ตอนติดคุกชีวิตนี้ขาดลูกเมียไม่ได้พอได้รับอิสระภาพกลับทั้งกันทันที

กระทู้คำถาม
แก้ไข
เป็นกระทู้แรกในชีวิตเพราะกลัวเหมือนจะประจารชีวิตตนเอง แต่เวลาผ่านมาจะครึ่งปีแล้วปัญหายังไม่จบ ชีวิตยังแบกแต่ความทุกข์อยากรู้ว่าคนที่เคยเจอปัญหาเหมือนกัน เจอผู้ชายที่เห็นแก่ตัวและเลวมาก โดยที่สามารถผ่านพ้นปัญหานั้นมาได้และมีความสุข ขอแค่กำลังใจจริงๆค่ะ ลูกและพ่อแม่พี่น้องคือกำลังใจ ณ ตอนนี้ แต่พอมาทำงานกลับมาเจอปัญหาเดิมๆ เกริ่นมาซะยาว ขอเล่าระบายเลยน่ะค่ะ. หนูคบกับแฟนแล้วเกิดท้อง ตอนนั้นคิดจะเอาออกน่ะค่ะเพราะกลัวพ่อแม่เสียใจ พอบอกแฟนว่าท้องและขอโทษเค้าเพราะเราอยากเอาออก เเฟนมันบอกว่ามันอยากเห็นหน้าลูก ความรู้สึกอยากเอาออกหายไปเลย คิดว่าต้องสู้แล้วถ้ามีเค้าเคียงข้าง ตอนนั้นกลัวมากถึงจะอายุเราจะ 24แฟน 21แล้วแต่ปัญหามันเยอะจริงๆทั้งเรื่องศาสนาที่ไม่เหมือนกัน พ่อแฟนเป็นผู้จัดการที่ทำงานอยู่ พี่สาวก็ทำงานแผนกเดียวกัน เพื่อนร่วมงานที่ไม่หวังดีพูดว่าเราตั้งใจจะจับลูกเค้าบ้าง. เรื่องโดนนินทาเยอะมาก เพราะพนังงานเกือบ200คน เป็นบริษัทจำหน่ายรถยนต์ค่ะพี่คอยห้ามมาตลอดไม่ให้คบกัน แต่เราก็ไม่เชื่อ พอครอบครัวฝ่ายชายทราบก็เครียดมากเพราะกระทบเรื่องงานแน่เพราะเราเป็นลูกน้องเค้า ไหนจะเจ้านายอีก สุดท้ายก็โดนสั่งย้ายแผนกเพราะความสัมพันธ์พ่อตาลูกสะไภ้ แต่ก่อนที่จะผ่านมาได้ปัญหาเยอะมาก เราก็ท้องแล้วอยากให้มาขอเร็วๆท้องตอนมีนาคมกว่าจะมาขอได้แต่งก็พฤษภาคม ตอนที่พ่อแฟนมาพ่อเราไม่ลงมาข้างล่างเลยเพราะแกรับไม่ได้ หลังจากผ่านช่วงนั้นมาได้ก็หายเครียดไปค่ะ พอมาอยุ่ด้วยกันโดนทิ้งให้อยุ่คนเดียวตลอดเค้าชอบไปกินเหล้าห้องเพื่อน ทะเลาะกันบ่อยมากนอนร้องเกือบทุกคืนน้อยใจที่ไม่เห็นความสำคัญกันเลยทั้งๆที่เราก็ท้องอยุ่ เงินไม่พอใช้ ชอบเล่นพนันบอล ขายหมดทุกอย่างเอาไปใช้หนี้ พ่อแม่เค้าให้เงินมาก็แอบ ทั้งๆที่เราต้องกินเพื่อลูก พอคลอดน้องเสร็จพ่อแฟนให้ลาออกจากงานไปดูลูกเองลูกได้4เดือนก็เลิกกันตอนมีนาคมทนไม่ไหวแล้วจริงๆเห็นแก่ตัวมาก แต่เค้าก็ยังแวะมาหาลูกน่ะค่ะ พอเมษาจดหมายจากศาลมาให้ไปฟังคำตัดสิน วันที่ 3พ.ค.2555 เค้าต้องติดคุก2ปี11เดือน คดียาเสพติด สมัยที่เค้าเรียนมัธยม พึ่งรุ้ตอนหลังแต่งงานว่ามีคดีติดตัว. สงสารเค้ามากเพราะต้องไปติดต่างจังหวัด เราก็พาลูก6เดือนไปเยี่ยมเค้าทุกเดือน เดินทาง4ชั่วโมง ไปกลับก็1วันเต็มๆเขียนจดหมายเกือบทุกคืน เพราะได้ลางานไปเยี่ยมได้เดือนล่ะครั้ง ถ้าเขียนช้าก็ฝากบอกมาทางแม่เค้าให้เราเขียนไปหาบ่อยๆก้เขียนเล่าพัฒนาการลูก ล้างรูปให้ดูทุกเดือน รอคอยเป็นกำลังใจให้เค้าผ่านมันไปได้เร็วๆพอครบ1ปี10เดือนทำเรื่องพักโทษ ได้กลับบ้าน ตื่นตั้งแต่ตี4นอนไม่หลับเลยเพราะดีใจมากที่ได้กลับมาอยุ่ด้วยกันอีกเพราะเค้าเหมือนจะสำนึกตัวได้. ทุกคนให้โอกาสหมด พอกลับมาอยุ่ด้วยกันแรกๆก็ดี ก็ขอไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างติดคุกมาเกือบ2ปีเลยอยากไปก้ให้ไปมีโทรศัพท์ก็แอบไปเล่นบีท๊อกแชทหาเพื่อนในละแวกไกล้ๆคุยไปคุยมานัดเจอ แอบคบ ไปกินข้าว สุดท้ายก้หลงผู้หญิงใหม่ กลับมาอยุ่ด้วยกันได้8เดือนรุ้สึกได้เลยว่าเค้าเปลี่ยนไป ปกติจะไม่เช็คโทรศัพท์อยุ่แล้วจนกลายเป็นว่าเปิดโอกาสให้เค้าอิสระ กลับบ้านดึกทุกคืน อาทิตย์สุดท้ายก่อนออกจากบ้านเค้าตี3ทุกคืน จนมาจับได้สารภาพว่ามีคนอื่น แต่สาเหตุที่เค้ามีคนอื่นเพราะเราไม่ดี เอาแต่ใจ ขี้เกียจงานบ้าน. ทั้งๆที่เราตื่นมากวาดบ้าน ล้างจาน ขัดห้องน้ำ ดูแลลูก แล้วไปทำงาน ทุกอย่างทำหมด บอกว่าไม่ชอบที่เราพูดถึงพ่อแม่เค้าไม่ดี เคยทะเลาะกันเพราะพ่อเค้าให้ขายรถที่ผ่อนเองมา4ปี เพื่อให้ใช้คันเดียวกัน ขาดทุนทั้งดาวผ่อนไป4แสน. แต่ก้ไม่เป็นไรแต่พอมีปัญหาเรื่องรถเพราะเราใช้รถมอเตอร์ไซค์ไปทำงานพอฝนตกเค้านอนไม่ตื่นเราไปปลุกก็ทะเลาะอารมเสียใส่ พอวันที่หมดความอดทนให้ครอบครัวเค้าช่วยสั่งให้มันหยุดเรื่องผู้หญิง แม่มันกลับบอกว่าที่มันเป็นแบบนี้เพราะเราเคยพาดพิงแม่เวลาทะเลาะกันอย่าเอาแม่ไปเกี่ยว ให้เรารุ้จักสำนึกว่าแม่ให้ทั้งบ้าน ให้อยุ่สบายไม่รุ้จักสำนึกเรื่องผู้หญิงเดี่ยวมันก็หยุดเอง เพราะแฟนเราไม่เลือกเราไม่เลือกลูก พ่อมันโอเคน่ะยุติธรรมแต่แม่มันแรงมากเราเลยโทรหาแม่เราให้มารับกลับบ้านตัวเอง พอผู้หญิงคนนั้นทิ้งมันเพราะพ่อแม่พี่ชายซึ่งเป็นเพื่อนกับเราเองรุ้เรื่องเลยสั่งให้จบ ตอนแรกพอรุ้ว่าเลิกกับเมียได้ก้ชิวๆคบกันต่อ เเต่พอครอบครัวผู้หญิงรุ้เลยสั่งห้ามเด็ดขาด. ผู้ชายโทรมาร้องให้ขอโอสิกรรม คิดถึงลูก แต่เราก็ด่ากลับอย่างเดียวเพราะวันที่ทั้งคู่อยุ่ด้วยกันเคยถามไปครั้งนึงว่าถ้าเลือกผู้หญิงก็คือตัดลูกมันก็ยอม เลยจำไปจนวันตายว่าลูกเราไม่มีพ่อเพราะพ่อมันตายคาคุกไปแล้ว ตอนติดคุกเราทำเพื่อเค้าตลอดให้มันเชื่อใจเราว่าไม่มีใครแน่นอน มันบอกกลับมาว่า"อยากโง่รอเองช่วยไม่ได้" ทุกวันนี้ก็โทรมาบ้างไลน์มาบ้าง มาที่ทำงานเพื่อขอเจอลูกแต่กับเราคือเค้าไม่เหมือนเดิม ในเฟสก้คุยกับผู้หญิงไปทั่ว คิดมากจนร่างกายไม่ไหวแล้ว กินข้าวไม่ได้เลย เครียดจริงๆ. กลัวไปหมดทุกอย่าง อยากลืมแต่มันอยุ่ไกล้กันเกินไป แต่เราก็ไม่อยากมีครอบครัวใหม่แล้วเลี้ยงลูกคนเดียวก็พอ แต่สิ่งที่กลัวที่สุดคือถ้ามันแต่งงานมีลูกเมียใหม่แล้วอยุ่ไกล้กันแบบนี้เราจะผ่านมันไปได้อย่างไรดี 😭😭😭เหนื่อยใจจังเลยค่ะ ที่ผ่านมาทำเพื่อมันมาตลอดและรักมันมากตอนนี้เลยทั้งเจ็บทั้งแค้น ไม่รู้จะปล่อยวางอย่างไรดีค่ ตอนแรกๆก้พาไปเยี่ยนมมปูลูกบ้างแต่สุดท้ายก็เจ็บเองพอไม่พาไปเค้าก็ไม่ให้เงินเลย ลำบากมากๆค่ะเลี้ยงลูกคนเดียวค่าใช้จ่ายเยอะจริงๆถ้าอยากได้ตังก้ต้องพาหลานไปเอาตอนนี้จะ4เดือนแล้วทีไม่พาไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่