เรื่องมันยาวนะคะ ใครว่างๆช่วยหน่อยยน้า 55555
เราขึ้นม.4 เข้ารร.ใหม่ ขึ้นบีทีเอสมารร.ทุกวัน พอถึงสถานีที่รร.อยู่ก็ลงมา แล้วก็ชอบเข้า 7 [เซเว่นน] ไปหาอะไรลงท้องตอนเช้า วันแรกๆก็เข้าไปปกติ ไม่มีอะไร แต่พอวัดถัดมา ก็เจอผช.คนนึงหน้าตาดี ขาว ไม่สูงมาาก จมูกโด่งๆ ก็แบบน่ารักดีแต่ก็ไม่ได้อะไร พอวันต่อไปก็เจออีก แล้วก็เจออีก แล้วก็เจออีก คือพูดได้ว่าเกือบทุกวันเลย แล้วจะต้องมีสบตาเกือบทุกวัน 55555 ประมาณ 1วิก็พอใจ แล้วมีเช้าวันนึง เข้าไป มีเพื่อนเรายืนอยู่ใน 7 แล้วคนนั้นก็ยืนอยู่ใกล้ๆเพื่อนเราพอดี เราก็เลยแบบแกล้งไปคุยกับเพื่อน เพื่อนก็บอกว่ามารอเพื่อนอีกคน ระหว่างที่เราคุย เรารู้สึกได้ว่าแบบเขามองเราอยู่อะ พอคุยเสร็จเราก็มองหน้าพี่เขา เขาก็มองเรา เราก็เดินไปซื้อของต่อ หลังจากนั้น ก็เจอทุกวัน
พอมาวันนึงตอนเช้าไม่เจอ แต่พอขากลับดันเจอที่บีทีเอส เราก็เดินขึ้นบันไดไป มองขึ้นไปข้างบนก็มีผช.อยู่กลุ่มนึง เขาก็มองลงมาแต่ก็ไม่ได้คิดไร เราก็ไม่กล้ามองกลับ พอถึงข้างบนก็ยืนคุยๆกับเพื่อน แอบมองไปทางกลุ่มนั้น ปรากฎว่ามีพี่คนที่เจอใน 7 อยู่ก็แบบ เห้ยย เจออีกแล้วหรอวะ บีทีเอสที่รออยู่มันมีไป 2 ทาง พอสนามกีฬามาปรากฏว่าไปคันเดียวกัน ก็แบบมีสบตาบ้าง ไปลงสยาม แล้วก็ไปต่อแบริ่งเหมือนกัน พอถึงทองหล่อพี่เขาก็ลง แล้วเหลือเพื่อนพี่เขาคนนึง ปรากฏว่าลงสถานีเดียวกับเรา แล้วพอตอนลงบันได เราอยู่ข้างหลังเขา เขาก็แบบเหมือนจะหันมามองบ่อยมาก เราก็เล่าให้เพื่อนฟัง แล้วปกติชอบแอบถ่ายคน 55555 อยากเม้าไรก็ถ่ายรูปมาหมด ได้ทุกอย่างที่ต้องการ พอลงไปมี 2ทางออก ออกคนละทาง เราเลยแอบถ่ายที่เขาเดินไป ไกลอยู่พอสมควร พอกลับมาดูรูป ขยาย ปรากฏว่าเห้ยย เขาหันมามอง แบบ งงๆแต่เพื่อนเขาเราเฉยๆ แต่เรารู้สึกแบบชอบคนใน 7 อะ มันเจอกันบ่อยกว่าปกติ ทีนี้พอตอนเช้าถึงทองหล่อเราก็มองเลยแบบจะขึ้นมามั้ยไรงี้ 5555 เพราะมันมีโอกาสน้อยมาก บีทีเอสก็มีรอบถี่มาก รถก็ยาวโอกาสเข้าประตูเดียวกันน้อย แต่พอถึงเราก็มองไปทางประตูขวาไม่มีวี่แวว ก็เลยแบบเออชั่งมันเถอะ พอมองไปประตูซ้ายย พระเจ้า !! คนนั้นเดินเข้ามา อึ้งมากกกก ก็แบบยืนๆไปจนถึงสยามต้องไปเปลี่ยนสาย ตอนจะออกเราออกประตูขวา เขาออกประตูซ้าย แล้วเราก็ต้องเดินลงไปทางซ้าย แต่พี่เขากลับเดินมาทางขวา เดินสวนกันมองหน้า 1 วิแล้วเดินผ่านไป ก็งงเอ้ะทำไมไม่ลงทางนี้ แต่พอถึงที่ต้องต่อไปบางหว้า ก็ไม่มีวี่แววของเขา พอถึงสถานีที่เราลงก็ต้องไปรอเพื่อนตรงทางออกระหว่างรอก็ยืนทำไรไปเรื่อยเปื่อย สักพักเริ่มมีคนลงมาหันไป ปรากฏว่าเจอพี่คนนั้นลงมากับเพื่อนน สงสัยคงไปรับเพื่อนมาแน่ๆ พอเดินออกมาก็แบบทั้งเขาทั้งเพื่อนมองหน้าเรา เราก็ไม่กล้ามองกลับนาน แล้วเขาก็เดินลงไป เราก็ต้องยืนรอเพื่อนต่อ พอเพื่อนมาก็ไป 7 กันแต่ไม่เจอแล้วเพราะเพื่อมาสาย 5555 ไม่เป็นไร หลังจากนั้นวันต่อไปเป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ ไม่เจอเขาเลยทั้งเช้าทั้งเย็น รู้สึกแบบอยากเจอหน้าอยากสบตา เราว่าเราเริ่มชอบเขา แต่เขาคืออะไรอะ มันเจอกันบ่อยมากๆ แล้วทุกครั้งที่เจอต้องมีการสบตา
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ
บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต บริหารเสน่ห์ แอบชอบ หรืออะไร
เราขึ้นม.4 เข้ารร.ใหม่ ขึ้นบีทีเอสมารร.ทุกวัน พอถึงสถานีที่รร.อยู่ก็ลงมา แล้วก็ชอบเข้า 7 [เซเว่นน] ไปหาอะไรลงท้องตอนเช้า วันแรกๆก็เข้าไปปกติ ไม่มีอะไร แต่พอวัดถัดมา ก็เจอผช.คนนึงหน้าตาดี ขาว ไม่สูงมาาก จมูกโด่งๆ ก็แบบน่ารักดีแต่ก็ไม่ได้อะไร พอวันต่อไปก็เจออีก แล้วก็เจออีก แล้วก็เจออีก คือพูดได้ว่าเกือบทุกวันเลย แล้วจะต้องมีสบตาเกือบทุกวัน 55555 ประมาณ 1วิก็พอใจ แล้วมีเช้าวันนึง เข้าไป มีเพื่อนเรายืนอยู่ใน 7 แล้วคนนั้นก็ยืนอยู่ใกล้ๆเพื่อนเราพอดี เราก็เลยแบบแกล้งไปคุยกับเพื่อน เพื่อนก็บอกว่ามารอเพื่อนอีกคน ระหว่างที่เราคุย เรารู้สึกได้ว่าแบบเขามองเราอยู่อะ พอคุยเสร็จเราก็มองหน้าพี่เขา เขาก็มองเรา เราก็เดินไปซื้อของต่อ หลังจากนั้น ก็เจอทุกวัน
พอมาวันนึงตอนเช้าไม่เจอ แต่พอขากลับดันเจอที่บีทีเอส เราก็เดินขึ้นบันไดไป มองขึ้นไปข้างบนก็มีผช.อยู่กลุ่มนึง เขาก็มองลงมาแต่ก็ไม่ได้คิดไร เราก็ไม่กล้ามองกลับ พอถึงข้างบนก็ยืนคุยๆกับเพื่อน แอบมองไปทางกลุ่มนั้น ปรากฎว่ามีพี่คนที่เจอใน 7 อยู่ก็แบบ เห้ยย เจออีกแล้วหรอวะ บีทีเอสที่รออยู่มันมีไป 2 ทาง พอสนามกีฬามาปรากฏว่าไปคันเดียวกัน ก็แบบมีสบตาบ้าง ไปลงสยาม แล้วก็ไปต่อแบริ่งเหมือนกัน พอถึงทองหล่อพี่เขาก็ลง แล้วเหลือเพื่อนพี่เขาคนนึง ปรากฏว่าลงสถานีเดียวกับเรา แล้วพอตอนลงบันได เราอยู่ข้างหลังเขา เขาก็แบบเหมือนจะหันมามองบ่อยมาก เราก็เล่าให้เพื่อนฟัง แล้วปกติชอบแอบถ่ายคน 55555 อยากเม้าไรก็ถ่ายรูปมาหมด ได้ทุกอย่างที่ต้องการ พอลงไปมี 2ทางออก ออกคนละทาง เราเลยแอบถ่ายที่เขาเดินไป ไกลอยู่พอสมควร พอกลับมาดูรูป ขยาย ปรากฏว่าเห้ยย เขาหันมามอง แบบ งงๆแต่เพื่อนเขาเราเฉยๆ แต่เรารู้สึกแบบชอบคนใน 7 อะ มันเจอกันบ่อยกว่าปกติ ทีนี้พอตอนเช้าถึงทองหล่อเราก็มองเลยแบบจะขึ้นมามั้ยไรงี้ 5555 เพราะมันมีโอกาสน้อยมาก บีทีเอสก็มีรอบถี่มาก รถก็ยาวโอกาสเข้าประตูเดียวกันน้อย แต่พอถึงเราก็มองไปทางประตูขวาไม่มีวี่แวว ก็เลยแบบเออชั่งมันเถอะ พอมองไปประตูซ้ายย พระเจ้า !! คนนั้นเดินเข้ามา อึ้งมากกกก ก็แบบยืนๆไปจนถึงสยามต้องไปเปลี่ยนสาย ตอนจะออกเราออกประตูขวา เขาออกประตูซ้าย แล้วเราก็ต้องเดินลงไปทางซ้าย แต่พี่เขากลับเดินมาทางขวา เดินสวนกันมองหน้า 1 วิแล้วเดินผ่านไป ก็งงเอ้ะทำไมไม่ลงทางนี้ แต่พอถึงที่ต้องต่อไปบางหว้า ก็ไม่มีวี่แววของเขา พอถึงสถานีที่เราลงก็ต้องไปรอเพื่อนตรงทางออกระหว่างรอก็ยืนทำไรไปเรื่อยเปื่อย สักพักเริ่มมีคนลงมาหันไป ปรากฏว่าเจอพี่คนนั้นลงมากับเพื่อนน สงสัยคงไปรับเพื่อนมาแน่ๆ พอเดินออกมาก็แบบทั้งเขาทั้งเพื่อนมองหน้าเรา เราก็ไม่กล้ามองกลับนาน แล้วเขาก็เดินลงไป เราก็ต้องยืนรอเพื่อนต่อ พอเพื่อนมาก็ไป 7 กันแต่ไม่เจอแล้วเพราะเพื่อมาสาย 5555 ไม่เป็นไร หลังจากนั้นวันต่อไปเป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ ไม่เจอเขาเลยทั้งเช้าทั้งเย็น รู้สึกแบบอยากเจอหน้าอยากสบตา เราว่าเราเริ่มชอบเขา แต่เขาคืออะไรอะ มันเจอกันบ่อยมากๆ แล้วทุกครั้งที่เจอต้องมีการสบตา
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ