คือต้องบอกอย่างนี้ว่า ผมรู้จักกับเธอแค่ไม่กี่วัน เธอเป็นแม่ค้าขายเค้ก ที่สถานีรถไฟใต้ดิน ผมซื้อเค้กเธอแค่ 3 ครั้ง เจอครั้งแรกก็รู้สึกว่าเออน่ารักดีเพราะเค้ายิ้มง่ายและดูแล้วมีเสนห์ผมชอบเธอเข้าเต็มเปา พอผมมาครั้งที่ 2 ผมขอเฟสบุ๊คที่จะติดต่อกับเธอแต่เธอจดไอดีไลน์ของเธอมาให้ ซึ่งพอผมแอดไลน์ไปเราก็คุยกัน ไปสักพักในวันนั้นผมก็เลยลองเอาไอดีไลน์ที่เธอจดมาพิมหาใน เฟสบุ๊ค และสิ่งที่ผมเจอคือ เธอมีแฟนอยู่แล้วผมนี่เงิบไปเลย เพราะผมแกล้งถามเธอย้ำหลายครั้งเลย เช่น สงกรานต์นี้ ไปเที่ยวกับแฟนที่ไหนครับ เธอก็ตอบผมมาว่า...ทำงานคะมีแต่เพื่อนคะ แต่ ณ ตอนนั้นผมทราบความจริงแล้ว แต่เธอก็ยังโกหกผมต่อไป จนผมบอกว่าผมรู้มาว่าเธอมีแฟนแล้วทำไมต้องมาโกหกกันด้วย ผมเริ่มพิมไปและดูโมโหที่ทำไมถึงโกหก เธอเลยบอกผมว่าหนูแกล้งพี่เล่นคะ555 มีแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันไม่ได้แต่งงานกันอยู่คนละที่คะพี่ ผมก็บอกว่ามันคงไม่ดีที่ผมคุยกับคุณต่อถ้าแฟนคุณรู้เข้าคุณจะมีปัญหากับแฟนเอานะ
และเค้าตอบผมมาว่า..พี่คิดมากทำไมค่ะ พี่ก็เป็นลูกค้าน่ารักคนหนึ่งของพวกหนูจ้า ทำไมจะคุยไม่ได้

สรุปเลย คือผู้หญิงมีแฟนอยู่แล้ว แล้วมาโกหกผมว่าเค้าโสดไม่มีแฟนแต่ผมถามเค้าย้ำๆเค้าก็บอกว่าแกล้งผมเล่น แต่ก็บอกว่าสถานะร่อแร่ แต่ผมก็ไปส่องเฟสเค้าแล้วโถ่...ร่อแร่จังเลย หวานซะ คนละคำพูดที่บอกผมเลยว่า หนูไม่ใช่คนสำคัญสำหรับเค้าหรอก คือที่เรียกว่าหนูเราสองคนอายุเท่ากันนะครับ แต่ผมแก่กว่า 1 เดือน แต่เค้าให้เกียรติเรียกผมซึ่งผมก็อยากให้เรียกชื่อมากกว่า คืออยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไร ตอนนี้ผมคิดว่าจะแอดเฟสแฟนเค้าแล้วเอาให้เค้าดู ทุกท่านคิดว่ายังไง ครับ แบบภายนอกนี่ใสๆน่ารักๆอ่อนโยน ไม่คิดว่าจะเหมือนน้องนกแรงเงา