ก่อนอื่นขออนุญาติโพสใหม่น่ะครับอันเก่าพิมพ์น้อยไปหน่อย

คือผมแอบชอบเพื่อนคนนึงอยู่ครับ แต่ผมไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไงกับผม มันอึดอัดเหมือนเราหายใจลำบากหายใจไม่ออก เพราะท่าทางเค้าเหมือนจะชอบเรา แต่พอเราคุยด้วยเค้ากับบอกว่าแค่เพื่อน  
      ขอเริ่มเรื่องเลยน่ะครับ ผมกับเค้าเรียนอยู่ห้องเดียวกัน คณะเดียวกัน ประเด็นคือเรื่องราวมันเริ่มตอนปี3 ตอนปลายๆเทอมผมคอยสังเกตว่าเค้าจะมาเรียนหรือเปล่าวันนี้หรือวันไหนๆที่มีเรียน(เขาทำงานบริหารในมหาลัยอยู่ครับ) ถ้าเขามาเรียนก็ดีไม่มาก็เฉยๆไม่ได้คิดอะไร (เขาขาดเรียนบ่อย) แต่พอมาถึงงานบายเนียร์อำลาพี่ปี5 (จุดแรกที่ผมคิดว่าผมรักเค้าและเค้าก็อาจจะคิดแบบเดียวกับผม) เขามาถึงงานแล้วถามกับเพื่อนๆผมว่า "พี่เตยไม่มางานหรอ" (ผมซิ่วมาครับเลยอายุมากกว่าเค้า) คือตอนนั้นผมนั่งตรงข้ามกับเขาเพียงแต่หนังหันหลังให้ ตอนนั้นผมก็ได้ยินที่เขาถามถึงผม ใจผมนั้นแอบดีใจน่ะ เห้ยเค้าถามถึงเราด้วยหล่ะ ดีใจกรี้ดดดดด.. จากนั้นเพื่อนผมก็ตอบว่านั่งอยู่ตรงนี้ไง หลังจากนั้นเพลงเริ่มสนุกผมเลยออกไปเต้นกับเพื่อนเค้าก็ไปเต้นด้วย ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเปล่าคือตอนที่เต้นๆผมเต้นอยู่รอบนอกตอนนั้นเค้าเต้นอยู่ข้างในสักพักเค้าก็เต้นๆออกมาเต้นอยู่ข้างหน้าผมเต้นไปยิ้มไป สารภาพว่าตอนนั้นเค้าน่ารักมากกก กอปรกับเพื่อนผมก็บอกด้วยว่า "ชัยเต้นน่ารักเน้อ เต้นไปยิ้มไป" ผมก็แอบเห็นด้วย เค้าเต้นรอบๆผมอยู่นาน แต่ผมก็ไม่ได้อะไรมากไม่กล้าเข้าไปเต้นด้วยกลัวหน้าแหก...... จบปี3
ปล.หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมผมไม่กล้าเต้นกับเค้า สาเหตุเพราะปี1ยันปี3ผมพูดกับเค้าไม่ถึง 20ประโยค...

ต่อน่ะครับ พอขึ้นมาปี4ก็เหมือนไม่มีอะไร จนกระทั่งวันที่ห้องของผมเดินทางไปเที่ยวทะเลกัน เมื่อถึงกิจกรรมตอนเย็นก็จะมีการสารภาพระหว่างเพื่อนว่าใครไม่ชอบใครอะไรแบบไหน เมื่อถึงคิวผมผมเลยบอกว่าแอบชอบเพื่อนคนนึงอยู่ในห้อง ขณะที่ผมพูดอยู่นั้นเค้าก็แสดงอาการเขินไปยืนบิดตัวอยู่หลังผ้าม่านแบบออกนอกหน้า แต่ตอนนั้นผมก็ยังไม่สารภาพน่ะว่ารักเค้า จนมาถึงตอนนอน เค้าเข้ามาเล่นไพ่ในห้องผม(อายจัง) เค้าเอาเหล้ามาด้วยผมก็กินด้วยพอสักพักเค้าถามผมว่า "พี่เตยชอบผมหรือเปล่า" ตอนนั้นอายมากแต่ก็ตอบแบบหน้านิ่งๆไปว่า "เปล่า" แต่พอตอนเช้ามาเหมือนทุกอย่างมันดูแปลกๆไปหมดจากที่ไม่ค่อยได้คุยกันอยู่แล้วเค้ายิ่งทำตัวออกห่าง เหตุการณ์ผ่านมาเรื่อยๆจนถึงวันลอยกระทง ผมกะว่าจะบอกรักเค้าในวันนั้น เมื่อมาถึงตอนเย็นผมไปลอยกระทงได้เจอกับเค้ามากับผู้หญิง ก่อนหน้าที่จะเจอเค้าเพื่อนผมเจอเค้าก่อนแล้วถามว่า"แฟนหรอ" เค้าบอกว่า"ใช่" แต่พอผมมาถึงกับเพื่อน เพื่อนผมก็ถามว่าแฟนหรอเค้าบอกว่า "ไม่ใช่" มาถึงตอนนี้ผมงงมาก หลังจากลอยเสร็จผมไปกินเหล้าที่หอเพื่อน สักประมาณเที่ยงคืนเค้าก็มาด้วย มาถึงเค้าก็นอนบนตักเพื่อนสาวผม ผมก็คุยกับเพื่อนสาวว่า"เคยรักใครจริงๆบ้างไหม" นางบอกว่า"ยังไม่มี" ผมเลยบอกว่า "ผมยังรักคนๆนึงมากๆตอนนี้ก็ยังไม่ลืม คนนนี้คือคนที่ผมรัก แต่คนในห้องคือคนที่ผมชอบ" เท่านั้นแหละสักพักเค้าตื่นขึ้นมาแล้วจะกลับหอพร้อมเพื่อนอีกคน พอผมเรียกชื่อเค้า เค้าก็ไม่ฟังเรียกตั้งหลายทีก็ไม่ฟังทั้งที่อยู่ห่างกันไม่ถึง1ก้าว ผมเดินตามไปเรียกชื่อที่ประตูหน้าบ้านตั้งหลายทีเค้าก็ไม่ยอมฟังขับรถหนีออกไปเลย ผมเลยรีบไลน์ไปถามว่า "ทำไม่อยู่ฟังเค้า เค้าแค่อยากจะบอกแกว่าเค้ารักแก" เค้าอ่านเร็วมากแต่เค้าไม่ตอบ...........
คืนนั้นหลังจากเค้าออกไปแล้วผมเลยนั่งดื่มกับเพื่อนจนถึงเช้า.........ตกเย็นเพื่อนผมแซวผมในเฟสห้องว่า เป็นไงบ้างพี่มานอนบ้านชายล้วน ผมเลยตอบกลับว่า "มีความสุขแบบ เ.. หี้.. ย..ๆ" เพื่อนก็มากันถามว่ามีอะไรหรือเปล่าผมก็ตอบอีกว่า "แค่มีความสุขแบบ เ.. หี้.. ย..ๆ" สักพักเพื่อนผมส่งข้อความมาให้อ่าน เค้าขึ้นตัสว่า "ผมไม่ได้ชอบคุณเข้าใจผมด้วย" คือไม่เข้าใจว่าทำไมต้องขึ้นตัสถ้าไม่ชอบก็บอกตรงๆเลยก็ได้ไม่ก็แชทมา ตอนนั้นผมน้อยใจมากเลยแต่ไม่ได้โกรธเค้า หลังจากนั้นผมก็ไม่มองหน้าเค้า หรือถ้าเจอก็เดินหนี เค้าออกไปพูดหน้าห้องผมก็เดินออกจากห้องไป ช่วงนั้นผมมีเพื่อนทอมชื่อ แก้ว แก้วเป็นคนที่เข้าใจผมว่าการแอบรักแบบนี้มันเป็นอย่างไรเพราะแก้วก็เคยเป็น ตอนนั้นผมพาแก้วไปทุกที่ที่อยากไปทั้งร้านเค็ก ร้านกาแฟ สวนสาธารณะ อัพลงอัพรูป ...และช่วงนั้นเค้าก็ไปร้านเค็ก ร้านกาแฟแนะนำว่าร้านนั้นร้านนี้น่านั่ง ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเค้าไม่เคยทำ....สักพักผมนึกสนุกว่าอยากโกหกคนในห้องและเค้าว่าว่าผมมีแฟนแล้ว เลยแกล้งอัพรูปโดยถ่ายติดแก้วนิดๆหน่อยพอเหมือนให้คนอื่นรู้ว่าเรามากับผู้ชายน่ะ ว่าแฟนพาไปง้อตรงนั้น ตรงนี้ วันนี้แฟนพามาเลี้ยงข้าว บลาๆ แล้วหลังจากนั้นไม่นานเค้าก็อัพ ig คู่กับใครคนนึงซึ่งเค้าหล่อน่ารักขาวๆ พร้อมกับตัสที่ว่า "ใครหว่ะ <3 "พอผมเห็นเท่านั้นแหละใจมันหมดแรงมือไม้อ่อนไปหมด เเต่ผมก็ยังไม่หยุดโกหกแต่เพิ่งความแรงไปเรื่อยๆ เค้ากับแฟนเค้าก็ดูเหมือนจะสวีทหวานกันดี จนในสุดท้ายผมเลยอัพตัสว่า "เหนื่อยกับการโกหกเหนื่อยกับการสร้างเรื่องราวมากมายเพื่อเอาไว้ป้องกันจากเรื่องราวของใครบางคน เราแพ้แล้วแพ้แล้วจริงๆ ขอให้มีความสุขน่ะ และขอบคุณแก้วที่ช่วยอยู่ข้างๆในวันที่ไม่มีใครและขอบคุณที่ช่วยโกหก"..........
.......หลังจากนั้นผมก็มาเลียแผลตัวเอง พลางส่องเฟสแฟนของชัยไปด้วย(ขอแทนชื่อว่าชัยน่ะครับ) แล้ววันนึงผมกลับพบว่าสอนแฟนของชั้ย(ขอแทนชื่อว่าสอนน่ะครับ) อัพสเตตัสว่า ไม่เคยดูแลและไม่เคยใส่ใจ ผมอยากรู้ว่าชัยจะตอบอย่างไรจึงกดเข้าไปดูกลับพบว่ามีเด็กมัธยมคนนึงเข้ามาตอบว่า อะไรยังไง สอนแฟนของชัยก็ตอยกลับว่า อ่านและทำความเข้าใจซะ เด็กคนนั้นก็ตอบกลับว่า อืม จะพยายามทำ พอมาถึงตรงนี้ผมงงมากไหนชัยบอกว่าเป็นอฟนกันไม่ใช่หรอแล้วเด็กคนนี้ใครหล่ะ ผมจึงกดเข้าไปดูเฟสของน้องเค้า อ่าว ภาพหน้าปกใช่รูปเดียวกันกับสอนเลยนี้นา แถมคนในรูปก็น้องคนนี้ด้วย สรุปยังไงหว่ะ...ผมเลยปรึกษาเพื่อน(สาว) เพื่อนผมเลยบอกว่าเคยเล่นโทรศัพท์ของชัยและเคยแอบดูข้อความที่ชัยคุยกับสอน เห็นว่าเหมือนคุยกันระหว่างเพื่อนและชัยเป็นฝ่ายชวยคุยซะมากกว่าและฝ่ายนั้นก็ไม่ค่อยตอบ ตอนนั้นงงมากเลยครับสรุปเป็นแฟนไม่เป็นกันแน่ ผ่านช่วงนั้นมาสักพักผมพอทำใจได้บ้างเลยเริ่มคุยกับชัย(ทางแชท)ก็คุยเรื่องทั่วๆไป และคุยเรื่องแฟนเค้า ชัยก็บอกว่าเลิกไปแล้วผมถามเค้าก็ไม่ตอบแต่เค้าบอกว่าตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้วเรียนอยูที่ม.อุบล หน้าตาธรรมดาแต่บุคลิกโครตแมน (มาถึงตรงงนี้เอ๊ะมันใช่หรอหว่ะ เรียนโครตไกลกันไปคบกันได้ไง กอปรกับเพื่อนผมบอกว่ามันเหมือนข้ออ้างมากกว่า) ช่วงนี้ผมก็เศร้าต่อไป ความรู้สึกคืออยากร้องไห้อยากปลดปล่อยแต่มันไม่ร้องออกมาฟังเพลงที่ช้าๆสักนิดก็ไม่ได้นำตามันพาลจะไหล จนกระทั่งช่วงสอบเสร็จผมเลยตัดสินใจเดินทางออกร่อนขึ้นเหนือคนเดียว (รอดูรีวิวทริปเที่ยวเหนือด้วยน่ะฮ่ะ) เพื่อหวังว่าในใจเรามันจะดีขึ้น.....จนเปิดเทอมพมาเจอหน้าชัยภาพเดิมมันก็กลับมาอีกครั้ง ผมยังลืมชัยไม่ได้จึงพยายามที่จะเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีดีที่เราเรียนด้วยกันไว้ให้มากที่สุดอีกครั้ง ด้วยการทำคุ๊กกี๊ชาเขียวให้ชัย(ตอนทำดันทำผิดสูตรแต่พอเข้าตู้อบกลับกินได้ซะงั้น) รุ่งขึ้นผมกะว่าจะให้เขากับมือตัวเองแต่ไปๆมาๆกลับไม่กล้าซะงั้น ผมเลยฝากให้เพื่อนมาให้ สักพักชัยก็อัพรูปคุ๊กกี๊ที่ผมทำ พร้อมกับข้อความว่า "อร่อยจัง ทำเองหรือเปล่าเนี้ย คราวหลังสอนทำด้วยน่ะ ขอบคุณครับ" เพื่อนๆผมต่างรุมแซว (อายอ่ะ) ว่าเป็นขนมรสชัย (เหมือนขนมรสคุณพิสุทธิ์แห่งสามีตีตรา 55) (เป็นพวกที่รักใครแล้วชอบทุ่มเททำนู้นทำนี้ให้ 555) หลังจากนั้นผมเลยทักแชทไปว่าขนมอร่อยไหมได้แบ่งให้คนอื่นกินป่าว ชัยก็บอกว่าไม่ กินคนเดียวทั้งหมดเลยอร่อยมาก ตอนนั้นรู้สึกเขินเล็กน้อย ผมเลยถามกลับว่าแล้วผ้าพันคอที่ให้ได้เอาไปใช้หรืออะไรยังไง ชัยไม่ตอบได้แต่เงียบไว้ ....แล้วจะมาต่อน่ะครับ รอแปป