สวัสดีคะ เราสมัครล็อคอินนี้มาระบายเรื่องปัญหาครอบครัวให้ฟังและอยากได้คำปรึกษาจากเพื่อนๆและพี่ๆหน่อยคะ ตอนนี้เราอายุ21ปี เรียนอยู่ปี4 ทางบ้านเรามีฐานะระดับปานกลางเป็นลูกคนเดียว พ่อกับแม่รักเรามากๆคะ เรารู้สึกและสัมผัสได้ในทุกๆอย่าง แต่ปัญหาในที่นี้คือคุณพ่อของเราคะ ถ้ามองจากคนภายนอกทุกคนจะเห็นว่าครอบครัวของเราดูมีความสุขมาก คุณพ่อทำงาน แม่เป็นแม่บ้าน ส่วนเราก็เป็นเด็กดีเรียนเก่ง ไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวังเลยแต่จริงๆแล้วในใจของเรามีอะไรมากมายที่ไม่เคยพูดให้ใครฟังและเก็บมาจนถึงทุกวันนี้
พ่อของเราเป็นคนที่ใจร้อนมากๆ เห็นได้จากเวลาขับรถ เรากับแม่ไม่อยากนั่งด้วยเลย คุณพ่อเป็นคนขี้บ่นมาก บ่นทุกเรื่อง เช่นเรื่องทำไมเราอาบน้ำเร็วเกินไป มันสกปรก ฟังดูอาจเหมือนตลกนะคะ แต่ทุกครั้งที่เค้าบ่นเค้าจะตะคอกใส่ และเรากับแม่ก็โดนแบบนี้มาตั้งแต่เรายังเด็ก ถ้าเทียบกับแม่แล้ว แม่โดนหนักกว่าเราอีกเยอะคะ ถึงแม้จะไม่เคยลงมือลงไม้ แต่ทุกครั้งที่เค้าเหนื่อยหรือโมโหใครมา ทุกๆอย่างจะไปลงที่แม่ทั้งหมด ทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปซักอย่าง พ่อและแม่เลี้ยงเราต่างกันมาก เราสนิทกับแม่มากกว่ามากๆคะ แม่เราไม่ได้เรียนมาสูงเหมือนพ่อ ทุกๆครั้งพ่อจะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่เสมอ ตั้งแต่เกิดมา เรารู้นะคะว่าพ่อรักเรา แต่เราไม่เคยได้รับคำชมจากท่านเลย แต่ทุกครั้งเวลากลับบ้านด้วยกันพ่อจะชอบติข้อด้อยของเราทุกครั้ง จนเราเติบโตมาเป็นคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเองมากๆ เราชอบโทษตัวเองไม่ว่ามีเรื่องอะไรก็ตาม มักคิดว่าตัวเองผิดเสมอ จนปัจจุบันเวลาเราอยู่บ้านในวันเสาร์อาทิตย์ เราไม่เคยออกมาจากห้องนอนตัวเองเลยคะ เราเกลียดบรรยากาศที่จะต้องอยู่ด้วยกันและเค้าก็จะหาเรื่องด่าเราตลอด แต่พ่อแม่เราคิดว่าเราอยู่แต่ในห้องเพราะอยากอยู่ห้องแอร์ ข้างนอกมันร้อน บางทีเราแอบคิดว่าตัวเองโรคจิตด้วยซ้ำ เรากลายเป็นเด็กหน้าบึ้งตึงต่อคนในครอบครัว เราพยายามอยากพูดกับพ่อเราหลายทีมากๆ แต่เค้าก็ไม่รับฟังเราเลยคะ เค้าจะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ตลอด เราแอบร้องไห้ในห้องคนเดียวบ่อยมากจนแทบจะชินแล้ว
จนวันนี้เราพึ่งทะเลาะกับเค้าในรถมาว่าเดี๋ยวนี้เราเถียงเค้าเยอะมาก เค้าหาว่าเราไปคบเพื่อนแบบไหนทำไมเป็นแบบนี้ และยังพูดอีกว่าเงินทองก็มีให้ใช้ทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ได้ ทำไมเป็นเด็กแบบนี้ ทำตัวหยิ่งทะนงตัวเพราะมีความรู้ แต่ไม่เจริญหรอกถ้ายังไม่เลิกนิสัย.... (เราชอบโดนด่าเรื่องห้องรกกับอาบน้ำเร็วอะคะ แล้วก็เรื่องน้ำหนัก คือพ่อเรารักษาความสะอาดมากกก เค้าแอบเป็นperfectionist อะไรขัดหูขัดตาซักนิดไม่ได้เลย เรากล้าพูดว่าบ้านเราไม่มีฝุ่นซักเม็ด แต่ห้องเรารกสุดแล้ว เพราะหนังสือมันเยอะฝุ่นก็เลยตามมา) ต่อหน้าเพื่อน เราเป็นคนอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใสและทำให้ใครๆหลายคนหัวเราะได้ตลอดเวลา แต่ลึกๆเราเป็นคนอารมณ์เสียง่ายมากคะ โมโหฉุนเฉียวแบบที่คนใกล้ตัวเรายังคาดไม่ถึง เรารู้สึกได้ว่าเราได้นิสัยพ่อมาเต็ม ๆ เรายอมรับคะว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนใครในครอบครัวได้ สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดตอนนี้คือเราอยากเปลี่ยนตัวเอง เราอยากมีสุขภาพจิตที่ดีขึ้น อยากเป็นคนใจเย็น และมีความมั่นใจในตัวเอง (ข้อนี้อยากพัฒนามากจริงๆคะ) เราไม่อยากแก่ไปแล้วเป็นแบบพ่อเรา เราไม่อยากเลี้ยงลูกในอนาคตเราแบบที่พ่อเลี้ยงเรามา เราอยากรีบเรียนให้จบแล้วย้ายออกไปอยู่ที่อื่น อยากให้แม่เราอยู่อย่างอิสระมากกว่านี้ เราไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอความช่วยเหลือด้วยนะคะ
ขอคำปรึกษาเรื่องปัญหาครอบครัวคะ
พ่อของเราเป็นคนที่ใจร้อนมากๆ เห็นได้จากเวลาขับรถ เรากับแม่ไม่อยากนั่งด้วยเลย คุณพ่อเป็นคนขี้บ่นมาก บ่นทุกเรื่อง เช่นเรื่องทำไมเราอาบน้ำเร็วเกินไป มันสกปรก ฟังดูอาจเหมือนตลกนะคะ แต่ทุกครั้งที่เค้าบ่นเค้าจะตะคอกใส่ และเรากับแม่ก็โดนแบบนี้มาตั้งแต่เรายังเด็ก ถ้าเทียบกับแม่แล้ว แม่โดนหนักกว่าเราอีกเยอะคะ ถึงแม้จะไม่เคยลงมือลงไม้ แต่ทุกครั้งที่เค้าเหนื่อยหรือโมโหใครมา ทุกๆอย่างจะไปลงที่แม่ทั้งหมด ทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปซักอย่าง พ่อและแม่เลี้ยงเราต่างกันมาก เราสนิทกับแม่มากกว่ามากๆคะ แม่เราไม่ได้เรียนมาสูงเหมือนพ่อ ทุกๆครั้งพ่อจะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่เสมอ ตั้งแต่เกิดมา เรารู้นะคะว่าพ่อรักเรา แต่เราไม่เคยได้รับคำชมจากท่านเลย แต่ทุกครั้งเวลากลับบ้านด้วยกันพ่อจะชอบติข้อด้อยของเราทุกครั้ง จนเราเติบโตมาเป็นคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเองมากๆ เราชอบโทษตัวเองไม่ว่ามีเรื่องอะไรก็ตาม มักคิดว่าตัวเองผิดเสมอ จนปัจจุบันเวลาเราอยู่บ้านในวันเสาร์อาทิตย์ เราไม่เคยออกมาจากห้องนอนตัวเองเลยคะ เราเกลียดบรรยากาศที่จะต้องอยู่ด้วยกันและเค้าก็จะหาเรื่องด่าเราตลอด แต่พ่อแม่เราคิดว่าเราอยู่แต่ในห้องเพราะอยากอยู่ห้องแอร์ ข้างนอกมันร้อน บางทีเราแอบคิดว่าตัวเองโรคจิตด้วยซ้ำ เรากลายเป็นเด็กหน้าบึ้งตึงต่อคนในครอบครัว เราพยายามอยากพูดกับพ่อเราหลายทีมากๆ แต่เค้าก็ไม่รับฟังเราเลยคะ เค้าจะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ตลอด เราแอบร้องไห้ในห้องคนเดียวบ่อยมากจนแทบจะชินแล้ว
จนวันนี้เราพึ่งทะเลาะกับเค้าในรถมาว่าเดี๋ยวนี้เราเถียงเค้าเยอะมาก เค้าหาว่าเราไปคบเพื่อนแบบไหนทำไมเป็นแบบนี้ และยังพูดอีกว่าเงินทองก็มีให้ใช้ทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ได้ ทำไมเป็นเด็กแบบนี้ ทำตัวหยิ่งทะนงตัวเพราะมีความรู้ แต่ไม่เจริญหรอกถ้ายังไม่เลิกนิสัย.... (เราชอบโดนด่าเรื่องห้องรกกับอาบน้ำเร็วอะคะ แล้วก็เรื่องน้ำหนัก คือพ่อเรารักษาความสะอาดมากกก เค้าแอบเป็นperfectionist อะไรขัดหูขัดตาซักนิดไม่ได้เลย เรากล้าพูดว่าบ้านเราไม่มีฝุ่นซักเม็ด แต่ห้องเรารกสุดแล้ว เพราะหนังสือมันเยอะฝุ่นก็เลยตามมา) ต่อหน้าเพื่อน เราเป็นคนอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใสและทำให้ใครๆหลายคนหัวเราะได้ตลอดเวลา แต่ลึกๆเราเป็นคนอารมณ์เสียง่ายมากคะ โมโหฉุนเฉียวแบบที่คนใกล้ตัวเรายังคาดไม่ถึง เรารู้สึกได้ว่าเราได้นิสัยพ่อมาเต็ม ๆ เรายอมรับคะว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนใครในครอบครัวได้ สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดตอนนี้คือเราอยากเปลี่ยนตัวเอง เราอยากมีสุขภาพจิตที่ดีขึ้น อยากเป็นคนใจเย็น และมีความมั่นใจในตัวเอง (ข้อนี้อยากพัฒนามากจริงๆคะ) เราไม่อยากแก่ไปแล้วเป็นแบบพ่อเรา เราไม่อยากเลี้ยงลูกในอนาคตเราแบบที่พ่อเลี้ยงเรามา เราอยากรีบเรียนให้จบแล้วย้ายออกไปอยู่ที่อื่น อยากให้แม่เราอยู่อย่างอิสระมากกว่านี้ เราไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ขอความช่วยเหลือด้วยนะคะ