จงเพียรเข้าไปทางประตูคับแคบ
ลูกาบทที่ 13 ข้อ 22 - 24
พระองค์เสด็จไปตามบ้านตามเมืองสั่งสอนเขา และทรงดำเนินไปยังกรุงเยรูซาเล็ม มีคนหนึ่งทูลถามพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า คนที่รอดนั้นน้อยหรือ” พระองค์ตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า “จงเพียรเข้าไปทางประตูคับแคบ เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่า คนเป็นอันมากจะพยายามเข้าไป แต่จะเข้าไม่ได้
อ้างอิงจาก
http://www.thaipope.org/webbible/42_013.htm

    หลายๆ ครั้งที่เราเจอความยากลำบาก และเราท้อ ผมเองก็อยากจะหนุนใจพวกเราทุกๆ คนที่เป็นคริสเตียน หลายๆ ครั้งเรามีคำถามว่าทำไมเรามีพระเจ้า ทำไมชีวิตเราถึงได้เจอแต่ความยากลำบาก ทำไมพระเจ้าถึงไม่อวยพระพรให้ชีวิตของเราราบรื่นบ้าง แต่เราไม่ได้เคยได้อ่านพระคำภีร์ข้อข้างบน คติธรรมเหล่านี้สอนใจคนยิว และคริสเตียนมานานนับหลายพันปี ที่จะไม่คิดที่จะทำอะไรที่ง่ายๆ สดวกสบาย เพราะอย่าลืมว่าทุกๆ ชีวิตที่พระเจ้าสร้างมา ตั้งแต่มดไปจนถึงปลาวาฬ ก็ล้วนแล้วแต่ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดกันหมด ชนชาติยิวประสบความยากลำบากในการต่อสู้ชีวิต ปัญหาและอุปสรรค ล้วนแล้วแต่ยากเข็ญ แต่สิ่งเหล่านั้นทำให้คนยิวต้องใช้สติปัญญาดิ้นรน และพวกเค้าก็จำเป็นต้องสร้างนวัตกรรมหลายๆ อย่างในโลก เพื่อเอาชีวิตรอด นวัตกรรมหลายๆ อย่างในโลก เราได้รับที่เป็นผลิตผลและน้ำมือของคนยิว ทำให้โลกเรามีนวัตกรรมมาได้จนถึงทุกๆ วันนี้ ด้วยความยากลำบากนั้น จะทำให้ชีวิตเราโดดเด่น โดยความสามารถและประสบประการณ์ในการแก้ปัญหา ทำให้หลายๆ คนต้องพึ่งพาเรา และนั่นเองจะเป็นจุดที่ทำให้เราได้ชัยชนะ ความยากลำบากคือพระพรที่พระเจ้ามอบให้ ถ้าไม่มีความลำบาก ก็ไม่มีเครื่องมืออันใดทดสอบและแสดงความสามารถของลูกของพระเจ้าให้ทุกๆคนเห็น ความยากลำบากไม่ใช่คำสาปแช่ง ถ้าพระเจ้าคิดจะสาปแช่งเรา พระองค์โยนเราลงไปในนรกบึงไฟนานแล้ว แต่พระองค์ได้ให้โอกาสเราแก้ตัวและกลับใจเสมอๆ เพื่อหวังเห็นเราเป็นสิ่งที่สวยงาม เหมือนดังบิดาที่หวังจะเห็นบุตรของตนเองเติบโตก้าวหน้า