วันนี้อยากมาระบายความอั้ดอั้นตันใจ ที่เกิดขึ้นจากความเห็นแก่ตัวของเราเองค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า จขกท.เป็นผู้หญิงและมีแฟนเป็นผู้หญิง เมื่อ 5 เดือนก่อนหน้านี้เราได้ตกลงคบกับแฟนคนปัจจุบัน ตอนนั้นตอบได้เต็มปากเลยว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก และเธอก็ดีกับเราทุกอย่าง มอบความรักให้เราหมดหัวใจ ไม่นานเราเลยตกลงย้ายมาอยู่ด้วยกัน ทุกอย่างก็โอเคดีค่ะ เรามีความสุขมาก แต่มีอยู่วันหนึ่งแฟนเก่าเราติดต่อมาบอกว่าคิดถึง วันเกิดเราที่จะถึงนี้ ขอเจอเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม เรากลับตอบไปว่าตกลงค่ะด้วยเพราะอะไรไม่รู้ ไม่รู้เพราะยังรัก ยังผูกพันธ์ ยังคิดถึง เผื่อท้ายสุดแล้วจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชีวิตรักเราพัง

วันนั้นเมื่อถึงวันเกิด เราก็ไปดินเนอร์กับแฟนเหมือนคู่รักปกติ เรามีความสุขมากค่ะ แต่เราก็ยังทำเรื่องเลวๆลงไปเราโกหกเธอว่านัดเพื่อนไว้จะเลี้ยงวันเกิด เธอทำสีหน้าเศร้าเหมือนไม่อยากให้เราไปแต่ปากก็พูดว่าให้ไปค่ะ เรายอมรับว่าตัวเองเลวมากที่ทำกับเธอได้ เราแอบไปเจอแฟนเก่าไปทานอาหารด้วยกัน ตอนนั้นเรารู้สึกผิดมากแต่เราก็ยังทำ หยิบมือถือขึ้นมาดูแฟนเราก็ขึ้นสเตตัสเหมือนตัดพ้อน้อยใจเรา เราใจไม่ดีเลยค่ะ ตอนนั้นเราอยากกลับมากและรู้แล้วว่าเราทำผิด เราก็บอกแฟนเก่าเราทุกอย่างว่าเรื่องเป็นยังไง เราขอตัวกลับได้ไหม แต่เรื่องไม่ง่ายแบบนั้นค่ะ แฟนเก่าเรารั้งเราไว้แล้วบอกว่ากลับมาคบกันได้ไหม เขาไม่ให้เรากลับไปไหนทั้งนั้นถ้าจะกลับเขาจะไปส่งถึงหน้าห้องเลย เราเริ่มมีปากเสียงและทะเลาะกันกับแฟนเก่า แล้วนางก็หยิบมือถือเราไปดูเบอร์โทรแฟนใหม่เรา แล้วขู่เราว่าจะให้นางโทรหาแฟนใหม่ให้มารับไหม ตอนนั้นความซวยครั้งใหญ่ได้เกิดขึ้นกับเราแล้วเพราะแฟนเก่าเราจดเบอร์โทรแฟนคนปัจจุบันของเราไว้ กว่าจะได้กลับทีพักก็หลังเที่ยงคืนค่ะ เรารู้สึกแย่มากๆ เรากลับไปเห็นเธอรอเราและนอนร้องให้ และเจอเค้กที่เตรียมเซอร์ไพรเราตั้งอยู่บนโต๊ะ เธอพูดว่าวันสำคัญทำไมเราไม่อยู่ด้วยกัน เธอไม่สำคัญพอใช่ไหม เราน้ำตาไหลเอ่อเลยค่ะแล้วเข้าไปกอดเธอบอกขอโทษ

หลังจากวันนั้นเราตั้งใจที่จะเลิกติดต่อกับแฟนเก่าแบบตัดขาดเพราะเราไม่อยากทำอะไรให้เธอเสียใจอีกแล้ว อยากจะเริ่มใหม่กับคนนี้ให้ดีที่สุด แต่ไม่ง่ายค่ะแฟนเก่าโทรมาขู่ว่าถ้าไม่ออกมาหาเจอจะโทรไปหาแฟนเรา เราออกไปเจอนางอีกและไปเจรจาว่าขอจบได้ไหม เราอยากจะเริ่มใหม่กับแฟนของเรา เข้าใจเราด้วยเถอะนะ เขาไม่ยอมง่ายๆค่ะ เราทนไม่ไหวกับสถานการณ์ที่กดดันแบบนี้ แอบๆซ่อนๆและโกหกแฟนว่ามาทำธุระเพื่อนัดเจอกับแฟนเก่า แต่เราบริสุทธ์ใจและมั่นใจว่าเราหมดรักแฟนเก่าแล้วนะค่ะ เราเลยตัดสินใจสารภาพความจริงทุกอย่างกับแฟนเราทั้งเรื่องวันเกิด และเรื่องที่เคยโกหกต่างๆนาๆ เธอเสียใจมาก เธอร้องไห้ตัดพ้อน้อยใจเราและเธอไม่เชื่อเราว่าเราหมดรักแฟนเก่าแล้วจริง ถ้าไม่รักแล้วจบกันแล้วจะไปหาทำไม ทำไมถึงโกหก ทำไมคบกันแล้วยังไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่น ทำไมถึงทำร้ายเขา กี่ร้อยทำไมๆๆ แล้วไล่ตะเพิดเราให้กลับไปหาแฟนเก่า ซึ่งเธอไม่มีความเชื่อใจอะไรเราเลย เราจะอธิบายยังไงเธอก็ไม่รับฟังเลยค่ะ เราขอโทษและขอโอกาสเธออีกครั้งจนเธอให้อภัยค่ะ และก็เลิกติดต่อกับแฟนเก่าทุกทางแต่ตั้งแต่วันที่เราสารภาพความผิดจนถึงวันนี้เป็นเวลา 2 เดือนแล้ว เธอก็ยังขุดเรื่องแฟนเก่า เรื่องที่เคยทะเลาะกันครั้งนั้นมาเป็นประเด็นให้ทะเลาะกันทุกวันค่ะ ย้ำนะค่ะว่าทุกวันเราทั้งคู่ไม่มีความสุขเลยค่ะ ความผิดที่เรากระทำเธอตอกย้ำเราจนไม่รู้มันจะระเบิดออกมาเท่าไหร่ เราพยายามอดทนอดกลั้นทุกอย่างไว้ แต่มันนานเหลือเกินที่เธอจะลืม เธอคอยเชคมือถือ เชคไลน์ ทุกอย่างมีแต่ความหวาดระแวง เราอยากได้เธอคนเดิมกลับมาแต่เรากลับทำลายเธอคนนั้นไปแล้ว เราทั้งสงสารเธอและสงสารตัวเอง เรากลัวว่าหนึ่งใครสักคนจะทนไม่ได้แล้วเดินจากกันไปในที่สุด ถ้าถึงเวลานั้นมันคงเป็นกรรมที่ได้ตามสนองเราแล้ว มันจะพอมีวิธีไหนบ้างที่ทำให้ความรักของเรากลับมาอีกครั้ง รู้สึกเหนื่อยและท้อใจมากค่ะ