สวัสดีทุกคนนะคะ....เรามีเรื่องระบายอัดอั้นใจ  เลยมาพิมลงในนี้บ่นๆๆๆๆๆไป
   ตอนนี้เราเจอมรสุมชีวิตหนักมาก  บางคนอาจคิดว่ามันเรื่องเล็กน้อยธรรมดามาก แต่เราแอบคิด  นอย  มากอยู่เหมือนกัน  สามีเรามีคนอื่น  มีมานานมาสักระยะแล้ว  เราเจอแต่เรื่องทำร้ายจิตใจตลอด  จนเรายุติทุกอย่างยอมถอยออกมาทั้งๆที่กำลังมีชีวิตน้อยเพิ่มขึ้น  สาเหตุคือ เราเครียด  วิตก  ความดันสูง  หลอน  ระแวง  ร้องไห้หนักมากทุกวันหลายเดือน  โดยรังควาน  ป่วน  ถึงขั้นต้องพบจิตแพทย์  เราจึงตัดสินใจทำใจ  หยุด  ปล่อยให้ทั้งเขาและคนใหม่ทำตามความพอใจค่ะ  เราเปนห่วงอีก1ชีวิตที่ไม่แข็งแรง  จากความเครียดของเรา  หันมาใส่ใจเด็กในท้องให้มากขึ้นดีกว่า  เราตัดทุกการติดต่อ  ไม่สนใจเรื่องของทั้ง2คนได้พักใหญ่  ก็มีเครียดบ้าง  เหงาบ้าง  ท้อบ้าง  แต่ก็ดีกว่าทนเจ็บปวด  และโดนทำร้ายจิตใจ  เราอยู่กับตัวเองได้สักพัก  เขาก็กลับมา   บอกว่าได้เลิกกับทางนั้นแล้ว  เรายอมคุยกับเขานะ  หลังจากที่พยายามไม่คุยเลยมาพักนึง  แต่ทุกอย่างก็ทิ้งระยะห่างไว้  เพราะไม่แน่ใจในตัวเขา  เขามาทำดีกับเรา  ใส่เรา  ใส่ใจลูกในท้อง  จนเราเริ่มใจอ่อน  แต่แล้วเราก็เจอข้อความที่เขาคุยกันกับทางนั้น  เขายังคงง้อกัน  คบกัน  แอบพบกัน  ปิดทางนั้นว่ามาดีกับเรา  พอผญรุ้ว่าเขากลับมาคุยกับเรา  ผญ คนนั้นด่าเราแรงมาก     อี  ทอง  อี     แบบว่าครบทุกคำหยาบๆ  ด่าเราอีช้างน้ำ  อีปลาพะยูน  อีหมีควาย อีน่าเกลียด เราท้อง5เดือน  หนัก63  สูง160เราอ้วนขนาดนั้นเลยหรอ  เราคงน่าเกลียดมากสินะ   คือเราก็พยายามกินเยอะๆหลังจากที่เราเครียดกินไม่ได้เลยมาหลายเดือน เราอ่านข้อความที่นางด่าเรา  เราสมเพชตัวเอง  หมดกำลังใจมาก  ท้อแท้เหลือเกินค่ะ   เราอุตส่าห์ถอยแล้ว  กลับต้องมาโดนด่า   เราโมโหนะ  แต่ไม่อยากต่อความกับนาง  ตอนนี้เรากลัวมาก  กลัวลูกไม่แข็งแรง  กลัวใจที่อ่อนแอ  กลีวจะสู้ต่อไม่ไหว