จันทรา . . . เภตรา ณ ราตรี

กระทู้สนทนา

สิ้นแสงสุรีย์ฉาย
ดาราราย . . . กระจ่างฟ้า
จวบจนยลจันทรา
นวลทาบทา . . . นภาลัย

ยินลมทะเลพัด
ยิ่งกร่อนกัด . . . ณ หทัย
รอนแรมมาจนไกล
แล่นล่องไป . . . ในนาวี

คล้ายวายุคำรณ
หากเบื้องบน . . . ไร้เมฆี
มีเพียงรัชนี
มองนที . . . มีดวงจันทร์

เภตราที่กางใบ
ดูยิ่งใหญ่ . . . ดุจภาพฝัน
กลางฤดูคิมหันต์
อัศจรรย์ . . . แห่งวิณญา

ค่ำคืนแม้ไร้ดาว
ไม่เปลี่ยวเปล่า . . . ไม่เหว่ว้า
มีเพื่อนเป็นโลมา
โคมบนฟ้า . . . น่าชวนมอง

ไม่มีเสียงเรไร
ทดแทนได้ . . . ด้วยเสียงก้อง
ใบเรือดังอย่างกลอง
เมื่อลมต้อง . . . สะบัดไกว

ราตรีที่มาเยือน
ข้ามีเพื่อน . . . คือ แขไข
อ่อนโยนแสงยองใย
ประดับไว้ . . . ให้ชื่นชม

สิตางค์ที่กลางฟ้า
ลอยไปมา . . . คล้ายขนม
มองไปคล้ายลูกอม
สุดใจข่ม . . . อยากเอื้อมคว้า

แลไกลถึงเพียงนี้
เจ้าศศี . . . เด่นทายท้า
ตุ๊บป่องในนาวา
เป็นกิ้งก่า . . . มองเดือนเพ็ญ

อยากหยิบมาใกล้ใกล้
แลวิไล . . . และโดดเด่น
ตากลมนอนดูเล่น
ดุจดั่งเช่น . . . เคยเป็นมา