สวัสดี

เริ่มเลยเนอะ  เรื่องก็คือ.. เราเคยคุยกับพี่คนนึง เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พี่เค้าทักเรามา อ้ะ เราก็เข้าไปส่องโปรไฟล์ หูยยยย หน้าตาดีนะเนี่ย ชอบว่ะ เราก็จัดการตอบแชทไปเลย พี่เค้าก็ไม่ค่อยสนใจจะคุยกับเราเท่าไหร่ เราก็โอเค ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร เลิกชอบก็ได้ แล้วก็ไม่ได้สานต่อ

ต่อมาไม่นาน พี่เค้าทักเรามาใหม่ มาชวนคุยเยอะแยะ แต่ตอนนั้น เราไม่ได้ชอบพี่เค้าแล้ว ก็เออๆตอบๆไป แบบขี้เกียจตอบ ตอบช้าบ้างไรงี้ พี่เค้าขยันทักเรานะ เราก็ตอบๆไปงั้นๆ ชวนไปนั่นไปนี่ บอกเราว่าถ้าว่างให้เราทักไปบอกนะ อยากให้ไปดูรถที่เอาไปแต่งไว้เป็นเพื่อนหน่อย  เราก็ปฏิเสธตลอด บอกไม่ว่างตลอด จนพี่เค้าหายไป เลิกทักเรามาอีก.. มารู้อีกที ลบเฟสเราด้วย


ผ่านไป 10 กว่าวัน พี่เค้ากับน้องสาวเรา เริ่มคุยกัน นัดเจอกันครั้งแรก น้องเราก็บอกเราว่า คนนี้ทักมานะไรงี้  เราก็บอก อ๋ออ คนนี้เราเคยคุยด้วย ตอนที่บอกกับน้อง เราไม่ได้คิดอะไรค่ะ ไม่ได้ชอบพี่เค้าด้วย ก็อยากเจอตัวจริงเหมือนกัน ก็เลยบอกน้องคุยไปเหอะ  แล้วทีนี้ถึงเวลาเจอกันจริงๆ น้องไม่อยากไปคนเดียว ให้เราไปด้วย เราก็โอเค

พอเจอพี่เค้าจริงๆ.. เรานี่สตั๊นไป 10 วิ คนอะไรวะหน้าตา ดูดีกว่าในรูปมากๆ คือตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองโง่มาก ที่ปล่อยพี่เค้าไปตอนแรก กลับมาต่อๆ น้องเราก็เปิดประตูข้างคนขับขึ้นไปนั่ง เราก็นั่งข้างหลังไป เค้าสองคนก็คุยกันไปปกติ มีแต่เรานี่แหละที่อยากกระโดดอกนอกรถ เราสามคน ไม่สิ เค้าสองคนกับเราที่อีกคน ซื้อของมากินกันที่บ้าน สักพักเบื่อๆก็ขับรถไปกินที่ริมทะเล

คงจะดีถ้ามาทะเลชิวกับคนที่เราชอบ แต่ไม่ใช่เลย คือตอนนั้นอยากตะโกนใส่ทะเลว่า " กูอิจฉาโว้ยยยยยยยยยยย "
แต่ความเป็นจริง นั่งมองเค้าคุยกัน จ้าาาาาาาาาาาาาา  เค้าสองคนกับเราอีกคนก็นั่งกินกันจนดึก ก็มีเล่นเกมใครแพ้ต้องดื่มแบบเพียวๆ เล่นเกมไป เราก็แพ้ เพราะมัวแต่มองหน้าพี่เค้า ไม่ได้จดจ่ออยู่กับเกมเลย การแอบมองคนที่ชอบ มันรู้สึกดีจริงๆนะ
แต่มันรู้สึกโง่แบบไม่รู้จะโง่ยังไง ลืมบอกว่า เราชอบคนอายุมากกว่า ชอบคนสูง ขาว หน้าตาแอบดี คือคนนี้เป๊ะทุกอย่าง พี่เค้าอายุ 25 แล้วค่ะ  

แล้ววันนี้ พี่เค้าชวนน้องเรามากินหมูกระทะที่บ้านพี่เค้า น้องเราก็ชวนเรา บอกให้ไปเป็นเพื่อน เราบอกไม่ไป มันก็บอกไม่รู้อะ ต้องไป  แล้วยังไง คือเราชอบพี่เค้าอยู่ ให้เราไปดูเค้าสองคนคุยกันอะเหรอออ

สุดท้าย.. เราก็ไปค่ะ ระหว่างทางก็แวะซื้อ full moon มากินกัน พรุ่งนี้น้องเราให้ส่งไปทำธุระ ก็เลยกินแบบพออร่อยๆ ซึ่งธุระพรุ่งนี้ เราก็ต้องไปด้วย  นั่งกินไปพออิ่ม ก็เก็บของล้างจานเรียบร้อย ก็มาดื่มกัน เราไม่กินค่ะ แยกตัวออกมานั่งในบ้าน เค้าสองคนอยู่นอกบ้าน มานั่งในบ้านแล้วก็พิมพ์กระทู้นี้ ก็ได้ยินเค้าคุยกันอยู่หน้าบ้าน เรานี่นอยมาก หงอยมาก อยากร้องไห้มาก แต่อยู่ต่อหน้าสองคนนั้น เราก็เฉยๆ ก็คุยเฮฮาไป

ลืมบอกว่า ตอนที่พี่เค้าคุยกับน้องเราตอนแรก พี่เค้าไม่รู้ว่าคนที่เค้าคุยอยู่ เป็นน้องเราค่ะ จนมาเจอกันจริงๆ พี่เค้าก็คุยปกตินะ ปกติมากๆ หรือจำเราไม่ได้ ? บ้าแล้ววว ถ้าจำไม่ได้จริงๆ วันนี้ก็คงรู้แล้ว เพราะเราแชทไปคุยเมื่อตอนเที่ยง พี่เค้าตอบแชทเราแบบปกติทั่วไป เรานี่หงอย-ชอบหายเลย

เรารู้ว่าเรื่องนี้ คนโง่คือเรา แต่เราชอบพี่เค้ามากๆ แต่ตอนนี้เค้าเป็นของคนอื่นแล้ว พี่เค้าคงไม่รู้ว่าเราชอบ เพราะตอนคุยกันเราตอบแชทเลวมาก พี่เค้าพิมมา 5 แชท เราตอบแค่ 555555 แล้วพอมาวันนี้ เราหงอยค่ะ

เราไม่รู้ว่ากระทู้นี้จะทำให้เราโดนด่าหรือเปล่า แต่เราอึดอัด เราไม่อยากเห็นคนที่เรารู้สึกด้วยมาคุยกับคนอื่นต่อหน้าเรา คือเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ถามว่าแล้วจะไปกับสองคนนั้นทำไม คือบางครั้งมันก็จำเป็นเนอะ

แต่ต่อจากพรุ่งนี้เราก็คงไม่เอาแล้วแหละ ไม่อยากเห็นอะไรที่มันทำให้จุกอีก คงต้องออกห่างจากสองคนนี้

แต่เราชอบพี่เค้าจริงๆ ชอบมากๆเลยด้วย มันทรมานมาก
มีใครเคยเป็นมั้ย เคยรู้สึกแบบนี้มั้ย เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั้ย แล้วต้องทำยังไง..

ผิดพลาดตรงไหนขอโทษ