สวัดดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่านี่ไม่ใช่กระทู้เเรกของเราหรอก จริงๆเป็นกระทู้ที่ 2 เเล้วแต่เราลืมไอดีที่สมัครเลยต้องสมัครใหม่ อาจจะยังพิมพ์ไม่ค่อยเก่ง ก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ  เราอายุ 20 แล้วค่ะ ไม่ได้ทำงานเพราะเรียนไม่จบ สาเหตุที่เรียนไม่จบไม่ได้ท้องนะค่ะ แต่เพราะเกเร เที่ยวกลางคืน สูบบุหรี่ กินเหล้า เรียนก็ไม่เรียนเพราะมีเรื่องกับอาจารย์ ทะเลาะกับพ่อแม่ทุกวัน ชีวิตตอนนั้นเละเทะมากค่ะ จนเราโตขึ้นเห็นเพื่อนๆแต่ละคนกำลังจะมีอนาคตที่สดใสพอมาดูตัวเอง มันเเตกต่างกันมากเลย ชีวิตเราตอนนี้ ไม่ได้เรียน งานก็ไม่ได้ทำ กลางคืนมันส์ กลางวันนอน จริงๆถ้าย้อนเวลาได้จะตั้งใจเรียนให้จบ เเต่ในเมื่อชีวิตเราเป็นแบบนี้แล้ว เราเลยเลือกที่จะเป็นคนกลางคืนใช้ชีวิตกลางคืน คือเรารู้สึกว่ามันเป็นที่ที่เราสามารถยืนอยู่ได้ สังคมเเบบนี้ยอมรับในตัวเรา ไม่รู้ซิค่ะมันไม่เหมือนกลางวัน ถ้าเป็นกลางวันเราจะไม่ออกไปไหน เหมือนมีเเต่คนเกลียดยังไงไม่รู้ คนข้างบ้านเราก็มองเราด้วยสายตาเเบบดูถูก ก็เลยชอบชีวิตกลางคืนมากกว่า จนเราเริ่มรู้สึกสงสารแม่เลยตั้งใจว่าปีนี้จะต้องเรียนให้จบ เเต่พอถึงเวลาจริงๆ มันทั้งขี้เกียจ+เหนื่อย เราเริ่มไม่อยากเรียนอีกแล้วอะค่ะ คงเพราะหยุดเรียนมานาน ไม่รู้จะทำยังไงดี ส่วนเรื่องเที่ยวก็นานๆครั้งจนตอนนี้เเทบจะไม่มีเพื่อนแล้ว พอเลิกเที่ยวเพื่อนก็เริ่มหายไปทีละคนๆ เหงามากค่ะแฟนก็ไม่มี เราไม่ชอบคบคนวัยเดียวกัน ผู้ชายสมัยนี้พึ่งไม่ได้เลย เเถมชอบทำตัวติ๊งต๊อง คงชินจากเเต่ก่อนด้วยมั้งค่ะ ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนเราจะคบคนมีอายุ เพราะเค้าคอยช่วยเรื่องเงิน แต่ตอนนี้เลิกไปหมดแล้ว กำลังปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่ ยากจังเลยค่ะ เริ่มไม่ไหวแล้ว นี่ขาดเรียน2วันแล้วค่ะ ไม่มีกำลังใจจะเรียนต่อ แต่ก็สงสารแม่ ขอนับถือคนที่เรียนจบพวกคุณเก่งมาก  (ปกติเราจะเป็นคนไม่ค่อยปรึกษาหรือมาพิมพ์อะไรแบบนี้เลย เเต่อยากได้ความเห็นจากคนอื่นๆดู เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้างหรือถ้าไม่ช่วยก็อย่าด่ากันเลยค่ะ เราทำเต็มที่แล้วจริงๆ)