จขกท.ชอบนักเขียนคนนี้มาก

ได้อ่านเรื่องสั้นของสรจักรตอนอายุ 9 ขวบ เป็นแฟนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แล้วก็อยากจะเป็นนักเขียนเพราะงานของสรจักร(รู้สึกว่าอาชีพนี้เท่มาก สามารถทำให้คนตื่นเต้น หรือกลัวได้ขนาดนี้)

แต่พอจขกท.เริ่มเป็นวัยรุ่น ก็มีข่าวว่าสรจักรมีปัญหาด้านสุขภาพ ต้องพักงานเขียนไว้ ตอนนั้นรู้สึกเสียดายมาก แต่คิดว่าจะรอ คิดว่าเขาจะกลับมา แล้วจขกท.ก็ไปเรียนต่อ

เพิ่งได้กลับไทยหลังจากไปอยู่ต่างประเทศเกือบ10ปี พอไปเดินงานหนังสือแล้วเห็นหนังสือของสรจักร แทบจะถลาเข้าไปซื้อ เป็นวินาทีที่มีความสุขมาก เหมือนได้เจอเพื่อนสนิทที่ห่างกันไปนาน

หารู้ไม่ว่าพอเปิดหารายละเอียดเกี่ยวกับผู้เขียนทางเน็ต ถึงได้รู้ว่าผู้เขียนเสียชีวิตแล้ว

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อะไรกัน คิดว่าตอนที่เราได้เป็นนักเขียนแล้วจะเข้าไปขอบคุณที่ทำให้เรามีวันนี้ได้ ยังไม่ได้ลายเซ็นต์ ยังไม่ได้บอกเลยว่าชอบงานเขียนแค่ไหน คือเศร้ามาก

ถ้ามีใครชอบงานเขียนของสรจักร มาคุยกันค่ะ หลังไมค์ก็ได้นะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่องของเรื่องคืออ่านเรื่องตุ๊กตาเปื้อนเลือดแล้วสยอง นอนไม่หลับ และไม่อยากอยู่คนเดียวค่ะ