรียนปานกลางฐานะธรรมดาคนนึง ที่ดันไป"ชอบ"เพื่อนร่วมชั้นเข้า แอบชอบตอน ม.2 แต่ก็ทำได้แค่เป็นเพื่อนคอยเข้าไปเล่นด้วยให้หายคิดถึง อยู่ปีกว่าๆ
จนขึ้น ม.3 มีอยู่ช่วงนึงที่เพื่อนเค้าล้อผมว่าชอบเอ(นามสมมติ) ทั้งที่ผมชอบเอ็ม(นามสมมติ) จนเอ็มแชทมาหาผมบ่อยขึ้นบ่อยขึ้นเพื่อถามว่าผมชอบใคร พลางกับหยอกว่าผมชอบเอ T^T คือ อยากตอบกลับไปว่า "ชั้นชอบแกแหละว้อยยยย"
แต่ใจมันไม่กล้าพอเลยไม่ได้บอก
แต่เธอก็แชทมาถามเรื่อยๆจนผมเริ่มมโนว่าเธอชอบผมเหมือนกันมั้ง >//< จนวันนึงผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี และด้วยพลังจากคอสโม้และชาวไซย่ากับผลปีศาจ (ลืมบอก ผมชอบดูอนิเมะครับ) เลยแชทถามไปว่าว่างรึเปล่า พอเธอตอบมาว่าว่าง ผมเลยแกล้งถามว่าอยากรู้จิงๆหรอว่าเราชอบใคร คำตอบของเธอคือ อืม ผมเลยขออาบน้ำทำใจแปป
พอผมอาบน้ำเสร็จก็บอกเธอว่าพร้อมแว้วว เดี๋ยวโทรเฟสบอก แล้วผมก็โทรไป แล้วถามย้ำอีกทีว่า อยากรู้จิงงะ แล้วเธอก็ให้ตำตอบแบบเดิม ผมเลยบอกตามนี้ครับ
ผม : เรา...ชอบ.....เอ็ม(นามสมมติ)
เอ็ม : หะ!?
ผม : เรา.ชอบ.เอ็ม.....(ทำเสียงเขินๆด้วยคับ)
เอ็ม : หรอ~~..ทำไมอะ (เสียงเธอเขินๆคับ)
*ทันใดนั้น เน็ตหลุด!!! พอเน็ตกลับมาใช้ได้ก็แชทครับผม ไม่กล้าโทรแล้วว เขินน >///< ผมก็ถามเธอว่าเธอละคิดยังไงกับผม แล้วคำตอบที่ทำให้ผมแทบเป็นลมคือ "เราก็ชอบเธอมั้ง" ตอนนั้นอกผมแทบแตกเลยครับ ดีใจมากกกก ถึงจะมีคำว่า "มั้ง" มาเติมท้าย
เกริ่นไว้แค่นี้ก่อนนะครับ เรื่องราวหลังจากนั้นค่อยมาเล่า (ถ้ากระทู้นี้มีคนอ่านอะนะ)
ฝากถึงหนุมโสดที่เข้ามาอ่านนะครับ ถ้าคุณแน่ใจว่าคุณรักใครชอบใครอย่างสุดใจ บออกเธอไปสะ ไม่งั้นเธอคงไม่มีวันได้รับรู้ความรู้สึกของคุณหรอก
เรื่องรักเล็กๆของเด็กคนนึง ><
ขอเริ่มเลยนะคับ ผมเป็นไอหนุ่มที่หน้าตาก็งั้นๆออกแนวขี้เหร่ด้วยซ้ำเม่าโศก การเรียนปานกลางฐานะธรรมดาคนนึง ที่ดันไป"ชอบ"เพื่อนร่วมชั้นเข้า แอบชอบตอน ม.2 แต่ก็ทำได้แค่เป็นเพื่อนคอยเข้าไปเล่นด้วยให้หายคิดถึง อยู่ปีกว่าๆ
จนขึ้น ม.3 มีอยู่ช่วงนึงที่เพื่อนเค้าล้อผมว่าชอบเอ(นามสมมติ) ทั้งที่ผมชอบเอ็ม(นามสมมติ) จนเอ็มแชทมาหาผมบ่อยขึ้นบ่อยขึ้นเพื่อถามว่าผมชอบใคร พลางกับหยอกว่าผมชอบเอ T^T คือ อยากตอบกลับไปว่า "ชั้นชอบแกแหละว้อยยยย"
แต่ใจมันไม่กล้าพอเลยไม่ได้บอก
แต่เธอก็แชทมาถามเรื่อยๆจนผมเริ่มมโนว่าเธอชอบผมเหมือนกันมั้ง >//< จนวันนึงผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี และด้วยพลังจากคอสโม้และชาวไซย่ากับผลปีศาจ (ลืมบอก ผมชอบดูอนิเมะครับ) เลยแชทถามไปว่าว่างรึเปล่า พอเธอตอบมาว่าว่าง ผมเลยแกล้งถามว่าอยากรู้จิงๆหรอว่าเราชอบใคร คำตอบของเธอคือ อืม ผมเลยขออาบน้ำทำใจแปป
พอผมอาบน้ำเสร็จก็บอกเธอว่าพร้อมแว้วว เดี๋ยวโทรเฟสบอก แล้วผมก็โทรไป แล้วถามย้ำอีกทีว่า อยากรู้จิงงะ แล้วเธอก็ให้ตำตอบแบบเดิม ผมเลยบอกตามนี้ครับ
ผม : เรา...ชอบ.....เอ็ม(นามสมมติ)
เอ็ม : หะ!?
ผม : เรา.ชอบ.เอ็ม.....(ทำเสียงเขินๆด้วยคับ)
เอ็ม : หรอ~~..ทำไมอะ (เสียงเธอเขินๆคับ)
*ทันใดนั้น เน็ตหลุด!!! พอเน็ตกลับมาใช้ได้ก็แชทครับผม ไม่กล้าโทรแล้วว เขินน >///< ผมก็ถามเธอว่าเธอละคิดยังไงกับผม แล้วคำตอบที่ทำให้ผมแทบเป็นลมคือ "เราก็ชอบเธอมั้ง" ตอนนั้นอกผมแทบแตกเลยครับ ดีใจมากกกก ถึงจะมีคำว่า "มั้ง" มาเติมท้าย
เกริ่นไว้แค่นี้ก่อนนะครับ เรื่องราวหลังจากนั้นค่อยมาเล่า (ถ้ากระทู้นี้มีคนอ่านอะนะ)
ฝากถึงหนุมโสดที่เข้ามาอ่านนะครับ ถ้าคุณแน่ใจว่าคุณรักใครชอบใครอย่างสุดใจ บออกเธอไปสะ ไม่งั้นเธอคงไม่มีวันได้รับรู้ความรู้สึกของคุณหรอก