เมื่อเช้าพึ่งเจอมาสดๆร้อนๆ
กำลังอาบน้ำอยู่พอเงยหน้าขึ้นมา มันเกาะที่บนกำแพงระดับสายตา คือใกล้มากเห็นถึงไรขนขาของมันที่เป็นเส้นๆ
และหนวดมันที่ขยับไปมา อี๋ยย์มาก!!!  ห่างกับมันเเค่คืบเดียวคืบเดียวจริงๆ เราสตั๊นไป 10วิ ทำอะไรไม่ถูกแทบจะเป็นลม
ตอนนั้นร้องกรี้ดหนักมาก จะเรียกคนข้างนอกให้ช่วยก็ไม่ได้เพราะล้อกประตูจากข้างใน
จะเปิดประตูออกไปก็กลัวว่าถ้าขยับม่านแล้วมันจะวิ่งจนเสียการควบคุม คือตอนนั้นไม่ได้เสียใจแต่น้ำตามาจากไหนนักไม่รู้
สุดท้ายเราตั้งสติขึ้นไปยืนบนชักโครกสงบนิ่งค่อยๆเลื่อนม่านเบาๆ เเล้วรีบเปิดประตูวิ่งออกมาแบบไม่กลัวโป๊
ลื่นล้มกลิ้งไปหลายตลบเลยทีเดียว สภาพนี่นึกแล้วทุเรศตัวเองจริงๆ จนพี่เราลงมาถามว่าร้องอะไรเอะอะโวยวายตอนนั้นจิตหลุดไปแล้ว

คือเราเป็นคนที่เจอบ่อยมาก อย่างเดินมาด้วยกัน 5 คน เราเป็นคนที่จะโดนเเมลงสาบพุ่งใส่ตลอด
ไปกินข้าวกับเพื่อนหลายๆคน ในชามเราจะเจอเเมลงสาบบ่อยกว่าคนอื่น (หนวด,ขา,ลูกแมลงสาบตัวเล็กๆ)
ไม่ว่าจะในโรงเเรม บนห้างหรือข้างทาง ไม่ได้คิดไปเองจริงๆ จนเพื่อนเราบอกว่าเราเป็นตัวดึงดูดเเมลงสาบไปแล้ว

ปล.เราเคยกระโดดหลบแมลงสาบข้างทางจนเกือบโดนมอไซค์เฉี่ยว และ กลัวขั้นที่ว่าเห็นมันได้เเต่อย่าอยู่ใกล้ในรัศมี 2 เมตร ที่พอรับได้
ไม่กล้าฆ่ามันด้วยตัวเอง ไม่กล้าฉีดยาใส่มัน แค่คิดว่าจะเอาของในมือไปตีมันยังไม่กล้าเลย
ของหรืออะไรตรงไหนที่มันเกาะเราจะไม่ไปหยิบหรือจับมันเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
แมวที่บ้านเราเคยคาบแมลงสาบมาหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยลูบหัวหรือเกาคางมันอีกเลย
ยิ่งกลัวกลับยิ่งเจอไม่ว่าตัวเล็กตัวใหญ่ ตอนนี้กลัวจนหลอนไปแล้วค่ะ