สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้เรามีเรื่องคาใจเรื่องนึงซึ่งจะมาขอคำปรึกษาเพื่อนๆหน่อย ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยเพื่อนๆทุกคนด้วยนะคะ

เรื่องมีอยู่ว่าเรารู้จักผู้ชายคนนึงและเขาก็รู้จักเราด้วย ซึ่งเขาค่อนข้างเรียบร้อยอ่ะค่ะขี้อายนิดนึง.... มีวันนึงวันนั้นเป็นวันรับน้องใหญ่ เรานั่งตรงกลางสนามกันอ่ะค่ะ แต่เราต้องคุมรุ่นน้อง ซึ่งอยู่ดีๆผู้ชายคนนั้นเขาเดินมาเหมือนเขามองหาใครอยู่ก็ไม่รู้ซักพักเขาหันมาเห็นเรา เขาเลยหยุดมองที่อื่นแล้วมองเราแบบไม่ละสายตาเลย จนเรารู้สึกใจเต้นรัวมากๆ เขามองจนเราไม่กล้ามองเขาเลย พอไม่กี่อาทิตย์ต่อมาเราได้เป็นตัวแทนของสาขา ให้ไปถือพานในวันนไหว้ครูคือเราต้องไปนั่งหน้าสุดอ่ะค่ะ แต่เรื่องบังเอิญก็เกิดขึ้นอยู่ดีๆคนๆนั้นเขาเดินมานั่งตรงหน้าเราตรงข้ามกันเลย คือนาทีนั้นเขาเห็นเราเขามองเราแบบตาค้างเลยเรานี่พานแทบสั่นเลย555 เขามองจนเราต้องเอาพานมาบังหน้า แต่เราแอบเห็นเขาแอบๆมองเราตลอดเลยแถมอมยิ้มตลอดด้วย จนเราตัดสินใจเผชิญหน้ากับเขาเลย เขาก็มองตาเรานะมองแบบเขินๆอ่ะ มองกันไปมองกันมาจนเรารู้สึกหวั่นไหวแต่ไม่ชอบนะ จนไม่กี่อาทิตย์เราก็ต้องเจอเขาอีกเพราะเขาเรียกให้ไปทำงานด้วยกันแต่เราไปทำกับเพื่อนด้วยอีก 2 คน พอไปถึงเขาก็บอกให้ไปหาเก้าอี้มานั่งที่โต๊ะเขา เพื่อนเรามันก็ไปหาเก้าอี้กันมา ส่วนเราก็กำลังจะไปหยิบเก้าอี้แต่เขาดันเดินไปตัดหน้าหยิบให้เราก่อนซะงั้น (-_-) ซักพักนึงเราเริ้มทำงานเราก็ขอสลับที่กับเพื่อนแต่เขาคนนั้นดันพูดว่า''นั่งนี่แหละไม่ต้องไปไหน" แต่เราก็คิดว่าเขาคงแกล้งเราเลยไม่คิดอะไร แต่เขาชอบมาสกิดแขนเราบ่อยมากเลยอ่ะ บางทีก็มองแถวแขนแล้วก็มองหน้าเรา ซึ่งเราก็อยู่เฉยๆนะ จนซักพักเขาเอาแก้มเขาเข้ามาใกล้ๆหน้าเราหลายรอบอ่ะ ซึ่งมีตอนนึงที่ทำให้เรานี่ตัวชาเลย เพราะเขาเอาแก้มมาตรงจมูกเราอ่ะ เราก็เข้าใจนะว่าเขาจะคุยกับเพื่อนเรา แต่เขาเอามาใกล้จนเรารู้สึกได้เลยว่าเขาต้องตั้งใจแน่ๆ จนคนในห้องนั้นเขามองแล้วยิ้มๆกัน พอหลังจากนั้นมาเราก็เริ่มสนิทกันแล้วนะ จากตาก่อนเราไม่เคยไลค์รูปไลค์โพสเขาเลย แต่พอเดี๋ยวนี้เห็นโพสเห็นรูปเขาไม่ได้เลยเรานี่ไลค์ให้ตลอดส่วนเขาก็ไลค์ให้เราตลอดเหมือนกัน หลังจากวันนั้นเราก็กำลังนั่งเรียนอยู่ เรานั่งกับเพื่อนประมานเกือบหลังห้อง ปกติคนๆนั้นเวลาเขาจะออกจากห้องไปทำอะไรก็ตามแต่ เขาจะออกหน้าห้อง แต่วันนั้นอยู่ดีๆเขาก็จะเดินออกหลังห้องแต่เขามองเราตั้งแต่เดินมาเลยอ่ะ  มองแบบไม่ล่ะสายตาเลยมองไปจนเปิดประตูเลย เรานี่หน้าชาใจเต้นรัวขึ้นมาทันทีเลย พอหลังจากนั้นไม่กี่วันต่อมาเรากำลังนั่งรอเรียนกับเพื่อน(เพื่อนเราเป็นผู้ชายนะ) เพื่อนเรามันนั่งว่างๆเลยแนะนำให้เราดูหนังกับมันเราก็ดูกับมันนะแต่มันบอกให้ใส่หูฟังด้วยกันนะ จะได้สนุก พอเรากำลังเพลินกับการดูหนังอยู่ดีๆคนๆนั้นเขาก็เดินเขามาจากตอนแรกหน้าตายิ้มแย้มมาแต่ไกล พอเขาหันมาเห็นเรากับเพื่อนเราเขาทำหน้าตึงเลยอ่ะ จากที่เขาเป็นคนคุยเก่งๆนะ วันนั้นกลับกลายเป็นเงียบไปเลย ใครถามอะไรก็เป็นแบบว่าถามคำตอบคำ งงเลยอ่ะ แถมมองเราแล้วหันไปมองเพื่อนเราแล้วทำหน้าตึงๆใส่ด้วย พอหลังจากวันนั้นมาเราก็ไม่เห็นเขาอีกหลายอาทิตย์เลยแล้ววันนั้นเรากำลังนั่งกินไอติมกับเพื่อนๆอยู่ซักพักเราเห็นเพื่อนๆเหมือนกำลังยิ้มอะไรซักอย่าง พอเราหันไป อยู่ดีๆคนๆนั้นเขาเดินมาแล้วมองเรามาแต่ไกลเลย มองแล้วยิ้มๆอ่ะมองค้างด้วย พอขากลับพอเขาเดินผ่านมาทางเราเขาเดินก้มหน้าแล้วเหมือนอมยิ้มแบบเขินๆอ่ะ พอไม่กี่วันเขาก็ให้เรากับเพื่อนๆไปหาอีก เขายังมองเราแล้วก็ทำตัวแบบอยู่ไม่นิ่งอ่ะ แต่เขารู้นะว่างานกลุ่มที่เราทำ เราทำแค่คนเดียวเขาเลยหันไปมองเพื่อนเราที่เหลือแบบไม่พอใจแล้วก็พูดว่า "ไง สองคนนั้นอ่ะ ช่วยอะไรเพื่อนบ้าง" เรานี่ตกใจปกติเขาไม่ค่อยพูดอะไรแบบนี้นะ พอหลังจากนนั้นมาหลายอาทิตย์เขากับเราก็ได้แค่มองๆกันนะ แต่ไม่ได้คุยกัน แต่ปัจจุบันเขาทำตัวแปลกๆอ่ะไม่กี่วันนี้เรากำลังยืนคุยกับเพื่อนอยู่พอเขากำลังเดินมา เหมือนเขาเห็นเราแล้วอยู่ดีๆเขาก็เดินเลี่ยงไปทางอื่น  แล้วบางทีเขาก็แอบมองเรานะ แต่มองแบบห่างๆอ่ะ พอมาใกล้ๆก็ทำเป็นหลบสายตา คือคาใจมาก,่ะค่ะเลยมาขอคำปรึกษาเพื่อนๆ ว่าที่เขาทำนี่เขารู้สึกยังไงกับเรา หรือเป็นเพราะเราคิดไปเองรบกวนเพื่อนๆด้วยนะคะ ขอบคุนมากๆเลยค่าา จุ๊บๆๆๆ >//<