สวัสดีค่ะ วันนี้ จขกท.มีเรื่องจะมาปรึกษาเพื่อนๆหน่อยค่ะ
เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
คือเมื่อสองปีที่แล้วค่ะ เราอยู่มอสามได้คุยกับรุ่นพี่คนนึง(เราเป็นไบท์นะค่ะ)เราของแทนตัวเองว่าAแฟนเก่าBนะค่ะตอนนั้นพี่เขามีแฟนแล้วค่ะ
แต่เราก็ดันชอบพี่เขามากทั้งๆที่พี่เขามีแฟนอยู่พอคุยกับเขาได้สามเดือนแรกเราก็บอกชอบพี่เขาไปเลยค่ะ แต่พ่เขาบอกว่า"ขอโทษนะ พี่รักแฟนพี่จริงๆ"
เราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะเพราะทำใจไว้แล้วจริงๆก็ไม่อยากให้พี่สองคนนั้นเลิกกันด้วยซ้ำ(คู่พี่แกน่ารักมากๆเลยล่ะค่ะ) เราก็เลยคุยๆกันต่อไปจนเราบอกชอบเขาครั้งที่สองพี่เขาก็บอกว่า"มันยังไม่ใช่เวลาที่เราจะชอบกันได้นะ" เราก็โอเคไม่เป็นไรคุยกันมาเรื่อยๆจนได้ประมาณ 7 เดือนค่ะเราบอกชอบพี่เขาอีกครั่งแล้วบอกพี่เขาไปอีกว่า"Aรักพี่Bนะ แต่ไม่เป็นไร เดี่ยวAจะไม่ยุ่งกับพี่แล้วโชคดีนะเว้ย ไอ้พี่บ๊อง555" วันนั้นเราร้องไห้หนักมาก แต่ตอนนั้นเราคิดว่าเราตัดสินใจถูกที่สุดแล้ว5555 ผ่านไผสองวันพี่เขาเลิกกับแฟนเขาค่ะ ตอนแรกเราก็ตกใจเหมือนกัน พอตกเย็นวันนั้นพี่เขาทักเฟสมาเลยค่ะว่าพี่Bก็ชอบบีเหมือนกัน แต่ติดที่ว่ามีแฟนแล้ว วันนี้เราดีใจมากกกกกกก แบบเป็นคนแรกที่จีบติดผ่านไปสักหนึ่งอาทิตย์เราก็คบกับค่ะ พอเราขึ้นมอสี่
เราสองคนคบกันได้ประมาณเก้าเดือนก็เลิกกันค่ะ เลิกกันเพราะเนี้ยเนี้ยแหละ เนื่องจากขี้หึงเกินไป ช่วงนั้นเราเครียดมากค่ะว่า
พี่เขาต้องแอบไปมีกิ๊กแน่ๆ พี่เขาไม่ได้ชอบผู้หญฺิงหรอก แถมช่วงนั้นมีผู้ชายคนนึงมาหยอดๆพี่เขาด้วย เราเลยหมดความเชื่อใจ มโนขึ้นมาเองว่าต้อง
มีอะไรกันนแน่ๆเลยเพราะเรียนห้องเดียวกัน ช่วงนั้นทะเลาะกันบ่อยมากจนครั่งสุดท้ายเราเลิกด้ยเหตุผลที่งี่เง่ามากๆคือ
"พี่Bไม่ได้ชอบผู้หญิงหรอก เลิกกันเถอะอยากไปหาผู้ชายคนนั้นก็เชิญ"แถมเรายังโพสด่าพี่เขาในเฟสอีก ด่าแบบเสียคนเลยอ่ะค่ะ555ตอนนั้นมองหน้ากันไม่ติดเลย เราเองก็โดนเพื่อนพี่แกด่าตอนนั้นพี่เขาไม่มาโรงเรียนสองสามวันเลยเห็นเพื่อนพี่เขาบอกว่า พี่เขาร้องไห้ตาบวมมากๆด้วย เราก็เสียใจมากๆเลยค่ะ เพราะเราก็รักพี่เขามากๆเนอะ แต่เราก็ทิฐิสูงจะไม่ง้อเด็ดขาด เราโสดไปสักสามดือนได้ ทีนี้ขึ้นมอห้ามีเพื่อนข้างห้องเป็นผู้ชายมาบอกชอบเรา
เราก็โอเคคงคบกันได้มั้ง ในใจก็ยังรักพี่Bอยู่ด้วยซ้ำแต่เราก็คบๆกันไปเผื่อทำให้ลืมพี่เขาได้บ้าง เราคบกับผู้ชายคนนี้ได้เดือนครึ่งก็เลือกกันค่ะ
เพราะผู้ชายคนนี้มันชอบมาจับมือจีบหน้า ไอ้เราก็ผู้หญิงหวงตัวอ่ะค่ะเลยเลิกกันโสดมาได้จนถึงเทอมสองก็มีเพื่อนผู้หญิงมาบอกชอบเราค่ะ
คนนี้ดีมากๆๆ คอยดูแลให้หมดทุกๆอย่างทั้งเรื่องเรียน ดูแลเหมือนพี่ที่เรารักมากๆเลย แตนั้นแหละตอนนี้เราก็ยังลืมพี่เขาไม่ได้แต่ว่า
เวลาเราอยูกับแฟนคนนี้ก็มีความสุขมากๆเหมือนกันนะค่ะ ตอนนี้คบกันได้สี่เดือนแล้ว แต่เราก็ยังคุยๆกับพี่แฟนเก่าของเราอยู่
คือเราอยากให้ทุกๆอย่างมันชัดเจนอ่ะค่ะ เราสับสนเหมือนกนชันตอนนี้ปิดเทอมเราเลยเลิกคุยกับทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่ไอ้เราก็เป็นพวกแคร์ความรู้สึกของคนอื่นอยู่เหมือนๆกันนะ จะเลือกเ็นแก่ตัวไปหาแฟนเก่า หรือทิ้งความหลังทั้งหมดแล้วมาเริ่มต้นกับแฟนใหม่ หรือเลิกๆไปให้หมดดีเพราะตั้งแต่เลิกกับพี่บีก็ไไม่กล้าจริงใจกับใครสักคนจริงๆ
ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทิ้งใครเพื่อให้ชีวิตมีความสุขขึ้นบ้างค่ะ
เรื่องอาจจะยาวหน่อยน้าาาา ช่วยให้คำตอบเราทีเถอะจะชี้แนะอะไรก็ได้ เรื่องมันอาจจะดูแก่แดดไปหน่อยนะค่ะ
ขอบขอบคุณมากกกก ที่มาตอบ ขอบคุณค่ะ
แฟนเก่าที่ยังลืมไม่ได้ กับแฟนใหม่ที่แสนดี ทิ้งสิ่งไหนจะเจ็บน้อยที่สุด
เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
คือเมื่อสองปีที่แล้วค่ะ เราอยู่มอสามได้คุยกับรุ่นพี่คนนึง(เราเป็นไบท์นะค่ะ)เราของแทนตัวเองว่าAแฟนเก่าBนะค่ะตอนนั้นพี่เขามีแฟนแล้วค่ะ
แต่เราก็ดันชอบพี่เขามากทั้งๆที่พี่เขามีแฟนอยู่พอคุยกับเขาได้สามเดือนแรกเราก็บอกชอบพี่เขาไปเลยค่ะ แต่พ่เขาบอกว่า"ขอโทษนะ พี่รักแฟนพี่จริงๆ"
เราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะเพราะทำใจไว้แล้วจริงๆก็ไม่อยากให้พี่สองคนนั้นเลิกกันด้วยซ้ำ(คู่พี่แกน่ารักมากๆเลยล่ะค่ะ) เราก็เลยคุยๆกันต่อไปจนเราบอกชอบเขาครั้งที่สองพี่เขาก็บอกว่า"มันยังไม่ใช่เวลาที่เราจะชอบกันได้นะ" เราก็โอเคไม่เป็นไรคุยกันมาเรื่อยๆจนได้ประมาณ 7 เดือนค่ะเราบอกชอบพี่เขาอีกครั่งแล้วบอกพี่เขาไปอีกว่า"Aรักพี่Bนะ แต่ไม่เป็นไร เดี่ยวAจะไม่ยุ่งกับพี่แล้วโชคดีนะเว้ย ไอ้พี่บ๊อง555" วันนั้นเราร้องไห้หนักมาก แต่ตอนนั้นเราคิดว่าเราตัดสินใจถูกที่สุดแล้ว5555 ผ่านไผสองวันพี่เขาเลิกกับแฟนเขาค่ะ ตอนแรกเราก็ตกใจเหมือนกัน พอตกเย็นวันนั้นพี่เขาทักเฟสมาเลยค่ะว่าพี่Bก็ชอบบีเหมือนกัน แต่ติดที่ว่ามีแฟนแล้ว วันนี้เราดีใจมากกกกกกก แบบเป็นคนแรกที่จีบติดผ่านไปสักหนึ่งอาทิตย์เราก็คบกับค่ะ พอเราขึ้นมอสี่
เราสองคนคบกันได้ประมาณเก้าเดือนก็เลิกกันค่ะ เลิกกันเพราะเนี้ยเนี้ยแหละ เนื่องจากขี้หึงเกินไป ช่วงนั้นเราเครียดมากค่ะว่า
พี่เขาต้องแอบไปมีกิ๊กแน่ๆ พี่เขาไม่ได้ชอบผู้หญฺิงหรอก แถมช่วงนั้นมีผู้ชายคนนึงมาหยอดๆพี่เขาด้วย เราเลยหมดความเชื่อใจ มโนขึ้นมาเองว่าต้อง
มีอะไรกันนแน่ๆเลยเพราะเรียนห้องเดียวกัน ช่วงนั้นทะเลาะกันบ่อยมากจนครั่งสุดท้ายเราเลิกด้ยเหตุผลที่งี่เง่ามากๆคือ
"พี่Bไม่ได้ชอบผู้หญิงหรอก เลิกกันเถอะอยากไปหาผู้ชายคนนั้นก็เชิญ"แถมเรายังโพสด่าพี่เขาในเฟสอีก ด่าแบบเสียคนเลยอ่ะค่ะ555ตอนนั้นมองหน้ากันไม่ติดเลย เราเองก็โดนเพื่อนพี่แกด่าตอนนั้นพี่เขาไม่มาโรงเรียนสองสามวันเลยเห็นเพื่อนพี่เขาบอกว่า พี่เขาร้องไห้ตาบวมมากๆด้วย เราก็เสียใจมากๆเลยค่ะ เพราะเราก็รักพี่เขามากๆเนอะ แต่เราก็ทิฐิสูงจะไม่ง้อเด็ดขาด เราโสดไปสักสามดือนได้ ทีนี้ขึ้นมอห้ามีเพื่อนข้างห้องเป็นผู้ชายมาบอกชอบเรา
เราก็โอเคคงคบกันได้มั้ง ในใจก็ยังรักพี่Bอยู่ด้วยซ้ำแต่เราก็คบๆกันไปเผื่อทำให้ลืมพี่เขาได้บ้าง เราคบกับผู้ชายคนนี้ได้เดือนครึ่งก็เลือกกันค่ะ
เพราะผู้ชายคนนี้มันชอบมาจับมือจีบหน้า ไอ้เราก็ผู้หญิงหวงตัวอ่ะค่ะเลยเลิกกันโสดมาได้จนถึงเทอมสองก็มีเพื่อนผู้หญิงมาบอกชอบเราค่ะ
คนนี้ดีมากๆๆ คอยดูแลให้หมดทุกๆอย่างทั้งเรื่องเรียน ดูแลเหมือนพี่ที่เรารักมากๆเลย แตนั้นแหละตอนนี้เราก็ยังลืมพี่เขาไม่ได้แต่ว่า
เวลาเราอยูกับแฟนคนนี้ก็มีความสุขมากๆเหมือนกันนะค่ะ ตอนนี้คบกันได้สี่เดือนแล้ว แต่เราก็ยังคุยๆกับพี่แฟนเก่าของเราอยู่
คือเราอยากให้ทุกๆอย่างมันชัดเจนอ่ะค่ะ เราสับสนเหมือนกนชันตอนนี้ปิดเทอมเราเลยเลิกคุยกับทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่ไอ้เราก็เป็นพวกแคร์ความรู้สึกของคนอื่นอยู่เหมือนๆกันนะ จะเลือกเ็นแก่ตัวไปหาแฟนเก่า หรือทิ้งความหลังทั้งหมดแล้วมาเริ่มต้นกับแฟนใหม่ หรือเลิกๆไปให้หมดดีเพราะตั้งแต่เลิกกับพี่บีก็ไไม่กล้าจริงใจกับใครสักคนจริงๆ
ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทิ้งใครเพื่อให้ชีวิตมีความสุขขึ้นบ้างค่ะ
เรื่องอาจจะยาวหน่อยน้าาาา ช่วยให้คำตอบเราทีเถอะจะชี้แนะอะไรก็ได้ เรื่องมันอาจจะดูแก่แดดไปหน่อยนะค่ะ
ขอบขอบคุณมากกกก ที่มาตอบ ขอบคุณค่ะ