ของเราเป็นความรู้สึกผิดต่อแม่ค่ะ
ตอนป.สี่ ตอนนั้นเราเรียนเย็บ ปัก ถัก ร้อย แล้วเราไหมพรมมาถักที่บ้าน ทีนี้แม่ก็ชอบว่าชอบติ เราหงุดหงิดเลยพูดไปว่า "ทำไม่เป็นอย่ามายุ่งได้ไหม"
ปกติถ้าเราพูดไม่ดีแม่จะด่า แต่คราวนี้แม่ไม่ด่าไม่มายุ่งอีก ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไร แต่เรารู้ทีหลังว่าแม่น้อยใจ เราเสียใจที่พูดไปอย่างนั้น
ตอนนี้ผ่านมาเป็นสิบปีแล้วเรายังคงรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ในวันนั้น
เรื่องอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกผิดจนถึงตอนนี้
ตอนป.สี่ ตอนนั้นเราเรียนเย็บ ปัก ถัก ร้อย แล้วเราไหมพรมมาถักที่บ้าน ทีนี้แม่ก็ชอบว่าชอบติ เราหงุดหงิดเลยพูดไปว่า "ทำไม่เป็นอย่ามายุ่งได้ไหม"
ปกติถ้าเราพูดไม่ดีแม่จะด่า แต่คราวนี้แม่ไม่ด่าไม่มายุ่งอีก ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไร แต่เรารู้ทีหลังว่าแม่น้อยใจ เราเสียใจที่พูดไปอย่างนั้น
ตอนนี้ผ่านมาเป็นสิบปีแล้วเรายังคงรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ในวันนั้น