สวัสดีค่าา อันนี้เปนกระทู้แรกเนอะผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยคะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับรักแรกเลยค่าแต่เป็นรักแรกที่...อกหัก(?)5555 เราจะมาเล่าเรื่องของเรากับ บ.คะ บ.เปนคนตัวสูง ใส่แว่นแต่ไม่ได้ใส่เพราะเรียนนะคะ เพราะเกม555 เปนคนอารมณ์ดี เกรียนๆอะคะ ตอนแรกก็คิดว่าจะเอาลงดีไหม แต่คิดไปคิดมามันก็ดีกว่าเก็บเอาไว้แล้วมันอึดอัดอะ
อ่าๆๆเล่า
เราอ่าเป็นเด็กม.ต้นเที่ยวเล่นเหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆแหละ แต่ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่เที่ยวกลางคืนอะไรแบบนี้ไม่เคยนะ(แล้วบอกทำไม?) okเข้าเรื่องละ ตอนนั้นร.รเราเอานักเรียนไปศึกษานอกสถานที่แล้วพวกเราก็จัดกลุ่ม ส่วนครูเปนคนจัดรถให้ขึ้นว่ากลุ่มไหนขึ้นคันไหนแล้วกลุ่มเราได้ขึ้นรถกับ บ.(ชื่อสมมุติ) คิดภาพรถทัวนะ มี2ชั้นแล้วชั้นบนจะเปนชั้นที่ครูกับน.รหญิงนั่ง ส่วนชั้นล่างเปนน.รชายแล้วที่นี้เรากับเพื่อนขึ้นรถเปนกลุ่มสุดท้ายชั้นบนก็เต็มเลยต้องนั่งชั้นล่าง ตอนนั่งบนรถเราไม่แม้แต่มองหน้า บ.เลย(ก็คนมันไม่รู้จักกันนิว้าา)เราไม่รู้สึกอะไรกับ บ.เลยย พอไปเที่ยวเสร็จก็กลับบ้าน(เรียกได้ว่าระหว่างเรากับ บ.ในตอนนั้นคือไม่มีอะไรเกินเลยคำว่าเพื่อนเลยย)พอเรากลับบ้านมาก็หลับเลยก็มันเพลียนิพอตื่นก็เปิดเฟสแล้วตรงกล่อง@เฟรนมันมีคนแอดมาใหม่เราก็เปิดดูปรากฏว่าเป็น บ.คะก็งงว่าไปเอาเฟสเราจากใครแต่ก็รับคะแล้วก็ไม่ได้ทักไม่ได้ไปยุ่งไรอีกแต่พอซักพักนึง บ.ก็ทักมาหลังจากนั้นมาเราก็คุยกันกวนกันไปมาอยู่แบบนี้ได้ประมาณ3-4วัน เราก็เริ่มคิดกับ บ.มากกว่าเพื่อน แต่เราก็พยายามตัดใจเพราะเรากลัวเค้าไม่ชอบเรา แล้วเรื่องที่จะเล่าต่อไปคือจุดเปลี่ยนระหว่างเรากับ บ.พอหลังจากวันนั้นเราก็ไปร.รกันตามปกติคะ ก็มีเจอ บ.บ้างก็ทักกันบ้าง แล้วมีวันนึงเพื่อน บ.มาถามเราว่าเราชอบ บ.เหรอ ด้วยความที่เราปากแข็งก็บอกไปว่า ไม่ได้ชอบ แล้วในวันเดียวกันเพื่อนเราก็ถามเราว่าเราชอบ บ.เหรอ เดี๋ยวๆๆอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นวะในวันเดียวมีคนมาถามว่าเราชอบ บ. ก็2คนละเราก็ไม่ได้แสดงออกอะไรให้คนอื่นเห็นว่าเราชอบ บ.นะ แต่ถึงอย่างงั้นเราก็ถามเลยคะว่าทำไมคิดแบบนั้น เพื่อนเราก็ตอบว่าเวลาคุยกับ บ.ทีไร ก็เห็นมันบอกว่ามันคุยกับเราตลอดเลย เราก็ไม่ได้ว่าอะไร พอตอนเย็นกลับบ้านมาเราก็ตัดสินใจทักเฟส บ.ไป
เรา: บ.เพื่อนเราบอกว่าเราชอบตัวอะ แต่เราไม่ได้ชอบนะ(ถ้าประโยคมันมีแค่นี้เรื่องทั้งหมดคงไม่ออกมาแย่ แต่ด้วยความปากแข็ง+ปากเสีย) ถ้าเราชอบตัวอะไปชอบหมาง่ายกว่าเลย (ปากเสีย! ก็เราไม่อยากให้เครียดอะTT)
บ: อย่าพูดแบบนี้ได้ปะ
เรา: แบบไหน ถ้าเรื่องหมาอะขอโทษ
บ: อืม ช่างมันเหอะ กะว่าจะบอกเรื่องนี้อยู่พอดี
เรา: เรื่องไรอะ
บ: มันไม่สำคัญหรอก อย่ารู้เลย
หลังจากนั้นเราก็เซ้าซี้(ถูกป่าว)จน บ.บอกเรา
บ: ก็เราชอบเธออะ (ไอ้บ้าาาเขิลนิดๆ -//-)
เรา: แบบไหนอ่า เพื่อนหรือมากกว่านั้น
บ:เพื่อนมั้ง(แล้วใส่มั้งให้ไม่แน่ใจทำไมวะ)
เรา: แค่เพื่อนใช่ไหม
บ: อืม
เรา: แต่เราก็ชอบตัวนะ แต่มันไม่แน่ใจอะ
บ:อืม ดึกแล้วไปหลับได้แล้วไป๊
จากนั้นบทสนทนาก็จบลง หลังจากนั้นมาบทสนทนาก็กลายเปนถามคำตอยคำ แล้วเราก็เป็นฝ่ายทักก่อนตลอด ทั้งๆที่เมื่อก่อน บ.จะทักเราก่อนตลอด จนเราก็จนปัญญาที่จะคุยแล้ว หลังจากนั้นมาเราทักอะไรไปก็ไม่ตอบเลย แล้ววันนึง บ.ก็โพสตัสประมาณว่าเหงา แล้วเพื่อนเราก็เม้นว่า คุยกับฟ.(ชื่อสมมุติ)ทุกวันไม่ใช่เหรอ แล้ว บ.มันก็เม้นต่อว่า พอได้ปะ คำๆนั้นอะทำเราฉุนเลย เราเลยเม้นต่อว่า เรากับ บ.ไม่ได้เปนอะไรกัน แล้วเราก็ไปด่า บ.ในแชทประมาณว่า มีไรทำไมไม่พูดกันต่อหน้า ไม่แมนนิเราทำอะไรผิดก็บอกมาก แล้วอะไรอีกไม่รู้5555 จากนั้นเราก็บล็อกเฟส บ. ลบแชท ลบทุกอย่างที่เปนเขา หลังจากนั้นมาเรากับเขาก็ทำเหมือนไม่รู้จักกัน เดินผ่านกันก็แทบจะไม่มองกันเลย จบแล้ววววว แต่เราไม่ร้องไห้นะ เราบอกกับตัวเองว่าจะไม่ร้องไห้ แล้วเราจะไม่พยายามลืมเขาด้วยเพราะเรายิ่งอยากลืม มันจะยิ่งจำ ดังนั้นเราก็จะจำแล้วให้มันเป็นบทเรียนของเราเอง   ปล.เรื่องทั้งหมดเราไม่ได้แต่งนะคะเกิดขึ้นจริงทุกอย่างคะ  #อ่านจบแล้วเราขอถามความคิดเห็นหน่อยคะว่าทุกคนคิดว่าเขาชอบเราไหม