คู่รักที่ไม่ใช่คู่เเท้ คงเปรียบเหมือน (ดอกไม้ กับ เจ้าของดอกไม้ ) ที่เจ้าของได้เอาดอกไม้ มาปลูกไว้ในกระถาง ได้รับการดูแลอย่างดี มีการรดน้ำ เอาใจใส่ดอกไม้อย่างดี  ไม่ให้เหี่ยวเฉา หรือขาดน้ำเลยสักวัน แต่พอนานๆไป การเห่อดอกไม้ซึ่งเป็นของใหม่ ก็หมดลง เริ่ม ไม่สนใจ ไม่รดน้ำบ่อยๆ แบบเช่นเคย จนในที่สุดเจ้าของก็มองข้ามการมีชีวิตของดอกไม้ แต่ดอกไม้ ซึ้งก็รักเจ้าของมันเหมือนกัน ถึงมันขาดน้ำ แต่มันก็ยังคงทนต่อสภาพต่างๆมากมาย เพื่อเพราะมันคิดว่าวันหนึ่ง เจ้าของของมันต้องกลับมา ดูแล รดน้ำเอาใจใส่เหมือนเดิม  แต่ทุกสิ่งมันย่อมมีการดำเนินชีวิตอย่างจำกัด (เหมือนคนเราที่มีความอดทนอย่างจำกัด เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง)  จนมันไม่สามารถรอคอยอะไร บางอย่างได้นาน สภาพตอนนี้มันก็เหี่ยวเฉา ดอกและใบของมันเริ่ม หล่นลงพื้น  บางครั้งมันก็คิดว่า มันจะทนรอคอยเจ้าของทำไม ในเมื่อเจ้าของทำกับมันเช่นนี้ ทำให้มันไม่เหลือสภาพความเป็นตัวเองเลย และก็ถึงเวลาเเล้วที่มันควรจะเลือก แต่ความจริงมันไม่มีทางเลือกด้วยซ้ำ เพราะสุดท้ายมันต้องยอม เเละ ต้องตายไป พร้อมกับความสงสัยที่ว่า เจ้าของที่หายไป ไม่สนใจดูเเลเหมือนเช่นเคยนั้น เขาได้หายไปเพราะอะไร หรือว่า หายไป เพราะมี ดอกไม้ที่สวยกว่า จึงมองข้ามดอกไม้อย่างเราไป  ###การรอคอยอย่างที่ไม่มีความหวังนี้เเหละ  เป็นเเรงผลักดัน ทำให้เราเลือกที่จะยอมและรับสภาพความจริงของเราที่เป็นอยู่  ไม่ว่าใครจะสนใจไม่สนใจเรา ขอแค่สิ่งนั้นไม่ทำลายสภาพความเป็นตัวเราก็พอ
@เราไม่เคยมองว่า ผู้หญิงหรือผู้ชาย เลว  แต่เราต้องมองดูเองมากกว่า ว่าดีพอหรือยัง ที่จะทวงสิทธิ์ที่จะได้โน้นนี้ จากคนอื่น

#คำเตือน เเต่ละคนคิดไม่เหมือนกันนะ เอาเป็นว่าถ้าขัดเเย้ง อย่าว่ากันนะ ^^
#ไม่ได้โลกสวย #เเค่อยากพูดเเบบเพ้อเจ้อ 5555 #ทำแบบนี้มีความสุขดี #ถ้าอ่านเเล้ว งง โทดด้วยนะ กระทู้เเรก ^^ # ขอบคุณค่ะ