3ปีก่อนรู้จักผู้หญิงคนนึงเราอาจจะไม่จริงจังกับเธอ แต่ความจริงใจความปรารถนาดีที่มีให้ เราล้วนแสดงออกมาจากใจ
จนวันนึงเราพูดไม่ดีออกไปแต่ก็เพราะเธอทำให้เรารู้สึกอย่างนั้น เธอโกรธเราเกลียดเรา เราก็ไม่ว่า เราง้อเธอแต่เธอก็ไม่
เคยคิดให้อภัยเราก้ไม่ว่า เธอบล็อกเบอร์เรา เราก็ยอมรับกับสิ่งที่เราทำลงไป ตลอดเวลาเกือบ 2 ปีเรารู้สึกผิดมาตลอด
จู่ๆเมื่อวานเธอโทรมา หลังจากห่างหายกันไปเป็นปีๆ สิ่งแรกที่เธอเอ่ยคืออยากขอยืมเงิน เราจำคำพูดเราได้เสมอ
ว่าเรารู้สึกติดค้างเธอมีอะไรที่เราพอช่วยได้ เราก้จะช่วย กับเงิน 60000 ที่เราจะให้เธอยืม โดยไม่คิดดอกให้เธอทยอยจ่าย
ตามแต่กำลังของเธอ เพียงแค่เราขอให้เธอทำสัญญาเงินกู้ไว้เท่านั้น จริงๆเราแค่จะลองใจเธอดู แต่เธอกลับบ่ายเบี่ยง
เธอพูดออกมาว่าเธอหาเงินใช้หนี้ให้เราได้อยู่แล้ว เรื่องนั้นเรารู้แต่ที่เรากลัวมันก็คงเป็นเรื่องๆเก่าๆที่ทำให้เราต้องเลิกกัน
ในวันนั้นเราอาจจะพูดว่าสิ่งที่เรารับรู้มันอาจจะ 50/50 ว่าจริงหรือไม่จริงแต่มาถึงวันนี้ เราออกจะมั่นใจเต็ม 100 ว่ามันจริง
เธออาจจะหาว่าเราคิดมากเหมือนเมื่อก่อน แต่เป็นใครก็คงต้องคิดถ้าอยู่ในสถานะเรา
เมื่อวานเธอโทรมาคุยกันได้สักพัก เราไม่สะดวกเดี๋ยวเราโทรกลับ พอเราโทรกลับไปเธอก็ยังบล็อกเบอร์เราเหมือนเดิม
วันนี้โทรไปเธอรับแสดงว่าพึ่งยกเลิกบล็อกเบอร์เราแต่สิ่งที่เธอทักกลับมากลับถามว่าใครโทรมา กว่าจะจำได้
ถามจริงๆเเห็นเราเป็นอะไร  เราต้องเชื่อในทุกอย่างที่เธอพูด ต้องทำตามทุกอย่างที่เธอพอใจ
บางครั้งเราคิดจะไม่โกรธเธอเพราะคนแบบเธอถือตัวเองเป็นหลัก  อีกอย่างเราคิดถึงสิ่งดีๆที่เธอเคยทำให้เราเสมอ
ไม่ว่ามันจะมาจากความจริงใจรึไม่  แต่มาวันนี้เราคงจะพ้นจากความรู้สึกผิดในใจสักที ขอบใจนะ