สวัสดีค่ะ อยากแค่มาเล่าเรื่องราวความรักในวัยเรียนค่ะ มีทั้ง น่ารักมุ้งมิ้ง สดใส ค่ะ และ เศร้า เหงา ทรมาน ค่ะ
ขอเริ่มกันเลยนะค้ะ ตอนนั้นเราอยู่ม.ต้นค่ะ ตั้งแต่โตมาก็มีบ้างที่แอบปลื้มแอบมอง หนุ่มๆ ค่ะ แต่ไม่ได้ปักหลักกับใครนะคะ
จนวันนึงค่ะ เราเริ่มเข้าม.1 ค่ะ 55 และ รร มีการแข่งกีฬาสีกันค่ะ เรารู้จักเด็ก ผช คนนึงค่ะ น่าตาน่ารักค่ะจิ้มลิ้มค่ะ นิสัยกวนตีนนิดๆค่ะ เค้าชื่อ เมษ (สมมติ) ค่ะ เพื่อนของเมษเข้ามาทักเราแต่ดันทักผิดผิดคน เราก็นิ่งเงียบใส่ เราก็บอกว่า”เอ่อไม่ใช่นะเราไม่ได้ชื่อนี้นะ” แล้วเมษเข้ามาแซวว่า "คนนี้ไม่ใช่ แพม ซะหน่อยแพมไม่อ้วนนขนาดนี้นะ 5555" เมษหัวเราะใส่หน้าฉันเหมือนสะใจมากก (แอบแค้นนะคะ) เมษก็เลยถามชื่อเราค่ะ เราก็บอกไปค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันค่ะเริ่มหยอก เริ่มแซวเวลาเดินผ่านที่ รร ค่ะ จนวันนึงเค้าแอบปลื้มเพื่อนในห้องเดียวกับเราค่ะ เค้าก็เหมือนจะให้เราเป็นแม่สื่อค่ะ ตอนนั้นเราก็ทำให้นะคะ จนเค้าคบกันตอนนั้นก็เฉยๆนะคะ และก็ไม่รู้ว่าเราแอบปลื้มเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ จนวันนึงเค้าสองคนเลิกกันเราเองก็ไม่ทราบลึกๆของเรื่องนะคะ แต่ก็ยังคุยกับเค้าเหมือนเดิมค่ะ ยังสนิทเหมือนเดิม หยอกกันสนิทกันมากๆขึ้นคะ แต่เพื่อนในห้องเราบางคนเหมือนจะคิดว่าเราคือตัวการทำให้เพื่อนเลิกกันค่ะ แต่เราก็เฉยๆนะค้ะไม่แคร์ ก็นี่เพื่อนเรานิ
แต่แล้วเราเริ่มมีอาการแปลกๆค่ะ คิดถึงหน้าเค้า เริ่มเพ้อถึงเค้า เริ่มอยากเห็นหน้าเค้า เริ่มพูดถึงแต่เค้าให้เพื่อนฟัง จนเพื่อนสนิทเริ่มรู้เรื่อง เริ่มจับประเด็นเราได้ และเริ่มหยอกล้อเราต่อหน้าเค้าแต่เราคงคิดว่าเค้าคงไม่รู้ค่ะ จนวันนึงค่ะเราเจอหน้าเค้าซึ่งๆหน้าค่ะ ทำอะไรไม่ถูกหน้าแดงกล่ำ เขินมาก พูดลิ้นพันค่ะใจสั่น ชัดเจนแล้วค่ะเราชอบเค้าและไม่รู้ว่าชอบเมื่อไหร่ แต่ก็แอบชอบเค้าเป็นเวลา 1 ปีกว่า ค่ะ จนขึ้นม.3ก็ยังแอบชอบเค้าค่ะ แต่เค้าก็ยังคุยปกติยังทำตัวปกตินะคะแต่หลังๆเค้าเริ่มมองเราบ่อยขึ้นเหมือนเค้ากำลังจับผิดเราค่ะ แต่ก็มีบ้างแหละค่ะที่แอบคิดเข้าข้างตัวเอง 55 คืดที่คิดไปเองเพราะเค้าอ่อยเราหรือ รู้สึกกับเราจริงๆหรือ แค่อัธยาศัยดีกันแน่ แต่ก็แอบคิดแอบเพ้อแบบนี้มีความสุขดีค่ะมันสุขสุดๆจริงๆค่ะ 55 แต่ก็มีบางมุมที่แอบทรมานนะคะ อึดอัดบ้างแต่มันดีค่ะเหมือนกับเราเจียมตัวเราด้วยว่าเค้าคงไม่ชอบคนอวบๆสั้นๆแบบเราหรอกค่ะ 555 จนวันนึงค่ะได้รู้จากเพื่อนของเค้าหรือแฟนของเพื่อนเราค่ะ ว่าเค้ารู้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าเราชอบเค้าเราถึงกับอึ้ง เราก็ถามเพื่อนว่าแล้วรู้ได้ไง เค้าบอกว่า เค้าดูก็ออก เรานี่อึ้ง 555 นี่เราออกน่าออกตาขนาดนั้นเลยหรอ 55 อยากจะเล่าต่อนะคะ เค้าคือต้นเหตุของคนที่เค้ามาในชีวิตฉันค่ะ บางทีก็ไม่เชิงหรอกนะคะแต่เหมือนกับคนที่เข้ามาในชีวิตเราจะคนที่เชื่อมโยงกับเค้าหรือคนรอบข้างเค้าค่ะ
แต่สรุปแล้วสุดท้ายเรากับเมษก็เป็นได้แค่เพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ ปัจจุบันเค้าย้ายออกไปเรียนที่อื่นและเค้าก็มีแฟนแล้วด้วยแฟนเค้าน่ารักนะคะ 55 แต่ดูเหมือนเค้าเองจะเกเรใช่เล่นค่ะมีข่าวเข้าห้องปกครองบ่อยแต่คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ค่ะ มันอาจจะโชคดีแล้วละค่ะที่เรากับเค้าเป็นเพื่อนที่ดีกัน ว่ามั้ยค้ะ
ชีวติในวัยเรียนบางครั้งก็สนุกดีนะค้ะ ป๊อปปี้เลิฟ 55
ชีวิตคนเราบางครั้งก็คล้าย ละคร / นิยาย สักเรื่องนะค้ะ
ขอเริ่มกันเลยนะค้ะ ตอนนั้นเราอยู่ม.ต้นค่ะ ตั้งแต่โตมาก็มีบ้างที่แอบปลื้มแอบมอง หนุ่มๆ ค่ะ แต่ไม่ได้ปักหลักกับใครนะคะ
จนวันนึงค่ะ เราเริ่มเข้าม.1 ค่ะ 55 และ รร มีการแข่งกีฬาสีกันค่ะ เรารู้จักเด็ก ผช คนนึงค่ะ น่าตาน่ารักค่ะจิ้มลิ้มค่ะ นิสัยกวนตีนนิดๆค่ะ เค้าชื่อ เมษ (สมมติ) ค่ะ เพื่อนของเมษเข้ามาทักเราแต่ดันทักผิดผิดคน เราก็นิ่งเงียบใส่ เราก็บอกว่า”เอ่อไม่ใช่นะเราไม่ได้ชื่อนี้นะ” แล้วเมษเข้ามาแซวว่า "คนนี้ไม่ใช่ แพม ซะหน่อยแพมไม่อ้วนนขนาดนี้นะ 5555" เมษหัวเราะใส่หน้าฉันเหมือนสะใจมากก (แอบแค้นนะคะ) เมษก็เลยถามชื่อเราค่ะ เราก็บอกไปค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันค่ะเริ่มหยอก เริ่มแซวเวลาเดินผ่านที่ รร ค่ะ จนวันนึงเค้าแอบปลื้มเพื่อนในห้องเดียวกับเราค่ะ เค้าก็เหมือนจะให้เราเป็นแม่สื่อค่ะ ตอนนั้นเราก็ทำให้นะคะ จนเค้าคบกันตอนนั้นก็เฉยๆนะคะ และก็ไม่รู้ว่าเราแอบปลื้มเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ จนวันนึงเค้าสองคนเลิกกันเราเองก็ไม่ทราบลึกๆของเรื่องนะคะ แต่ก็ยังคุยกับเค้าเหมือนเดิมค่ะ ยังสนิทเหมือนเดิม หยอกกันสนิทกันมากๆขึ้นคะ แต่เพื่อนในห้องเราบางคนเหมือนจะคิดว่าเราคือตัวการทำให้เพื่อนเลิกกันค่ะ แต่เราก็เฉยๆนะค้ะไม่แคร์ ก็นี่เพื่อนเรานิ
แต่แล้วเราเริ่มมีอาการแปลกๆค่ะ คิดถึงหน้าเค้า เริ่มเพ้อถึงเค้า เริ่มอยากเห็นหน้าเค้า เริ่มพูดถึงแต่เค้าให้เพื่อนฟัง จนเพื่อนสนิทเริ่มรู้เรื่อง เริ่มจับประเด็นเราได้ และเริ่มหยอกล้อเราต่อหน้าเค้าแต่เราคงคิดว่าเค้าคงไม่รู้ค่ะ จนวันนึงค่ะเราเจอหน้าเค้าซึ่งๆหน้าค่ะ ทำอะไรไม่ถูกหน้าแดงกล่ำ เขินมาก พูดลิ้นพันค่ะใจสั่น ชัดเจนแล้วค่ะเราชอบเค้าและไม่รู้ว่าชอบเมื่อไหร่ แต่ก็แอบชอบเค้าเป็นเวลา 1 ปีกว่า ค่ะ จนขึ้นม.3ก็ยังแอบชอบเค้าค่ะ แต่เค้าก็ยังคุยปกติยังทำตัวปกตินะคะแต่หลังๆเค้าเริ่มมองเราบ่อยขึ้นเหมือนเค้ากำลังจับผิดเราค่ะ แต่ก็มีบ้างแหละค่ะที่แอบคิดเข้าข้างตัวเอง 55 คืดที่คิดไปเองเพราะเค้าอ่อยเราหรือ รู้สึกกับเราจริงๆหรือ แค่อัธยาศัยดีกันแน่ แต่ก็แอบคิดแอบเพ้อแบบนี้มีความสุขดีค่ะมันสุขสุดๆจริงๆค่ะ 55 แต่ก็มีบางมุมที่แอบทรมานนะคะ อึดอัดบ้างแต่มันดีค่ะเหมือนกับเราเจียมตัวเราด้วยว่าเค้าคงไม่ชอบคนอวบๆสั้นๆแบบเราหรอกค่ะ 555 จนวันนึงค่ะได้รู้จากเพื่อนของเค้าหรือแฟนของเพื่อนเราค่ะ ว่าเค้ารู้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าเราชอบเค้าเราถึงกับอึ้ง เราก็ถามเพื่อนว่าแล้วรู้ได้ไง เค้าบอกว่า เค้าดูก็ออก เรานี่อึ้ง 555 นี่เราออกน่าออกตาขนาดนั้นเลยหรอ 55 อยากจะเล่าต่อนะคะ เค้าคือต้นเหตุของคนที่เค้ามาในชีวิตฉันค่ะ บางทีก็ไม่เชิงหรอกนะคะแต่เหมือนกับคนที่เข้ามาในชีวิตเราจะคนที่เชื่อมโยงกับเค้าหรือคนรอบข้างเค้าค่ะ
แต่สรุปแล้วสุดท้ายเรากับเมษก็เป็นได้แค่เพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ ปัจจุบันเค้าย้ายออกไปเรียนที่อื่นและเค้าก็มีแฟนแล้วด้วยแฟนเค้าน่ารักนะคะ 55 แต่ดูเหมือนเค้าเองจะเกเรใช่เล่นค่ะมีข่าวเข้าห้องปกครองบ่อยแต่คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ค่ะ มันอาจจะโชคดีแล้วละค่ะที่เรากับเค้าเป็นเพื่อนที่ดีกัน ว่ามั้ยค้ะ
ชีวติในวัยเรียนบางครั้งก็สนุกดีนะค้ะ ป๊อปปี้เลิฟ 55