สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน มีเรื่องที่อึดอัดอยากจะเล่าค่ะ
   เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเปิดเทอมแรกปี1 เราสามคนเป็นเพื่อนกันค่ะ เพื่อนฉัน ชื่อ บี กับ เอ (นามสมมติ) เราอยู่กลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย เพื่อนในกลุ่มมีกัน9คนค่ะ มีแต่เราสามคนที่ติดมหาวิทยาลัยที่เดียวกัน อยู่หอก็อยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน แทบจะไม่มีเพื่นใหม่เลยค่ะ แต่ในสามคนนี้มีเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดนั้นคือบีค่ะ กับเอไม่ค่อยเท่าไหร่คุยไม่ได้ทุกเรื่อง แต่กับบีฉันคุยกับบีทุกเรื่องเลยค่ะ เวลาฉันชอบใคร บีก็จะเป็นคนแรกที่รู้ก่อนใครเพื่อนค่ะ แต่ใครมันจะไปคิดละค่ะว่าวันหนึ่งคนที่เราไว้ใจมากที่สุดกลายเป็นคนที่เราแทบไม่อยากเจอหน้า อย่างที่บอกค่ะว่าฉันสนิทกับบี มีอะไรฉันก็บอกบี จนวันหนึ่งฉันชอบผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาเรียนอยู่คณะเกษตรค่ะ ฉันชอบเขามากจนตามหาเฟสเขาจนเจอค่ะ แล้วฉันก็บอกกับบีว่าเจอเฟสคนนั้นแล้ว บีก็ขอดูหน่อย แต่ใครจะไปคิดค่ะว่าบีจะจำชื่อเฟสแล้วแอดไป ตอนแรกก็คิดว่าแอดไปเพื่ออาจจะช่วยเราส่องค่ะ แต่ไม่ใช่แบบนั้นเลยค่ะ บีแอดไปแต่แอดไปแล็วก็ทักไปคุยค่ะ พอฉันรู้ฉันเลิกคุยกับผู้ชายคนนั้นเลยค่ะ เหมือนว่าถ้าบีชอบฉันก็จะได้เสียสละและหลีกทางให้ แต่มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเลยค่ะ พอฉันเลิกคุย บีก็เลิกคุยตามค่ะ ฉันก็ไม่ได้คิดอะไร สงสัยบีคงเบื่อที่จะคุยต่อแล้วล่ะมั้ง ฉันคิดแบบนั้น บีมีคนคุยอยู่แล้วค่ะ แต่แค่อยู่กันคนล่ะที่เท่านั้น บีมีคนคุยเยอะค่ะ คุยหลายคนค่ะ เรื่องนี้ฉันรู้ดีค่ะ แต่ไม่คิดว่าผู้ชายทุกคนที่ฉันชอบบีก็คุยด้วย ผู้ชายที่ฉันชอบมีบีเป็นเพื่อนในเฟสทุกคนค่ะ ตอนแรกฉันดูแล้วนะค่ะว่าไม่มีเพื่อนร่วมกันสักคน พอฉันบอกฉันชอบคนนี้นางก็แอดไปเลยจ้า คือผู้ชายที่เพื่อนชอบทำไมต้องแอดไปด้วย แอดไปอย่างเดียวไม่ว่าไรหรอก แอดไปคุยด้วยนี่สิ ฉันนี่เริ่มคิดเลยยค่ะว่าคนที่ฉันชอบบีแอดไปคุยทุกคน มีเด็กวิศวะมาจีบบีค่ะ ตอนแรกบีไม่สนใจเลยนะ พอฉันบอกว่าอยากได้แฟนอยู่วิศวะ อยากได้เกียร์ นางเลยเลิกคุยกับคนที่นางคุยแล้วหันมาคบกับเด็กวิศวะแทน พร้อมกับการเอาเกียร์มาอวด ฉันนี่อึ้งไปเลยจ้า ไหนตอนแรกบอกว่าไม่ชอบไงไหนมาเป็นแฟนกันได้ ฉับกับบีมีของใช้หลายอย่างที่เหมือนกันค่ะ ฉันซื้ออะไรบีก็มักจะซื้อตาม หลายอย่างเลยค่ะ เราก็ไม่คิดอะไรนะค่ะเพราะเพื่อนก็อาจจะใช้ของเหมือนกันก็ได้ จนกระทั่งวันหนึ่งค่ะ ไปเดินตลาดนัดด้วยกันค่ะ ไปร้านเสื้อค่ะ บีก็เลือกเสื้อผ้าไป ฉันเห็นเสื้อตัวหนึ่งถูกใจมาก เลยหันไปถามบีว่าสวยไหม บีตอบว่าสวย แล้วก็ถามดิฉันว่าจะเอาไหม ถ้าไม่เอาจะเอานะ ฉันนี่ถึงกับอึ้งเลยจ้า ฉันก็เลยบอกว่าเอา ฉันเอาสีแดง แล้วสีแดงมันเหลือแค่ตัวเดียว นางเลยเอาสีขาวแทนค่ะ แล้วก็บอกว่าใส่เหมือนกันเหมือนแฝดเลย อะไรกับฉันหนักหนา ฉันเริ่มทนไม่ไหวค่ะ ที่ผ่านมาฉันไม่คิดเลยนะค่ะว่าบีเป็นคนแบบนี้ เลยเล่าเรื่องนี้ให้เอแล้วโทรไปคุยกับเพื่อนๆในกลุ่ม เพื่อนบอกว่านี่พึ่งรู้หรอว่าบีเป็นคนแบบนี้ อิฉันนี่สตั๊นหลายสิบวิเลยจ้า ต้องโดนกับตัวแล้วถึงจะรู้ว่าเพื่อนที่คบกันมานานจะกลายเป็นคนแบบนี้  ก็ได้แต่เก็บคำถามไว้ค่ะว่าทำไมบีถึงเราแบบนี้ ตอนแรกก็ไม่กล้าปรึกษาใครหรือว่าเล่าให้ใครฟัง เล่าไปก็กลัวหาว่าคิดมากไปรึเปล่า แต่พอเล่าไปเท่านั้นแหละค่ะ รู้ความจริงทุกอย่างค่ะ
บางครั้งคนที่เราไว้ใจมากที่สุดพูดกันได้ทุกเรื่อง ใครจะไปคิดค่ะว่าวันหนึ่งจะกลายมาเป็นที่ไม่สนิท ไม่อยากเจอหน้า