เรื่องมันมีอยู่ว่า เจ้าของกระทู้แชร์กระทู้ "ห้องข้างๆ สุนัขส่งเสียงรบกวน แต่มาขอความเห็นใจจากผม"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ http://ppantip.com/topic/33488018
และใส่ข้อความประมาณว่า "จขกท นอกจากเดือดร้อนเพราะเขาแล้ว ยังต้องเห็นใจเขาด้วย 555"
ก็มีเพื่อนเข้ามาอ่านและแสดงความเห็นกันขำๆ และสงสารเจ้าของกระทู้ดังกล่าวที่ต้องลำบาก ขอข้ามไปนะคะ
หลังจากนั้นไม่นาน มีมนุษย์ A (ซึ่งมิได้เป็นเพื่อนกัน ไม่ได้มีแม้แต่เพื่อนร่วมกัน เข้ามาแสดงความคิดเห็นเชิงตำหนิ)
ประมาณว่า "ต้องมีจิตสำนึกนะค่ะ เรื่องแบบนี้ ถ้าน้องหมาคุณไปอึหน้าบ้านคนอื่น คุณจะไปโทษว่าบ้านเขามาอยู่ตรงนั้นเองไม่ได้
คุณต้องมีความรับผิดชอบต่อสังคม ฯลฯ ดิฉันงงจริง ๆ สังคมสมัยนี้อยู่ยากจริง ๆ " (ความเห็นนี้ถูกลบไปแล้ว)
หลังจากนั้นก็มีมนุษย์ B เข้ามา "ช่วยกรุณา อธิบายให่ ละเอียดด้วยนะครับ ว่า หอที่ว่านั้น มีการอนุญาติให้นำสัตว์เลี้ยงเข้าหรือ ป่าว"
ซึ่งเราก็ไม่รู้ข้อเท็จจริง ทำไมต้องให้เราอธิบาย . . . คือเราก็ไม่ใช่คนตั้งกระทู้ไง . . . ไม่ใช่เจ้าของหมาไง . . .
แต่ถ้าจับใจความกระทู้ได้ก็จะรู้ว่าห้องอื่น ๆ ก็มีน้องหมา นั่นน่าจะหมายถึงอนุญาตให้เลี้ยงได้
เราเลย "ไม่รู้จักการแชร์กระทู้พันทิปหรอคะ นี่แชร์มาให้เพื่อนอ่านค่ะ ไม่ได้เป็นเจ้าของเรื่อง
ไม่ได้รู้ทุกอย่าง แล้วก็ไม่ได้มีหน้าที่รับคำด่าแทนเจ้าของหมาด้วย จะทำอะไรตั้งสติหน่อยค่ะ
ช่วยใช้โซเชี่ยลแบบมีสติ และใช้ทักษะกระบวนการคิดในการพิจารณาข้อมูลด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ"
และ "แล้วภาษาไทย คำว่า "นะค่ะ" ไม่มีนะคะ มีแต่คำว่า "นะคะ" ค่ะ"
และ "คำว่าอนุญาต ภาษาไทย ไม่มีสระอินะคะ"
และ "ไม่รู้หรอกนะคะว่ามาจากไหนกัน เพื่อนก็ไม่ได้เป็น เพื่อนร่วมกันก็ไม่มี จะโชว์ทั้งทีก็ให้ดีดีค่ะ ไม่ใช่มาโชว์ความไม่มีสติ"
หลังจากนั้น มนุษย์ A ก็ทำการลบ Comment เงียบๆ แล้ว กลับไปที่หน้า Facebook ของตัวเอง
พร้อมข้อความที่ว่า "อาการเบื่อนี่มาเลย........เห้อ."
เราจึงไปเยี่ยมเขาบ้าง
ME : "คุณ ... ถ้าเลือกที่จะลบคอมเมนต์ทิ้ง เปลี่ยนเป็นขอโทษดีไหมคะ ดิฉันก็งงเหมือนกันสังคมสมัยนี้อยู่ยาก
อย่างที่คุณบอกจริงๆค่ะ เสนอหน้ามาด่าๆๆๆ เขา แล้วพอโดนแหกหน้าก็ลบคอมเม้นต์หนี ไม่ขอโทษซักคำ"
A : "พี่แสดงความคิดเห็นในส่วนกว้าง ไม่ได้ด่าน้อง. เอหรือน้องเป็นเจ้าของหมาค่ะถึงเดือดร้อนไร้เหตุผลแบบนี้
แล้วถ้าคิดว่าน้องโพสแล้วคนอื่นแสดงความคิดเห็นน้องไม่ได้ ก็อย่าโพสดิค่ะ ดิฉันลบโพสออก. ก็ดีละ.
เพราะคุนำม่ต้องดารให้โพสต่อ. ก็ลบไงค่ะ. คุนจะเอาแะำรอีกละค่ะ. แหมๆๆ ยังจะตามมาส่วนตัวแบบนี้อีกหรือ.
คือถามจิง. น้องต้องการไรค่ะ.ถ้าคำขอโทษ. คงไม่ละค่ะ. พี่แค่โพสต่อข้อความปกติ
เดือนร้อนเพราะคุนคือเจ้าของหมาเหรอค่ะ. ก็อย่าโพสดิค่ะ. คุนน้อง."
ME : "ถ้าคิดว่าพี่โพสแล้วคนอื่นแสดงความคิดเห็นพี่ไม่ได้ ก็อย่าโพสสิคะ ตั้งสติก่อนโซเชี่ยลด้วยนะคะ"
A : "พี่ว่าพี่ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไรกะน้องนะค่ะ. แล้วการที่ลบโพสพี่ก็ก็ว่าดีกว่ามาละลานคนอื่นนะค่ะน้อง."
A : "น้องค่ะ. เป็นอะไรมากหรือป่าวค่ะ. ถึงได้มาหาเรื่องพี่นะค่ะ. อยากทำไรทำเถอะค่ะ."
ME : "การที่คุณเข้าไป Comment บน Facebook ของคนอื่น นั่นถือว่าเป็นการไม่ได้เข้าไปยุ่งหรอคะ
หรือว่าถ้าลบทิ้งแล้วก็ถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอคะ การที่มีคนมา Comment บน Facebook พี่
ถือเป็นการระรานงั้นหรอคะ งั้นการที่พี่ทำอย่างเดียวกัน นั่นคือไม่ได้ระราน นั่นคือคนละอย่าง ?
เป็นศูนย์กลางจักรวาลหรอคะ พี่เป็นอะไรมากไหมคะ ถึงได้ไปยุ่งวุ่นวายบน Facebook ของคนอื่นก่อน
ทั้งที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เพื่อนร่วมกันก็ไมมีซักคน มันยังไงคะ"
A : "น้องพี่รำคาญ. ไม่ได้ต้องการทะเลาะด้วย."
ME : "น้องก็รำคาญค่ะ พวกที่มายุ่งวุ่นวายบน Facebook ของคนอื่นก่อน ทั้งที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
เพื่อนร่วมกันก็ไมมีซักคน แถมยังตรรกะป่วยว่าถ้าคนอื่นทำคือระราน ถ้าตัวเองทำคือดีงาม"
*** เราไม่ได้บอกว่าการที่เราไปวอร์หน้าเฟสเขาเป็นสิ่งที่ดีนะ 55555555+ แต่ใครทำไม่ดีกับเราก่อน เราก็ไม่ดีตอบ
แต่แบบว่า การที่เราจะว่าคนอื่น เรื่องที่เราไปว่าเขาอย่างน้อยมันต้องไม่เข้าตัวปะคะ
1. พูดเรื่องการรับผิดชอบต่อสังคม รับผิดชอบต่อการกระทำ . . . . แต่ตัวเองลบ Comment หนี
พอไปถามว่าเปลี่ยนเป็นขอโทษดีกว่าลบไหม กลับกลายเป็นว่าแถว่าแสดงความคิดเห็นในวงกว้าง
ทั้ง ๆ ที่ข้อความมันชัดเจนขนาดนั้น คนอื่นมาเห็นก็ส่งข้อความมาถามว่าเขาเป็นอะไรมาด่าเราทำไม กระทู้เราตั้งหรอ . . .
2. พูดเรื่องว่าเราตามเขามาในที่ส่วนตัว ต้องการอะไร . . . . เดี๋ยวนะ ๆ ใครมาด่าเราใน Facebook เราก่อน
แล้วเราก็แค่ไปถามว่า เปลี่ยนลบหนีเป็นขอโทษดีกว่าไหมคะ . . .
//จริง ๆ ถ้าบอกว่าเข้าใจผิด ว่าเจ้าของหมานะ เราก็ไม่ติดอะไร แต่บอกว่าเราเดือดร้อนไร้เหตุผล . .
มันไม่ไร้เหตุผลนะคะบางที เราแจ้งว่าเราไม่ใช่เจ้าของกระทู้นะ ไม่ใช่เจ้าของหมานะ ถามเราด่าเราทำไม
ลบหนี ไร้การรับผิดชอบใดๆ แถมยังขึ้นข้อความเปรียบเสมือนว่าตัวเองเป็นผู้เคราะห์ร้าย
3. บอกว่า ถ้าคิดว่าน้องโพสแล้วคนอื่นแสดงความคิดเห็นน้องไม่ได้ ก็อย่าโพสดิค่ะ . . .
เช่นกันค่ะ ถ้าคิดว่าพี่โพสแล้วคนอื่นมาแสดงความคิดเห็นพี่ไม่ได้ ก็อย่าโพสสิคะ . . .
4. น้องค่ะ. เป็นอะไรมากหรือป่าวค่ะ. ถึงได้มาหาเรื่องพี่นะค่ะ. อยากทำไรทำเถอะค่ะ. . .
เช่นกันค่ะ เช่นกันกับที่มีคนมาด่าดิฉันใน Facebook ดิฉันค่ะ
5. พี่ว่าพี่ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไรกะน้องนะค่ะ. แล้วการที่ลบโพสพี่ก็ก็ว่าดีกว่ามาละลานคนอื่นนะค่ะน้อง.
ขอโทษนะคะ ขอโทษตัวโต ๆ คุณบอกว่าการที่เรามาถามหาคำขอโทษ
และแย้งตรรกะป่วยต่าง ๆ ของคุณอย่างมีสติและเหตุผล นั่นถือเป็น . . . การระราน (ระรานที่จะใช้น่าจะเป็นอันนี้นะคะ ไม่ใช่ละลาน)
แต่การที่คุณไปด่าชาวบ้านหน้า Facebook แล้วพอท่าไม่ดีก็ลบ และหนีหายไปอย่างไร้ความรับผิดชอบต่อสิ่งที่พิมไป . . . คือดีงาม . . .
เราเพลียยยยยยยยยยยยยยย คืออะไรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
//ขออภัยหากแท็กห้องผิดเจ้าค่ะ >w<
ตรรกะใหม่ล่าสุด : คนอื่นทำคือระราน ตัวเองทำคือดีงาม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และใส่ข้อความประมาณว่า "จขกท นอกจากเดือดร้อนเพราะเขาแล้ว ยังต้องเห็นใจเขาด้วย 555"
ก็มีเพื่อนเข้ามาอ่านและแสดงความเห็นกันขำๆ และสงสารเจ้าของกระทู้ดังกล่าวที่ต้องลำบาก ขอข้ามไปนะคะ
หลังจากนั้นไม่นาน มีมนุษย์ A (ซึ่งมิได้เป็นเพื่อนกัน ไม่ได้มีแม้แต่เพื่อนร่วมกัน เข้ามาแสดงความคิดเห็นเชิงตำหนิ)
ประมาณว่า "ต้องมีจิตสำนึกนะค่ะ เรื่องแบบนี้ ถ้าน้องหมาคุณไปอึหน้าบ้านคนอื่น คุณจะไปโทษว่าบ้านเขามาอยู่ตรงนั้นเองไม่ได้
คุณต้องมีความรับผิดชอบต่อสังคม ฯลฯ ดิฉันงงจริง ๆ สังคมสมัยนี้อยู่ยากจริง ๆ " (ความเห็นนี้ถูกลบไปแล้ว)
หลังจากนั้นก็มีมนุษย์ B เข้ามา "ช่วยกรุณา อธิบายให่ ละเอียดด้วยนะครับ ว่า หอที่ว่านั้น มีการอนุญาติให้นำสัตว์เลี้ยงเข้าหรือ ป่าว"
ซึ่งเราก็ไม่รู้ข้อเท็จจริง ทำไมต้องให้เราอธิบาย . . . คือเราก็ไม่ใช่คนตั้งกระทู้ไง . . . ไม่ใช่เจ้าของหมาไง . . .
แต่ถ้าจับใจความกระทู้ได้ก็จะรู้ว่าห้องอื่น ๆ ก็มีน้องหมา นั่นน่าจะหมายถึงอนุญาตให้เลี้ยงได้
เราเลย "ไม่รู้จักการแชร์กระทู้พันทิปหรอคะ นี่แชร์มาให้เพื่อนอ่านค่ะ ไม่ได้เป็นเจ้าของเรื่อง
ไม่ได้รู้ทุกอย่าง แล้วก็ไม่ได้มีหน้าที่รับคำด่าแทนเจ้าของหมาด้วย จะทำอะไรตั้งสติหน่อยค่ะ
ช่วยใช้โซเชี่ยลแบบมีสติ และใช้ทักษะกระบวนการคิดในการพิจารณาข้อมูลด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ"
และ "แล้วภาษาไทย คำว่า "นะค่ะ" ไม่มีนะคะ มีแต่คำว่า "นะคะ" ค่ะ"
และ "คำว่าอนุญาต ภาษาไทย ไม่มีสระอินะคะ"
และ "ไม่รู้หรอกนะคะว่ามาจากไหนกัน เพื่อนก็ไม่ได้เป็น เพื่อนร่วมกันก็ไม่มี จะโชว์ทั้งทีก็ให้ดีดีค่ะ ไม่ใช่มาโชว์ความไม่มีสติ"
หลังจากนั้น มนุษย์ A ก็ทำการลบ Comment เงียบๆ แล้ว กลับไปที่หน้า Facebook ของตัวเอง
พร้อมข้อความที่ว่า "อาการเบื่อนี่มาเลย........เห้อ."
เราจึงไปเยี่ยมเขาบ้าง
ME : "คุณ ... ถ้าเลือกที่จะลบคอมเมนต์ทิ้ง เปลี่ยนเป็นขอโทษดีไหมคะ ดิฉันก็งงเหมือนกันสังคมสมัยนี้อยู่ยาก
อย่างที่คุณบอกจริงๆค่ะ เสนอหน้ามาด่าๆๆๆ เขา แล้วพอโดนแหกหน้าก็ลบคอมเม้นต์หนี ไม่ขอโทษซักคำ"
A : "พี่แสดงความคิดเห็นในส่วนกว้าง ไม่ได้ด่าน้อง. เอหรือน้องเป็นเจ้าของหมาค่ะถึงเดือดร้อนไร้เหตุผลแบบนี้
แล้วถ้าคิดว่าน้องโพสแล้วคนอื่นแสดงความคิดเห็นน้องไม่ได้ ก็อย่าโพสดิค่ะ ดิฉันลบโพสออก. ก็ดีละ.
เพราะคุนำม่ต้องดารให้โพสต่อ. ก็ลบไงค่ะ. คุนจะเอาแะำรอีกละค่ะ. แหมๆๆ ยังจะตามมาส่วนตัวแบบนี้อีกหรือ.
คือถามจิง. น้องต้องการไรค่ะ.ถ้าคำขอโทษ. คงไม่ละค่ะ. พี่แค่โพสต่อข้อความปกติ
เดือนร้อนเพราะคุนคือเจ้าของหมาเหรอค่ะ. ก็อย่าโพสดิค่ะ. คุนน้อง."
ME : "ถ้าคิดว่าพี่โพสแล้วคนอื่นแสดงความคิดเห็นพี่ไม่ได้ ก็อย่าโพสสิคะ ตั้งสติก่อนโซเชี่ยลด้วยนะคะ"
A : "พี่ว่าพี่ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไรกะน้องนะค่ะ. แล้วการที่ลบโพสพี่ก็ก็ว่าดีกว่ามาละลานคนอื่นนะค่ะน้อง."
A : "น้องค่ะ. เป็นอะไรมากหรือป่าวค่ะ. ถึงได้มาหาเรื่องพี่นะค่ะ. อยากทำไรทำเถอะค่ะ."
ME : "การที่คุณเข้าไป Comment บน Facebook ของคนอื่น นั่นถือว่าเป็นการไม่ได้เข้าไปยุ่งหรอคะ
หรือว่าถ้าลบทิ้งแล้วก็ถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอคะ การที่มีคนมา Comment บน Facebook พี่
ถือเป็นการระรานงั้นหรอคะ งั้นการที่พี่ทำอย่างเดียวกัน นั่นคือไม่ได้ระราน นั่นคือคนละอย่าง ?
เป็นศูนย์กลางจักรวาลหรอคะ พี่เป็นอะไรมากไหมคะ ถึงได้ไปยุ่งวุ่นวายบน Facebook ของคนอื่นก่อน
ทั้งที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เพื่อนร่วมกันก็ไมมีซักคน มันยังไงคะ"
A : "น้องพี่รำคาญ. ไม่ได้ต้องการทะเลาะด้วย."
ME : "น้องก็รำคาญค่ะ พวกที่มายุ่งวุ่นวายบน Facebook ของคนอื่นก่อน ทั้งที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน
เพื่อนร่วมกันก็ไมมีซักคน แถมยังตรรกะป่วยว่าถ้าคนอื่นทำคือระราน ถ้าตัวเองทำคือดีงาม"
*** เราไม่ได้บอกว่าการที่เราไปวอร์หน้าเฟสเขาเป็นสิ่งที่ดีนะ 55555555+ แต่ใครทำไม่ดีกับเราก่อน เราก็ไม่ดีตอบ
แต่แบบว่า การที่เราจะว่าคนอื่น เรื่องที่เราไปว่าเขาอย่างน้อยมันต้องไม่เข้าตัวปะคะ
1. พูดเรื่องการรับผิดชอบต่อสังคม รับผิดชอบต่อการกระทำ . . . . แต่ตัวเองลบ Comment หนี
พอไปถามว่าเปลี่ยนเป็นขอโทษดีกว่าลบไหม กลับกลายเป็นว่าแถว่าแสดงความคิดเห็นในวงกว้าง
ทั้ง ๆ ที่ข้อความมันชัดเจนขนาดนั้น คนอื่นมาเห็นก็ส่งข้อความมาถามว่าเขาเป็นอะไรมาด่าเราทำไม กระทู้เราตั้งหรอ . . .
2. พูดเรื่องว่าเราตามเขามาในที่ส่วนตัว ต้องการอะไร . . . . เดี๋ยวนะ ๆ ใครมาด่าเราใน Facebook เราก่อน
แล้วเราก็แค่ไปถามว่า เปลี่ยนลบหนีเป็นขอโทษดีกว่าไหมคะ . . .
//จริง ๆ ถ้าบอกว่าเข้าใจผิด ว่าเจ้าของหมานะ เราก็ไม่ติดอะไร แต่บอกว่าเราเดือดร้อนไร้เหตุผล . .
มันไม่ไร้เหตุผลนะคะบางที เราแจ้งว่าเราไม่ใช่เจ้าของกระทู้นะ ไม่ใช่เจ้าของหมานะ ถามเราด่าเราทำไม
ลบหนี ไร้การรับผิดชอบใดๆ แถมยังขึ้นข้อความเปรียบเสมือนว่าตัวเองเป็นผู้เคราะห์ร้าย
3. บอกว่า ถ้าคิดว่าน้องโพสแล้วคนอื่นแสดงความคิดเห็นน้องไม่ได้ ก็อย่าโพสดิค่ะ . . .
เช่นกันค่ะ ถ้าคิดว่าพี่โพสแล้วคนอื่นมาแสดงความคิดเห็นพี่ไม่ได้ ก็อย่าโพสสิคะ . . .
4. น้องค่ะ. เป็นอะไรมากหรือป่าวค่ะ. ถึงได้มาหาเรื่องพี่นะค่ะ. อยากทำไรทำเถอะค่ะ. . .
เช่นกันค่ะ เช่นกันกับที่มีคนมาด่าดิฉันใน Facebook ดิฉันค่ะ
5. พี่ว่าพี่ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไรกะน้องนะค่ะ. แล้วการที่ลบโพสพี่ก็ก็ว่าดีกว่ามาละลานคนอื่นนะค่ะน้อง.
ขอโทษนะคะ ขอโทษตัวโต ๆ คุณบอกว่าการที่เรามาถามหาคำขอโทษ
และแย้งตรรกะป่วยต่าง ๆ ของคุณอย่างมีสติและเหตุผล นั่นถือเป็น . . . การระราน (ระรานที่จะใช้น่าจะเป็นอันนี้นะคะ ไม่ใช่ละลาน)
แต่การที่คุณไปด่าชาวบ้านหน้า Facebook แล้วพอท่าไม่ดีก็ลบ และหนีหายไปอย่างไร้ความรับผิดชอบต่อสิ่งที่พิมไป . . . คือดีงาม . . .
เราเพลียยยยยยยยยยยยยยย คืออะไรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
//ขออภัยหากแท็กห้องผิดเจ้าค่ะ >w<