สวัสดีค่ะชาวพันทิป ทุกคน  นี้เป็นกระทู้แรกของเรานะค่ะ
คือ เรามีเรื่องที่จะขอระบายหน่อยยนะค่ะ
เรื่องก็คือว่า.............เรากับแฟนดูใจกันมาก็เกือบปีแล้วค่ะ เพิ่งจะคบกับจริงๆจังๆในฐานะ  แฟน   ก็ราวๆ 2 เดือนกว่าๆรวมๆคือ เกือบปีแร้วที่รู้จักกันมา  เราได้รู้เรื่องราวหลายๆอย่างในตัวเค้ามาเยอะมากขึ้นทั้ง นิสัย เรื่องการเรียน  ฐานะ ครอบครัว ชีวิตความเป็นอยู่  
แฟนเรา เรียน หมอ  อยู่คณะแพทย์ ใน มหาวิทยาลัยชื่อดัง แห่งหนึ่ง แถมเรียนดี มีรถขับ ฐานะที่บ้านนะเหรอ..บอกเรย ร่ำรวย มีกิจการส่วนตัว ที่บ้านเปิดรีสอร์ท ค่ะ เค้าเป็นคนหน้าตาดี น่ารัก ค่ะ  ขาว ดูสะอาดลุคคุณหมอนั้นแระค่ะ
เรามีอายุห่างกัน 6 ปีค่ะ ตอนนี้พี่เค้ากำลัง จะขึ้นปี6 แร้ว ส่วนตัวเราเองยังอยู่ปี 1 อยู่เรย ปีหน้าก็ขึ้นปี 2แร้ว เราเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง เป็นเด็กกำพร้าพ่อมีแต่แม่ บ้านก็ไม่ได้รวย เรียนมหาลัยก็ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรมาก เรากับพี่หมอเรียนกันคนละที่จร้าแต่อยู่จังหวัดเดียวกัน  แต่คงเป็นเพราะหน้าตาจึงทำให้เค้าสนใจในตัวเราล่ะมั่ง ...-*-
จนเรามาเจอกันจีบกันคุยกัน  พอเริ่มคุยๆทำความรู้จักกันเเรกๆกันเค้าก็มีนิสัยแบบคนที่อยู่ด้วยความสบายนะค่ะ  คือชีวิตไม่เคยต้องลำบาก อีโก้สูงค่ะ เค้าก็ชอบดูถูกคนอื่นๆรอบตัวเค้าที่ต่างจากเค้า แถมคุยๆกันสังคมเค้ากับเรามันต่างเราเรยรู้สึกไม่ดีแต่เราก็ไม่คิดอะไรมากเราเรยเล่าเรื่องราวชีวิตที่ดราม่าและ สิ่งแวดล้อมเราให้เค้าฟัง ซึ่งรู้ดีว่าเมื่อเค้าฟังเค้าอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้จากที่จะจีบเรา  ในความคิดเราตอนนั้น เราคิดแค่ว่าคนแบบนี้ถึงไม่ได้คบกันก็ขอสอนหน่อยเหอะ ไม่ใช่เรียนหมอแร้วจะมาดูถูกคนอื่นได้ พวกชีวิตดีๆที่ไม่เคยผ่านความลำบากในชีวิตให้รับรู้ บ้าง พอไม่นานเค้าก็ได้รับฟังเรื่องราวของเรา จากนั้นทัศนคติเค้าก็เปลี่ยนไปจากที่ชอบดูถูกคนอื่น อีโก้สูงๆแต่ตอนนั้นเราเองก็เข้าแระค่ะอาจจะเป็้นเพราะการเลี้ยงดูมาจากครอบครัวเค้าเรยทำให้เค้ามีทัศนคติแบบนั้นไปเรยเรยไม่คิดอารัยมากแค่ให้เค้ารู้ว่า ไม่มีคัยสมบูรณ์แบบไปสะหมดหรอก จากนั้น เค้าก็เริ่มมองเห็นความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้นและก็ทำตัวดีไม่ดูถูกคนอื่นและลดอีโก้ของตัวเค้าอีกด้วย เป็นต้นมา......ตอนนั้นรู้สึกว่าเราคุยกันได้คุยกันรู้เรื่องค่ะ ไม่ต่างจากคนรุ่นเดียวกันเรย เอาจริงๆเราก็เด็กมากๆๆสำหรับเค้า แต่เราเองก็มีความเป็นผู้ใหญ่สูงค่ะเรยคุยกันได้เรื่อยๆ
คุยๆกันได้ไม่นานปรับทัศคติแร้วตรงกัน  แต่เราก็แอบมาคิดว่าเราไม่เหมาะสมกับเค้าจริงๆให้เค้าไปเจอคนที่ดีๆกว่าเราจะดีกว่า  เราคิดว่า อย่างเค้าคงหาไม่ยากนัก  เรานั้นไม่มีอะไรจะไปคู่ควรเค้าได้เรย แถมชีวิตความเป็นอยู่ สังคมของเรามันต่างกันสิ้นเชิง เค้าอาจจะไม่มีเวลาให้เรา เพราะต้องอ่านหนังสือ แถมสิ่งอื่นๆๆๆอีกหลายๆอย่างเราเรยเคยลองห่างกันกับพี่หมอไปช่วงนึง ตอนแรกๆที่คุยๆกัน แล้วเราก็ปฏิเสธคำขอเป็นแฟนกับพี่หมอไป    แต่ใจจริงเราดีใจมาก เพราะเราก็ชอบเค้าเหมือนกัน แต่เรากลัวที่จะคบเค้าด้วยองค์ประกอบหลายๆอย่าง
ตอนนั้นหลังจากเราปฏิเสธ..เค้าก็ไม่ติดต่อเรากลับมาเรยตั้งแต่เราห่างกับเค้าไป ....เพราะตัวเราเองคิดว่า ตัดใจสะเถอะเรามันต่างกันเกินไป  รีบปลีกตัวออกมาเพราะถ้าเราคบต่อไปสังคมของเค้าคงไม่เหมาะกับเด็กอย่างเรา ตอนนั้นเองพี่หมอก็คิดจะตัดใจจากเราเหมือนกัน  เพราะพี่หมอไม่เข้าใจว่าทำไมถึงกล้าปฏิเสธความรักเค้า ทั้งๆที่เค้าออกจะสมบูรณ์เรียกอย่าง เฟอร์เฟ็ค  หลังจากนั้นที่เราห่างกับเค้า เห็นเค้าไปติดต่อกลับมาเราก้อเข้าใจว่า เค้าเองคงแค่เล่นๆกับเด็กอย่างเราแระ หรือไม่ก็มีคนอื่นไปแล้ว เราก็จะได้ตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆและก็ใช้ชีวิตตามภาษาวัยรุ่นคนนึงที่แสนจะว่าวุ่นวุ่นวายกับชีวิตที่เพิ่งเข้ามหาลัย
ตั้งแต่วันนั้นเราก็คถ.พี่หมอมากๆ  ได้แต่นั่งคิด นั่งเสียดายเค้า อีกใจนึงมันคิดว่าได้แค่ฝันก็พอแร้ว สุดท้ายเราก็วนกลับมาหากันอีกครั้ง  เราก็กลับมาคุยกันอีก เราก็เรยคิดว่าคราวนี้เราคงปฏิเสธใจตัวเองไม่ได้เรยจริงๆเรยเป็นงัยเป็นกัน

แต่พอได้คบได้กันจริงๆเปิดใจสุดๆ เค้าเป็นคนน่ารักมากค่ะ อยู่ด้วยแร้วอบอุ่น มีอะไรก็มานั่งสอนนั่งว่าเราเค้าเป็นทั้งแฟน พ่อ เพื่อน พี่ชาย ในคนเดียวกัน นานวันเข้านานวันเข้า ค่อยเป็นห่วงโทรตามเวลาไปไหนไหนมาไหน ไม่สบายก็มาดูแลแทคแคร์อย่างดี เราเรยรู้สึเหมือนกับตัวเองเป็น นางซินเดอเร่ล่า เรยย555 ก็ยิ่งรู้สึกดีๆต่อกัน ......จากที่เป็นแค่ความรู้สึกชอบ ก็กลายเป็นรักเค้ามากสะแร้วค่ะ
ถึงเค้าจะยุ่งแค่ไหนไปอยู่เวร อ่านหนังสือ หรือทำอะไรๆเค้าก็จะติดต่อเราทุกวันโทรคุยกันทุกคืนอย่างน้อยก็ชม.นึง หรือไม่เราก็แชทไลน์แชทเฟสกันตลอดๆไม่ว่าจะเป็นตอนตื่นนอน พักเที่ยง แม้แต่ก่อนนอนบอกฝันดี จุ๊บบๆกันตลอด ถ้าวันไหนเค้ายุ่งๆจริงๆก็แค่5นาที เค้าก็จะโทรมาให้ได้   ทุกอาทิตย์พี่หมอจะมารับเราไปอยู่ด้วยกันที่หอพี่หมอทุกอาทิตย์ ตามภาษาแฟนแต่เราไปนอนกับเค้าเราก็ไม่เคยทำอะไรๆๆ 18+กันเรยนะค่ะ แค่นอนกอดกันเฉยๆ มีบ้างอารัยบ้างกุ๊กกิ๊กๆ.....พอช่วงสอบเราก็มานอนหอเค้าอ่านหนังสือด้วยกัน  เค้าหลับเราก็ปลุกเค้าอ่านหนังสือ ช่วยๆกันเรียน  เรามีจะกิจกรรรมทำด้วยกัน เช่น  ไปออกกำลังกายตอนเย็น ไปทานข้าว กินโน่นนี้ด้วยกัน มีความสุขค่ะ ต่างจากที่เรากลัวไปตอนแรกๆสะอีก มีเรื่องอารัยไม่เข้าใจกันเราก็เคลียและผ่านปัญหาไปได้ตลอดๆ รวมๆดีทุกอย่างเรยค่ะ ยิ่งสนิทยิ่งผูกพันขึ้นเรื่อยๆ เราเริ่มโอเคร่มากขึ้นกับกับการมีแฟนเป็น นศพ. คนนี้

....ความต่างกันค่ะ มันยังทำให้เรารู้สึกกลัวอยู่ดี T-T
คือ เค้าเริ่มจริงจังกับเรามากขึ้นเพราะเราเป็นเเฟนคนเเรกของเค้าในอายุ 25ปีของเค้า บ้างทีเราก็เริ่มทำตัวลำบากนิดหน่อยเพราะต้องปปรับตัวให้เข้ากับเค้าในบ้างเรื่อง......  อีกอย่างนึงพ่อแม่เค้าก็ไม่ไม่ค่อยโอเคร่กับเด็กอย่างเราที่ลูกชายเค้ามาคบกับเราอีกด้วยยย  
ปีนี้แฟนเราขึ้นปี 6 เราแอบกลุ้ม เค้าก็ยุ่งมากขึ้น ส่วนเราก็เรียนปี 2 จะไปกันรอดดดมั้ยนะ   -*-


**********************************************************************************
เอาใจช่วยด้วยนะค่ะทุกคน แค่มาระบายให้ฟังนะค่ะ ส่วนเรื่องราวชีวิตคู่เราจะเป็นยังงัยจะมาเขียนในกระทู้อีกนะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ