สวัสดีครับ วันนี้ขอระบายความอัดอั้นตันใจหน่อยครับ จากมือกล้องสมัครเล่น

ส่วนตัวผมนั้นเพิ่งหัดฝึกถ่ายรูปครับ ได้ประมาณ6เดือนกว่าๆแล้ว เพราะมีความชอบส่วนตัว

เลยตั้งสินใจซื้อกล้องมาฝึกถ่ายอย่างจริงจัง ซึ้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากที่เรามีกล้อง

ก้อจะได้รับการขอร้องให้ถ่ายรูปให้ทั้งจากเพื่อนๆ พี่ๆ ทั้งจากที่ทำงานหรือส่วนตัว

ในตอนแรกก้อปฏิเสธไปพร้อมบอกเหตุผลว่าฝีมือยังไม่เก่งขนาดนั้น แต่ก้อโดนรบเร้าจนต้องไปถ่ายให้อยู่ดี

ในเมื่อเราตกปากรับแล้ว ก้อต้องทำให้เต็มที่ใช่ไหมล่ะครับ ถึงเราจะไม่ได้เก่งแต่เราก้อต้องพยายามอย่างเต็มที่

และแล้วความน้อยใจก้อเกิดขึ้นตอนสุดท้ายที่เราส่งรูปไปให้ เมื่อได้รับคำพูดหนึ่งมาหลังจากที่ดูรูปที่เราส่งไป

"ถ่ายออกมายังไงเนี้ย ไม่เห็นจะสวยเลย แล้วอย่างนี้จะอัพขึ้นเฟชฯยังไงล่ะทีนี้"

คือแบบว่าเราก้อบอกแล้วน่ะว่าไม่เก่ง ฝีมือยังไม่ถึง แล้วรูปที่เราทำให้ก้อพยายามเต็มที่สุดความสามารถแล้ว

แถมยังได้รับคำพูดแบบนี้กลับมาอีก มันแถบจะทำลายความตั้งใจและความชอบของเราที่มีต่อการถ่ายภาพไปเลย

จนมีความรู้สึกอยากจะขายอุปกรณ์ทั้งหมดทิ้งไปเลยบ้างครั้ง จนถึงตอนนี้กล้องผมมันโดนเก็บไว้ในกล่องกันชื้นมาหลายเดือนแล้วครับ

ที่ตั้งกระทู้นี้ไม่มีอะไรมากมายหรอกครับแค่อยากระบายความในใจจาดมือกล้องสมัครเล่นเท่านั้นครับ ขอบคุณครับที่เสียเวลาเข้ามาอ่าน