รู้จักกับน้องคนนึงที่รร.ตอนเปิดเทอมใหม่ๆ เราเริ่มคุยกับน้องเขามาเป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว เริ่มต้นจากการที่เราเห็นเฟสน้องเขา เราเลยแอดไปพอน้องรับแอดเรา เราก็แอบมีไปกดไลค์รัวบ้าง จนวันนึงน้องก็ทักมาเราเริ่มต้นคุยกันวันนั้น. เราคุยกันมาเรื่อยๆน้องเขาเป็นคนคุยเก่งมาก คุยด้วยแล้วเรามีความสุข จนตอนนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเรา เหมือนฝ่ายผมคิดไปเองตอนนั้นผมคิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ น้องเขาก็เหมือนทำให้เราคิดไปเองด้วยการกระทำหลายๆอย่าง วิดีโอคอลมาร้องเพลงให้ฟังบ้าง บอกรักเราทุกวัน จนมาถึงวันนึงผมถามน้องเขาว่าเราเป็นอะไรกัน เพราะหลังๆมาน้องเขาตีตัวออกห่าง ไม่ตอบแชท จนผมเองก็เสียใจ เพราะน้องเขาบอกว่าเราก็คุยๆกันไปก่อน และหลังจากวันนั้นผมก็ห่างจากน้องเขามา จนวันนึงน้องเขาทักผมมาจนเราก็เหมือนเริ่มจะกลับไปคุยกันอีกครั้ง แต่ผมก็อดสงสัยไม่ได้นะว่าทำไมต้องกลับมาคุยด้วย เพราะผมรักน้องเขามากจริงๆ. การกลับมาของน้องเขาในครั้งนี้เหมือนว่าทุกอย่างจะไปด้วยดี จนเรารู้ว่าน้องเขามีแฟนแล้ว เราเสียใจมากแต่ยังมีเพื่อนสนิทคนนึงคอยปลอบเราให้คำปรึกษาผมได้ตลอด และทุกครั้งที่ถามน้องเขาว่ามีแฟนหรือยังน้อวเขาจะบอกว่าผมคือแฟนเขาแต่คำตอบน้องเขาก็ออกแนวเล่นๆเสียมากกว่า ผมเลยอยากออกจากชีวิตน้องเขา ทุกครั้งที่หายไปน้องเขาจะกลับมาคุยมาทักตลอด จนเรายังทำไม่ได้ที่จะไม่คุยเพราะเรารักเขา แต่บางครั้งน้องเขาก็หายไป อ่านไม่ตอบบ้าง น้องเขากลับเข้ามาทุกครั้งที่ผมอยากตัดใจ เราคุยๆกันแบบนี้มาเป็นปีๆ ไม่มีความสัมพันธ์. แต่บางครั้งน้องเขาก็ทำเป็นเหมือนหวง ห่วงตลอด จนเราก็อดคิดไม่ได้. น้องเขาเฟรนด์ลี่แบบนี้กับทุกคนหรือป่าว เขาคิดอะไรกับผมอยู่นะ จนมันเกิดเป็นทางเลือกสองทางคือ คุยต่อแต่อาจเป็นแค่คนคั่นเวลา หรือถอยออกมาเป็นอิสระแล้วเริ่มต้นใหม่. แต่ความรู้สึกของผมตอนนี้คือรักน้องเขาหมดทั้งใจแล้ว เราให้เขาได้ทุกอย่างจริงๆ😭😭😭