มีเรื่องเล่ากันว่า การสูบไปป์ของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ Albert Einstein
ทำให้ท่านมีอารมณ์สงบมากขึ้นและตัดสินใจได้บนพื้นฐานของความเป็นจริง
แม้ว่าแพทย์จะบอกให้ท่านเลิกพฤติกรรมการสูบไปป์ก็ตาม



แม้ว่ามันจะไม่ใช่ข้าวของที่สร้างชื่อเสียงให้กับ Albert Einstein ในประวัติศาสตร์มนุษยชาติแต่อย่างใด
แต่การสูบไปป์ทำให้ท่านอารมณ์สงบ และอาจจะเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งที่ช่วยให้ Albert Einstein
คิดวิเคราะห์/เปลี่ยนแปลงทฤษฎีและสูตรต่าง ๆ ของโลกใบนี้




" มันคือห้องเรียนที่เรียนรู้ด้วยตนเอง "
Roger Sherman  ผู้ช่วยภัณฑารักษ์
แผนกยาและวิทยาศาสตร์ ภาคีสมาชิก Smithsonian
บอกเล่าเกี่ยวกับ ไปป์ไม้ขนาดปานกลาง
ที่ได้รับมาก่อนปี ค.ศ.1948



แม้ว่าจะครบรอบ 60 ปีการตายของอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เมื่อวันที่ 18 เมษายน ที่ผ่านมา
แต่ไปป์นี้ไม่ได้ตั้งแสดงไว้ท่ามกลางเครื่องมือเครื่องใช้ต่าง ๆ  ทางวิทยาศาสตร์
ที่ Smithsonian’s National Museum of American History ใน Washington

แต่มีการตั้งแสดงไว้อย่างโดดเด่นและเป็นที่นิยมชื่นชอบกันมากที่
พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชนชาติอเมริกันยิว
National Museum of American Jewish History http://goo.gl/k8CCCD
พันธมิตรของ Smithsonian ใน Philadelphia   http://goo.gl/IT8D8V




" เราได้รับคำร้องขอยืมไปแสดงที่พิพิธภัณฑ์อื่น ๆ  หลายแห่งแล้ว
และได้ให้ยืมไปแสดงที่พิพิธภัณฑ์อื่น ๆ เป็นจำนวนหลาย ๆ ครั้งแล้วเช่นกัน
เป็นการวัดค่าความนิยมของไปป์ดังกล่าวนี้ได้เป็นอย่างดี "  Roger Sherman

ขนาดความยาวด้ามไปป์ 6 ^1/4 นิ้ว
กับเบ้าที่ลึกน้อยกว่า 1 ^7/16 นิ้ว
แต่ไปป์นี้มีความสำคัญอย่างมาก
เพราะเป็นของส่วนตัวที่เหลืออยู่
ของผู้ชนะรางวัลโนเบล Nobel Prize
ในเรื่องทฤษฎีสัมพัทธภาพ Theory of relativity




" มีผู้คนเชื่อมโยงอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เข้ากับเรื่องราวชีวิตจิตใจส่วนตัวของท่าน
กับการเขียนเอกสารทฤษฎีต่าง ๆ ดังนั้นไปป์นี้จึงเป็นข้าวของส่วนตัว ที่ไม่ได้มีการใช้งานร่วมกับคนอื่น ๆ

เรื่องจริงมีอยู่ว่า ไม่มีข้าวของที่มีค่าหรือไปป์จำนวนหลายอันที่หลงเหลืออยู่เลย
หลังการตายของท่าน แม้ว่าจะมีภาพถ่ายหลายภาพที่แสดงให้เห็นว่า
ท่านมีไปป์หลายแบบก็ตามซึ่งเป็นข้อมูลอีกด้านหนึ่งในการใช้ชีวิตของท่าน
รวมทั้งชีวิตส่วนตัวของท่านก็ไม่ได้ให้คุณค่า/ให้ความสำคัญกับเรื่องทรัพย์สมบัติแต่อย่างใด "




" ตัวอย่างเช่น บ้านพักอาศัยของท่านที่อยู่ใน Princeton รัฐ New Jersey
ไม่ใช่พิพิธภัณฑ์สถาน  แต่มันเป็นเพียงบ้านพักส่วนตัว (ที่มีการอนุรักษ์ไว้เป็นสถานรำลึก)
และยังไม่มีพิพิธภัณฑ์สถานแห่งใดเลย ที่ได้เก็บรวบรวมทรัพย์สมบัติ/มรดกตกทอดส่วนตัวของท่านเลย
ยกเว้นแต่เอกสารส่วนตัวของท่านที่เป็นมรดกที่ดีที่สุด และตอนนี้ส่วนมากจะเก็บรักษาไว้ที่ Jerusalem "



ไปป์ อาจเป็นเครื่องมือชิ้นสำคัญ ในการสร้างทฤษฏีต่าง ๆ ของ Albert Einstein

" ผมเชื่อว่า การสูบไปป์ทำให้คนเรามีอารมณ์สงบ และมีการตัดสินใจที่อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง "
ครั้งหนึ่งคือ คำพูดของ Albert Einstein ในปีค.ศ.1950




" แม้ว่า Albert Einstein รู้ดีว่า การสูบไปป์ไม่ดีต่อสุขภาพ
แต่ท่านก็ยังชื่นชอบกับการสูบไปป์  เมื่อแพทย์ได้เตือนให้ท่านเลิกสูบไปป์
ท่านก็เลิกสูบไปป์ในที่สุด  แต่ก็ยังไม่เลิกถือไปป์ไว้ในมือและคาบไว้ที่ปาก
เพียงแต่ว่าไม่ได้ใส่ยาเส้นเพื่อจุดไปป์สูบแต่อย่างใด "




"และเรื่องจริงก็คือ เรามีพยานหลักฐานว่า ไปป์ตัวนี้มีร่องรอยฟันกัดอยู่ที่ด้านปลาย
แน่นอนว่า Albert Einstein เคยใช้งานมาแล้ว  ไปป์ตัวนี้เป็นส่วนหนึ่งของสะสมส่วนตัว
ของ  Gina Plunguian ประติมากรจาก Newark รัฐ Delaware




" เธอเป็นเพื่อนสนิทของ Albert Einstein  และยังช่วยงานทำงานให้ท่าน
รวมทั้งช่วยงานด้านเอกสารที่ทำงานของท่านด้วย เธอได้ปั้นรูปครึ่งท่อนบนของท่าน
ดังนั้น Albert Einstein จึงได้มอบไปป์ ให้เธอเป็นของขวัญ/ของที่ระลึก "

ในปี ค.ศ. 1979 สามีของ Gina Plunguian ได้มอบรูปประติมากรรม Albert Einstein
พร้อมกับภาพถ่ายอีกหลายภาพของ  Gina Plunguian ขณะที่กำลังปั้นรูปครึ่งท่อนบนของ Albert Einstein
ให้กับ Smithsonian Archives of American Art  http://goo.gl/YmC9g3




ส่วนหนึ่งที่มีคนนิยมชื่นชอบไปป์ของ Albert Einstein
คือความเป็นตัวของตัวเอง ความสง่างาม(มีสติปัญญาเป็นอาวุธ)
แม้ว่าจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับท่าน ในการเลิกสูบไปป์ก็ตามแต่

Albert Einstein มตะ(เสียชีวิต) ที่ Princeton http://goo.gl/Ht7cpu
ในวันที่ 18 เมษายน ค.ศ.1955 ตอนวัย 76 ปี
สันนิษฐานสาเหตุการตายด้วย โรคภาวะเส้นเลือดแดงใหญ่ช่วงท้องโป่งพอง abdominal aortic aneurysm




" ข้อมูลที่ปรากฏในเครื่องหมายคำพูด "
เป็นเรื่องราวบอกเล่าของ Roger Sherman
Associate Curator Division of Medicine and Science
The National Museum of American History http://goo.gl/Rby1O5


เรียบเรียง/ที่มา

http://goo.gl/OZf2Z2

---

---

เรื่องเล่าไร้สาระ

บุหรี่ หรือ ซิการ์ มีก่อนหน้า Albert Einstein สูบไปป์แล้ว
บุหรี่ในยุคแรก ๆ จะพันด้วยใบยาสูบแล้วเรียกว่า ซิการ์ cigar
ส่วนรูปร่างคล้ายบุหรี่ Cigarettes  เริ่มปรากฏเป็นรูปร่างเป็นมวนแบบทุกวันนี้
ในดินแดนโบราณที่ Mexico กับ อเมริกาตอนกลาง ในคริสต์ศตวรรษที่ 9
โดยจะจุดใบยาสูบด้วยต้นกกหรือกล้องยาเส้นทำจากไม้
นิยมกันมากในชนเผ่า Maya ต่อมาเป็นชนเผ่า  Aztecs
ควันบุหรี่ใช้ในพิธีกรรมของหมอผี  ในศาสนาพิธีไหว้ผีของชนเผ่า
สืบทอดกันมาจนเรื่องการสูบบุหรี่/ซิการ์เป็นเรื่องธรรมดามากใน
หมู่เกาะ Caribbean  Mexico อเมริกากลางกับอเมริกาใต้ ในทุกวันนี้



ส่วนในภาคเหนืออเมริกามีการใช้ใบยาสูบหลายแบบมาก
บางครั้งก็ใช้ซังข้าวโพดสูบแทนใบยาสูบ
มีการใช้กระดาษห่อยาสูบในสเปญตอนคริสต์ศตวรรษที่ 17
เรียกว่า papelate มีภาพวาดของ Goya เกี่ยวกับการสูบบุหรี่



ในปีค.ศ.1830 การสูบบุหรี่เริ่มเป็นที่นิยมกันมากในฝรั่งเศส
เลยมีการตั้งชื่อบุหรี่ว่า cigarette
จนกระทั่งในปีค.ศ.1845 รัฐบาลฝรั่งเศส
ได้เริ่มผูกขาดธุรกิจอุตสาหกรรมบุหรี่

ส่วนอุตสาหกรรมการผลิตบุหรี่แบบมวน
เริ่มพัฒนาในปีค.ศ.1880 โดย James Albert Bonsack
ที่เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตบุหรี่แบบมวนในรูปโรงงาน
จากเดิมที่ผลิตด้วยการม้วนบุหรี่เป็นมวนด้วยมือคน
มีกำลังผลิตได้เต็มที่เพียงวันละ  40,000 มวน
เป็นผลิตด้วยเครื่องจักรมีกำลังผลิตวันละ 4 ล้านมวนอย่างต่ำ

ส่วนในอังกฤษมีการใช้คำว่า cigarette
ในช่วงสงคราม Crimean War
ช่วงกองทัพสหราชอาณาจักรทำสงครามกับ
อาณาจักร Ottoman Turkish กับสหายร่วมรบรัสเซีย
ด้วยการใช้กระดาษห่อหนังสือพิมพ์มวนบุหรี่สูบ
เพราะความขาดแคลนในเรื่องใบยาสูบและกระดาษมวนบุหรี่
นำไปสู่การพัฒนาอุตสาหกรรมบุหรี่ในอียิปต์ในสมัยต่อมา

สรุปย่อ/เรียบเรียงจาก http://goo.gl/AE6m9k

เพิ่มเติมกลุ่มคนสูบไปป์ของไทย

http://goo.gl/6gYAXW
http://goo.gl/l7YdIR